Τα Βασίλεια των Αρχαίων δεν θα ήταν ποτέ ξανά τα ίδια. Στον κόσμο του Ελάριον επικρατεί ο πανικός και ο φόβος: Σκοτεινές δυνάμεις αποζητούν ξανά την καταστροφή των Βασιλείων και την κατοχύρωση του θρόνου τους μετά τους καταραμένους αιώνες. Η μοίρα όλων είναι γραμμένη με αίμα. Συνθήκες ξεθάβονται από τα παλαιά βιβλία, συμμαχίες συνάπτονται ως έσχατη λύση, μα το σκοτάδι προσκαλεί να χωθούν πιο βαθιά σε αυτό και μερικοί δεν αρνούνταν τις ψυχρές του αγκάλες. Και μέσα από αυτό ξεπροβάλλει η Αλιάνα. Η νεαρή μισθοφόρος που θα κληθεί να συνοδέψει την ανθρώπινη αποστολή σε μυθικά βασίλεια, με αντάλλαγμα την ελευθερία της. Πιόνι του υπόκοσμου και των Βασιλείων που τον περιτριγυρίζουν και με κάθε της κίνηση να παρακολουθείται, η Αλιάνα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στη σωτηρία του κόσμου της ή στην καταστροφή του. Περιέχει σκηνές βίας (!) Don't copy this story ©

Λίγα λεπτά μετά ένα άρωμα αξ τρύπησε τα ρουθούνια μου και έκανε όλο μου το σώμα να ανατριχιάσει. Σήκωσα αργά και βασανιστικά το κεφάλι μου επειδή ακόμα κοιμόμουν όρθια και αντίκρισα το πιο όμορφο πλάσμα σε όλο το πλανήτη. Ψηλός, γυμνασμένος...κάτι μπράτσα... Πωωωω! Γλυκιές φακίδες στο πρόσωπο που φωτίζουν το υπέρλαμπρο λευκό δέρμα του και τα κρυστάλλινα γαλάζια μάτια του. Δεν προτιμώ τους γαλανομάτες αλλά αυτός είναι το κάτι άλλο! <<Μην ενθουσιάζεσαι και πολύ...άπιαστο όνειρο. >> <<Τι θες να πεις? >> ρώτησα τη Στέλλα μπερδεμένη. <<Για τον Πέτρο Ξανθού. Αυτόν δεν κοιτούσες? Ε, σου λέω, δεν αξίζει τον κόπο. Είναι ωραίος, είναι κούκλος αλλά επίσης και πολύ μαλάκας. >>

Εάν ανέφερες το όνομά της σε έναν σχολικό διάδρομο, ή στις τουαλέτες των κοριτσιών, πάντα θα έπαιρνες το ίδιο βλέμμα και το ίδιο πλάγιο χαμόγελο ως απάντηση. Επειδή ήταν ένας αστικός θρύλος. Θα ήταν κάποια που ο κόσμος έφερνε ως παράδειγμα στα μικρά τους αδέρφια, όταν εκείνα έλεγαν πόσο υπέροχο είναι να είσαι έφηβος. Οι λεπτομέρειες στο τέλος πάντα θα άλλαζαν, αλλά το συμπέρασμα της ιστορίας ήταν πάντα ότι "αυτό το κορίτσι είχε σοβαρά daddy issues". translated story by @harryshickey

"Δεν περιμενα να με αφήσατε ελευθερη τοσο γρηγ-ΑΑΑΑ!"λεω ενω βγαζω την κορδελα και συνειδητοποιώ οτι με εχουν αφησει πανω στο καλαθι της μπασκετας. Στην κανονικη!Που ειναι σχεδον 3πλασια το υψος μου ! Σε λιγο περιμενω να χορέψουν αυτον το χορο που παει ασορτι με το swish swish !! "Αχιλλεα , σου εύχομαι να μην βρεις ποτε τον μόνοκερο."του λεω ενω βαζω τα χερια μου στο γυρω γυρω για να κρατηθω ενω κοιτάω κατω . Μην κοιτας κατω .Πανω στον ουρανό. Ωπ ενα συννεφο που μοιαζει με εναν δρακο.Και ενα αλλο που μοιαζει με εμενα να χτυπαω τον Αχιλλεα . Και αλλο ενα που δειχνει τον Αχιλλεα πεθαμενο.