o wszystkich rzeczach, które kochała Marcysia. ↳one shot, girl x girl

Opowiadanie brało udział w VII edycji konkursu im. Bolesława Prusa (opinię o jury oraz samej organizacji zachowam dla siebie). Jeśli utożsamiasz się w jakimś większym stopniu z Jmo - udaj się do specjalisty. ────────⊹⊱✫⊰⊹──────── Ramka (okładka) - https://pin.it/7hFLfIL Zdjęcie (okładka) - https://pin.it/7r8P38U Betowała cudowna, kochana i nieustraszona @Bermudetta ♡

!TYTUŁ I OKŁADKA NA PEWNO ULEGNĄ ZMIANIE! !TO NIE JEST FAN FICTION! Pov. Kokoro Moje życie nigdy nie było jakieś specjalne. Ot zwykłe życie japońskiej licealistki. Jednak na przestrzeni lat po pewnym wydarzeniu moje życie prywatne uległo... Znacznej zmianie. A może powinnam to nazwać destrukcją? Mogę liczyć tylko na siebie. Nie mam nikogo, kto może mi pomóc. Nigdy nie będę w stanie uciec. Nawet ten głupi Lis, który zawraca mi głowę nie jest w stanie czegokolwiek z tym zrobić. Książka zawiera kilka mniej lub bardziej brutalnych scen. Jeśli jesteś na tym punkcie wrażliwy, może lepiej odpuść sobie tę lekturę. Rozdziały w poniedziałki około godziny 15. 57 w #yuri - 06.10.2020 38 w #yuri - 12.10.2020 28 w #yuri - 20.10.2020 20 w #yuri - 23.02.2021, 07.04.2021 16 w #yuri - 08.04.2021 11 w #yuri - 12.06.2023 57 w #girlxgirl - 06.10.2020 46 w #girlxgirl - 12.10.2020 40 w #girlxgirl - 20.10.2020 32 w #girlxgirl - 01.12.2020 52 w #depresja - 26.01.2021 44 w #depresja - 08.04.2021 40 w #depresja - 13.04.2021 14 w #depresja - 07.01.2022 12 w #depresja - 09.01.2022 24 w #anime - 11.11.2021 22 w #anime - 12.11.2021 21 w #anime - 13.11.2021 20 w #anime - 15.11.2021 19 w #anime - 16.11.2021 18 w #anime - 22.11.2021 16 w #anime - 26.11.2021 14 w #anime - 03.12.2021 10 w #liceum - 07.01.2022 7 w #liceum - 16.01.2022 45 w #homoseksualizm - 07.01.2022 48 w #problem - 07.01.2022 45 w #pomoc - 07.01.2022 1 w #depresja - 20.05.2022 11 w #szkoła - 20.05.2022

Kiedyś popularny i lubiany, a teraz samotny i niechciany. Nikt nie pamiętał jak miał na imię. Chodź nauczyciel wyczytywał go przy sprawdzaniu obecności, oni i tak nie nie zapamiętywali. Uczniowie nazywali go Samotnością. Nie mieli pojęcia dlaczego go tak przezywają. Po prostu tak się przyjęło. Każdy był ciekawy kim jest i dlaczego nie chce rozmawiać z nikim. Większość osób nawet nie słyszała jego głosu! Zawsze siedział w ostatniej ławce, z kapturem na głowie. Każdy się go bał, nawet nauczyciele. [:}] 1.Opowiadanie zawiera dwie części. 2.Wolno pisane.

Sebastian to 17-letni chłopak, który żyje w ciągłym strachu przed ojcem, jedyną osobą w rodzinie, którą ma. Mieszka na osiedlu, które należy do najbiedniejszych w mieście. Żeby nie myśleć o wszystkim co złe, spędza czas na grze w koszykówkę. Jednak po rewanżowym meczu z drużyną z bogatego osiedla w jego życiu pojawia się szansa na zmianę wszystkiego o 180 stopni. Nie jest to jednak łatwe i niesie za sobą wiele wyrzeczeń i trudności, a także wymaga poznania samego siebie. *** "Gdybym kiedyś usłyszał, że moje życie zmieni się diametralnie, że nie będę cały czas chodził z etykietą „chłopaka z patologii", że wyjdę na ludzi i będę robił to, co lubię, nie będąc pod wpływem innych, ciesząc się życiem, spędzając czas z najlepszymi przyjaciółmi, studiując, pracując i po prostu będąc szczęśliwy, wyśmiałbym osobę, która mi to mówi. Ale tak się stało, że to właśnie ja jestem tą osobą. Osobą, która mówi, że jestem szczęśliwy. Osobą, która ma rację."

"Od zawsze byłem dobrym dzieckiem. Cichy, małomówny i odizolowany od otoczenia. Jednym słowem ~ cholernie aspołeczny. Większość swojego życia spędziłem w pokoju. Właśnie dlatego nie miałem przyjaciół. Nie lubiłem rozmawiać. Kiedy do rodziców przychodzili goście starałem się jakoś wykręcać, a jeżeli w ostateczności zostałem zmuszony do rozmowy z nimi, odpowiadałem sporadycznie, tylko na najważniejsze pytania. Nie narzekałem. Skoro moim rodzicom odpowiadał fakt, że ich dziecko nie ma żadnych znajomych, to po co miałbym się z nimi kłócić. A potem przyszedł czas na pójście do gimnazjum..."

Nie mogę być bohaterem, wszystko było złudną nadzieją. Nie chcę tu być, tyle zrobiłem by móc spełnić swój cel, a to wszystko poszło na marne. Dlaczego? Nikt nie wie, jestem po prostu zabawką w rękach innych ludzi. Hejka! to pierwsza moja książka którą zamierzam w ogóle dokończyć, jestem początkująca więc wszelkie opinie i porady piszecie w kom.