"Mini etekler giyip, açılıp saçılmamızı neden bu kadar istiyor ve destekliyorsun anlamıyorum?" Gözlerimi devirerek Berke baktım. Sinirimi bozuyordu. "Tatlım sen özgürsün neden kıyafetine karışıyorlar bende onu anlamıyorum." Sırıtarak konuşan arkadaşımın suratına bir tokat geçirmek istiyordum. Daha dün kız kardeşi mini etek giydiği için ona demediğini bırakmamış, eteğini kesmişti. Konu ben olunca veya herhangi bir kadın, hemen ortaya atılıyor, "kendinizi savunun." Diyordu.

arkamdan gözlerimi kapatmıştı. İstemsiz bir şekilde bağırmış; "Hayır hayır bu kadar ileri gidemezsin!" Diyerek ellerini itmiştim. Bana dokunan kişinin, Zeynep değilde şiir yazan kişi olduğunu sanmış, gelen kişinin Zeynep olduğunu görünce epey utanmış ve mahçup olmuştum. Kırıldığını anlayınca hemen sarılmıştım ona. Bu şiirleri yazan kişi akıl mı bırakmıştı bende? "Kırılma Zeynep'im. Başıma gelenleri duyunca bana hak vereceksin eminim."