Sakar kız ve Bay Kibirliyi aynı ortamda düşüne biliyor musunuz? Yaşadıkları şeyler onları bir araya mı getirecek yoksa onları paramparça mı edecek? ------------ Karanlık bir kuyunun içindeydim. Bu karanlık kuyudan çıkabilecek miydim yoksa daha da mı dibe batacaktım? Gözlerimin rengi değişiyordu, ruhum değişiyordu, duygularım değişiyordu ama bir türlü bu kuyudan çıkamıyordum. Kuyudan çıkmam için uzanan eller kime aitti? Bu sorunun cevabını ben bile bilmiyordum. "Nefretten neler doğuyor, ama daha çoktur sevgiden doğan." Romeo ve Juliet kitabındaki sözü söylediğinde kalbim duracak gibiydi. "Neden benden hiç ayırmıyorsun gözlerini Romeo?" diye hitap ettim. "Çünkü güzelliğinin her ayrıntısını ezberliyorum Juliet." dedi aynı şekilde karşılık vererek. ------------ "Biz seninle Romeo ve Juliet gibiyiz. Ben senin için zehir içtim, sende benim için kendini benim hançerim ile öldüreceksin. " !NOT: 3 sene önce yazılmaya başlanmıştır.!

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!

Bir kizın aldığı bir mesajla telefonla sürekli tanımadığı bir kişi tarafından rahatsız edilmesi ve bunu anne babasına hatta bi kaç arkadaşı dışında kimseye söylemmesi....

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...