Bir adam tanıdım. Önce kalbimde hissettim nefesini. Sonra ondan öğrendim hassas kalplerin de dünyadaki cehennemden kıl payı sıyrılabileceğini. Bir gece ansızın hayatıma giren bu adamın önceden de hayatımın uzak bir köşesinde yer aldığını bilmiyordum. Kalan bütün hayatımın tam merkezine yerleşeceğini de bilmiyordum. Hayatım gözlerimin önünde şekillenecek ve ben mantığımın büyük bir kısmını arka plana alarak yaşananların sadece seyircisi olacaktım, bu yaşıma dek birçok kez yaptığım gibi. Yaşananları seyrederken ve hayat akışımın yönlendirilişinde kendimin yanında o adamın da yer almasına izin verirken mantığım hep benimle miydi? Hayır. Korkuyor muydum? Evet. Pişman olacak mıydım? Bilmiyorum. Bilemiyorum. Belki evet, diyor hislerim, belki de hayır. Bekle ve izle. Ya da geriye dön kaç.

Bazı hikayeler vardır güzel biteceğine inandığınız. Bazı sevgiler vardır sizi hiç bırakmayacağını düşündüğünüz. Bazı kokular vardır hiç unutamam dediğiniz. Bazı anlar vardır büyüdüğünüz. Bazı adamlar vardır sevdasına boyun eğdiğiniz. Birde bazı kadınlar vardır boyun eğdiği sevdasına sığmayıp diyar diyar uçanlar. Bir farkla; Gittiği her yerde aşk ona mavi koktu, Çünkü aşk mavi kokar...

Soğuk hemde çok soğuk bir insandı o. Kabul etmediğim zaman canımı daha çok yakan bu duygu ile yaşamayı başarabilir miydim bilmiyordum. Sevmek hani iyi gelirdi insana. Nerede bunun iyiliği güzelliği...

Bir kız düşünün elinde silah,ayağında postalarıyla,üzerinde asker ünüformasıyla asaletli,asi,sinirli,dik başlı bayrağına aşık bir kız. Kız hırçın eli silahlı kin ve nefreti en derilerinde yaşayan bir kız Ankara'dan 'Emre itatsizlik' suçuyla Hakkari'ye sürülen kızımız Asena Begüm Gürkan Hakkari'de ki teröristlerin baş düşmanı haline gelmişken komutanlarının gazi olmasıyla albaydan gelen emirle geçici komutan olan Asena yeni gelen komutanla anlaşabilecek mi? Anlaşamasa ne olur? Peki ya Aşk? Askerler aşık olur mu? Peki ya nadir görülen kız teğmenimiz aşkla ilgili ne düşünüyor. Ah birde komutan olacak Savaş var. Savaş Keskin. Asabi, birazda küfür baz, bayrak aşkına yanan yüzbaşımız bayrağının korucu kartalı babasının mesleğini devam ettiren savaş gitti yeni görev yeri olan Hakkari'de ki Asena'yla anlasabilecek mi? Timde ki diğer 15 askerle anlasabilecek mi? Yoksa herkez bu komutana gıcık mi olacak bakıp Peki ya savaşın aşk durumu ne? Öğrenmek isteyenler lütfen buyrun okumaya başlayın.

Çocukluktan beri arkadaş olan 4 kız ve 4 erkeğin dostluğu... Ve zamanla değişen hisler... Keyifli Okumalar...💚💙

Defne üç sene önce geçirdiği trafik kazasında ailesiyle beraber hafızasını da kaybetmişti. Henüz on dokuz yaşındayken anılarından yoksun bir şekilde hastane odasında araladı gözlerini. Aradan geçen zamanda hatırlayabildiği tek şey anne, babasının silik yüzleri, kardeşi ve karmakarışık hatıralar olmuştu. Geride kalan başka biri var mıydı? Bir sevgili... Canından çok sevdiği ama zihninde en ufak yer edinmeyen sevgili... Genç kız, Arslan'la yaptığı evlilik sayesinde her şeyi sil baştan yaşamaya başladı. Peki ya bir yerlerde hatırlanmayan bir sevgili varsa? ~~~~~~~~~~~~~~~~~ Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi 09.08.2015 #17 Romantizm (03.03.2016)

"Kimsin sen ?"diye sorması ile ruhsuzca kıvrılmıştı dudaklarım yeniden...Gri boş bakışlarımı koyu kahvelerine diktim, başımı hafif sağ omzuma doğru bükmüş psikopat ruhumu dışa vuran bir ifade ile bakmaya başlamıştım ona... "Ben ölümün ayak sesleriyim komutan..Peki sen kimsin?"sesim bir fısıltıdan farksız çıkmıştı, fazlasıyla soğuk...

