Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik kitabının texting hikayesidir. Yazar: ngkabal

Hırslı bir iş adamı. Ve onun asi küçük 'asi'stanı. Hazel ve Yiğit'in hikayesi. Asi mi asi ama bir o kadar da neşeli olan genç kızımız Hazel, Yiğit'i alt edebilecek mi? Peki ya hırslı ve yakışıklı olan ama aynı zamanda kibirliliği ve disiplinliği ile ün salmış olan Yiğit Bey'imiz Hazel'e olan duygularını bastırabilecek mi? Merak mı ediyorsunuz? O zaman okuyun ve kendiniz görün... *** 14.06.2018 * MİZAH #1 🏅

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Unutulmayan Anime Replikleri.... -(Final verdi. Devam kitapları yayında.)

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

"Ulan, diyor insan ister istemez. Bu kadar küçük bir şey de yaşıyor, konuşuyor. Hatta iç organları da var." Arşın yıllarca kardeşinden dinlediği Yüsra'ya karşı içten içe bir ilgi besler. Ufak, sevimli bir buzdolabı poşetine benzettiği kızı görmek için her fırsatı kollasa da bir türlü bunu başaramaz. Nihayet sıcak bir ağustos gününde evinin mutfağında onunla karşılaştı. Tezgaha çıkmış, tabak almaya çalışan minik şeye seslendi ve onu korkutup kollarına düşmesini sağladı. Güzel gözlerini gördükten sonraki yeni hedefi ise Yüsra'yı kollarına tekrar tekrar almaktı.

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

Başlangıç tarihi: 31.03.2019 " Hoop! Yavaş, çek ellerini. Bu gün benim günüm. İstediğim her şeyi yapacağım ve sen bana mâni olmayacaksın." "Şimdi gelelim asıl konuya. Telefonumu açmadın bu, bir." dedi ve alnıma bir öpücük kondurup devam etti. "Mesajıma cevap vermedin bu, iki." dedikten sonra sağ yanağıma bir öpücük bıraktı. Uzun bir ara vermeden söylediklerine devam etti. Kızıp bağırsa bu kadar etkisi altında kalmazdım. Donup kalmıştım. Santimlik dâhi olsa kıpırdayamıyordum. "Devran'la konuşma dediğim hâlde, Devran'ı aradın bu, üç." dedi, ve sonra yanağıma uzun bir öpücük bahşetti. Tam ağzımı açıp itiraz edecektim ki, işaret parmağını dudaklarımın üstüne yerleştirip beni susturdu ve sıkılmadan devam etti. "Aşağıdayken benden kaçtın bu dört." dedi ve fazla belli olmayan gamzelerimin üstüne dudaklarını değdirdi. Usanmadan söylediklerine devam etti. "Sana bu posterleri sevmiyorum dediğim halde, onları odanda tutmaya devam ettin bu, beş." dedi ve omzum ve boynum arasında ki boşluga dudaklarını değdirdi. Belhanda posterlerimle ne alıp veremediği var, anlamıyordum. Seviyordum işte adamı. "Bakıyorum da benim sevgilim sözlerimi hiç dinleniyormuş. Bu da söylediklerimi dinlemediğin için..." dedi. Kafasını yana yatırıp, dudaklarıma eğildi ve uzun süreli bir öpücük bıraktı. Ama geri çekilmedi. Dudakları tepkisizce dudaklarımın üstünde duruyordu. Her nefes alıp verdiğinde nefesi dudaklarımdan içeri süzülüyordu. Geri çekilmek istesemde bedenim bana yardımcı olmuyordu. Olduğum yere çivilenmiş gibi ne ileri gidebiliyordum ne de geri. Kalbim atıyor muydu acaba? "Bundan sonra sözlerimi dinleyeceğini umuyorum. Ha, unutmadan biraz daha nefes almassan, ölebilirsin." Alaylı bir sesle söylediklerinin ardında dudaklarıma kısa bir öpücük bıraktı ve benden bir kaç adım uzaklaştı. Bana el sallayıp odamdan çıkan Yamaç'a uzayl

Nereden bilebilirdi öğretmenine aşık olacağını

Capsler,komik resimler,ifşalar ve daha fazlası...