Elif kendine özgü masum sade bir kız. Ta ki Dağhan ile tanışana kadar... Aşkın bu kadar karmaşık acı ama bir o kadarda güzel olduğunu öğrenememişti. Elif Dağhan'ın buzdan imparatorluğunu aşkıyla yıkabilecek mi ? Ya da onun buz dağına kapılıp sonsuza kadar esiri olarak mı kalacak ? Acımasız bir aşk... Tutku... Acımasız bir erkek... Size acı verirken sizi nasıl sevebilir? ... " Asla seni sevmeyeceğim Elif, sevemeyeceğim...Ama sen benimsin... Ben bitti diyene kadar... Dokuz Yayınları ile 2022 raflarda yerini alacak. "Ben Elif... Sıradan ve bir o kadar masumane hayatımı sürdürürken, beni bulutların sonsuzluğuna sürükleyen ve daha önce hiç tatmadığım bir rüzgârla tanıştım: Aşk... İliklerime kadar üşüyeceğimi bilerek benliğimi buzdan bir kalbe teslim ettim. Ben Dağhan... Buzdan imparatorluğumda kendi karanlığıma gömülmüşken avucuma bir ateş düştü: Tutku... Kalbimin buz tutmuş derinliğinde bir kardelen filizlendi. Acımasız bir aşk, bu aşka teslim olmuş bir kadın ve sevgiden yoksun bir adamın hikâyesi... " "Keskin kayalıklarını, uçurumlarını, hırçın dalgalarını küçücük bir pencereden görüp iliklerine kadar üşümüş olsa da Elif'in ayakları geri adım atmıyordu. Daha fazlasını istiyordu. Dağhan'ın buzdan kalbi, avuçlarında alev alsın istiyordu."

Bu kapının arkasında kaderi vardı... "Evet kabul edildiniz" dendiğinde hayat onu alıp mutluluğa mı taşıyacaktı yoksa derin elemlere mi? .... Peki kendisi buna hazır mıydı...Etrafındaki elit giyimli insanlar ve o bakışlarla yapabilir miydi... ... Ne demişti annesi "Olduğu kadar; olmazsa kader" Ama Zülal biliyorduki her bir evet onun yeni yolu olacak, yeni umudu ve masalı.... .... Ahh Deniz,ne bilsin masasında otururken odasının kapısının arkasında kendini bekleyen kaderi... Hem de ne kader :)) 'Hikayede geçen tüm kurum ve kuruluşlar ile kişiler tamamen hayal ürünüdür.'

Genç adamın tek suçu aşık olmaktı belki de kimbilir. Delicesine sevdiği kadından bir çocuğunun olmasını istemek ise en doğal hakkıydı. Peki, genç adam ne kadar seviliyordu. Selim İnan'ın çok güzel giden hayatı bir anda tepetaklak olmuştu. Peki sorumlusu kimdi?

"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

İnsanın canını en çok ne yakar? Arkadaşla kavga? Aşk acısı? Anne baba kavgası? Ya da azıcık taze yenen azar? Herkesin canına tak eden nokta farklıdır. Buna göre çektiği acının da derinliği değişir. Fırtınalar kopar içinizde ve o acı öyle bir siner ki en derinlerinize, kimse içinizde ne fırtınalar kopardığını tam olarak kestiremez o acının. Ama bir gün öyle biri girer ki hayatınıza tam da o fırtınanın soğuk yeller estirdiği kalbinize; işte o insan anlar sizin fırtınanızı nasıl dindirmesi gerektiğini. Kader dediğimiz olgu, 'Her şerde bir hayır vardır.' sözünü yüzümüzde acı bir tebessümle bize öyle bir anlatır ki, bir yanımız buruk bir acı ile kıvranırken bir yanımız içimizdeki fırtınayı dindiren insana sıkı sıkı bağlanmak ister ve bağlanır da nitekim. O yüzden kemerlerinizi iyi bağlayın, İstanbul'un en nadide semtlerinden birinde prensesler gibi büyümüş Erva-Eylül Sözeri kardeşlerin karşısına Karadeniz'in hırçın dalgalarıyla yetişmiş Yaman-Yağız Mertoğlu kardeşler çıkarsa ne olur görelim. Ve unutmayın; Herkesin hayatı hiç ummadığı anda değişir. Bir de; Her şeyden önce 'Destek Olmaktır' AŞK. 21.08.2015-Tüm hakları saklıdır.

Kaybetmek nedir? Kaybetmenin acısı kişiye göre değişir mi? Yoksa acı hep aynı acı mıdır? Peki aşk zaman ve mekan tanır mı? Aslının sorularla dolu misafir hayatına sizi 'misafir' olarak davet ediyorum..

Bazı insanlar hayatlarını kendileri için yaşarlar bazıları ise sevdikleri için. Defne kesinlikle ikinci tip insanlardan, sevdikleri için yaşayanlardan yani. Özellikle Duru için... Ablasının vefatından sonra hem teyzelik hem annelik hatta bazen de babalık yaptığı küçük, tatlı yeğeni için...

Üniversiteye gitme hayali kurarken kendini bir anda beyaz gelinlikleri içinde bulan genç bir kız.Umutlarının paramparça olduğuna inanırken,hayallerine ket vurmasına neden olan nişanlısının düğüne bir hafta kala kaçıp gitmesi tekrar yeşertti umutlarını genç kızın.Ama nerden bilebilirdiki hayatın ona hiç adaletli olmadığını.Kurtulmak isterken aslında daha da kör bir karanlığa savrulduğunu... Ve hikayesinin kahramanının,kaçıp giden nişanlısının abisi olacağını... Hikayesinin kahramanını başkaları seçmiş genç bir kız;Sahra İstemediği bir hikayenin kahramanı olmaya zorlanan genç bir adam;Devran İki farklı hayat aynı hikaye...