(Tamamlandı✔) Kitabın tüm hakları; Asel'in motoruna olan aşkın'da Efo'nun alp'e olan takıntılı aşkın'da Alp'in efo'ya olan yoğun sabır'nda Çağan'ın sarı saçları maviş gözlerin'de Poyraz'ın gitara olan aşkın'da saklıdır. Açılan kapıdan kafasını sırayla çıkaran bizimkilere bakıp gülümsedim."Gelsenize." dediğim de efo hızlıca kendini içeriye atmış ve geri kalanların yeri boylamasını sağlamıştı. Kısa bi süre arkasına bakıp alpin suratını görmüş koşarak yanıma gelmişti. Bizimkiler de yanıma geldiğin de kocaman yatağı doldurmuştuk. Çağan ve poyraz sağıma, efo ve alp soluma karan da ayaklarımın dibine oturduğun da hepsine bakıp gülümsedim."Ne olursa olsun, bizim her koşulda yanında olduğumuzu unutma. " poyrazın söyledikleri ile dikkatimi ona verdiğim de bu kez elini elimin üstüne koyan çağan konuşmuştu."Sen bizim küçük annemizsin asel. Seni böyle üzgün,yorgun ve hasta olarak görmek bizi bitiriyor inan ki. Biz eski güçlü kızımızı çok özledik." dediğin de kafamı önüme eğdim. Haklıydı. Ben eskisi kadar güçlü değildim,onların güçlü kızı değildim. Çok yorulmuştum öğrendiğim gerçeklerin altından kalkamıyordum. "İstersen güçlü olma,siktir et güçlü olmayı. İste beraber düşelim,beraber kalkalım, ama tek düşme. Seni düşmeden tuttuk hep tutmaya da devam edeceğiz. " kafamı kaldırıp gülümseyerek saladım. "Farkındayız seni çok yorduk, üzdük. Üzülmene izin verdik. Özür dileriz güzel kızım, seni bazı gerçeklerden kurtaramadık." tam itraz etmek için cümleleri sıralıyacaktım ki elini ağzımın üstüne koyan efo konuştu."Ne dramatize ettiniz be, oda buram buram efkar koktu şuan. " dediğin de kahkaha attım. Ondan da duygulu bi konuşma beklemiştim ama efo bildiğiniz gibiydi... "Ben asel çakır. Kalbimin 4 odacığı da 4 mükemmel kişi tarafından sahipli." Cover by:mitolojikbirdeli❤

Bir dolunay gecesinde Selen'in hayatı tamamen değişir. Yaşanan bir trafik kazası, yirmi yaşındayken onu kucağında on aylık kız kardeşiyle yetim bırakır. Bir zaman sonra kız kardeşinin onu annesi sanmaya başlamasıyla birlikte Selen, onun annesi oyununu oynamaya başlar. Bekar bir anne olduğu için zaman zaman toplum tarafından baskıya ve iftiralara maruz kalsa da, onun düşündüğü tek şey; kardeşinin mutluluğudur. Onun için böylesinin daha iyi olduğunu düşünmektedir. Aradan sekiz yıl geçtikten sonra ani bir tayin sebebiyle Selen, kız kardeşi ve en yakın arkadaşıyla birlikte Trabzon'a taşınır. Bunca zaman yalnızca kardeşine anne olarak yaşamayı seçen Selen, Trabzon'un köklü ailelerinden birinin oğlu Enes ile karşılaşınca duygularına söz geçiremez hale gelir. Bu sırada da geçmişte yaşadıklarıyla yüzleşmek zorunda kalacaktır.