Bir kaza sonucu beş yıl uyuyan genç kadın, kalktığında her şeyi bıraktığı gibi bulabilecek mi? Bu masalın beyaz atlı prensini siz seçeceksiniz... Geçmiş ve gelecekten gelen iki adam...

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

[tamamlandı] "Ya Kuzey... Sen ne dediğinin farkında mısın?" Gergince parmaklarıyla oynamaya başladığında bir şeylerin ters gitmediğini anlamıştım. Ağzını açtı, sustu. Dudakları aralandı ama yine konuşmadı. Eeee, bu döngü nereye kadar gidecek aslanım? "Yekta gelmiş," dedi. Benimle konuşmak yerine daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi. Bir anda duygu patlaması yaşayıp masaya yumruğunu vurduğunda korkuyla yerimde sıçradım. "Ne yapıyorsun Kuzey? Delirdin mi?" Koltuktan kalkıp çılgına dönmüş gibi odanın içinde volta atmaya başlamıştı. Neler oluyordu? Onu Yekta'nın geri gelmesi mi korkutmuştu gerçekten? "Hayatımızın içine sıçacak," dedi bağırarak. "Yine." "O zaman biz de buna izin vermeyiz. Hayatımızdaki sorunlar yetmezmiş gibi, bir anda çıkıp gelmesi bence şov için. Başka bir şey olduğunu düşünmüyorum." Üzerime taktığım kemeri parmaklarının ucuyla tutup beni kendine çekip belimden tutarken alnını alnıma yaslamıştı. Kesik kesik nefesler aldığını duyabiliyordum. Kalbim ağzımda atarken, "Her şey güzel olacak." dedim. "Endişelenmemize gerek yok." Peki, gerçekten endişelenmemize gerek yok muydu gerçekten? * 🌝Kısa hikâyede 15. sıraya girdik: 31.07.2020 💜 *Yazar notu: Bu hikâyede bol bol kaos ve entrika var. Kapak tasarımı: @faervelion *Yayımlanma tarihi: 6 Mart 2020. *Bitiş tarihi: 11 Nisan 2020.

Lise öğrencisi İpek bir partide öldürülür ancak katil cinayete intihar süsü vererek bundan sıyrılmayı başarır. Ta ki bir anonim, en büyük şüphelileri bir grupta toplayana kadar. 05..: Neden mi bu gruptasınız? 05..: Cevap basit. 05..: Çünkü onu siz öldürdünüz.

Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

... Açıklamaya gerek yok spoiler sevmem.

Bir kız düşünün elinde silah,ayağında postalarıyla,üzerinde asker ünüformasıyla asaletli,asi,sinirli,dik başlı bayrağına aşık bir kız. Kız hırçın eli silahlı kin ve nefreti en derilerinde yaşayan bir kız Ankara'dan 'Emre itatsizlik' suçuyla Hakkari'ye sürülen kızımız Asena Begüm Gürkan Hakkari'de ki teröristlerin baş düşmanı haline gelmişken komutanlarının gazi olmasıyla albaydan gelen emirle geçici komutan olan Asena yeni gelen komutanla anlaşabilecek mi? Anlaşamasa ne olur? Peki ya Aşk? Askerler aşık olur mu? Peki ya nadir görülen kız teğmenimiz aşkla ilgili ne düşünüyor. Ah birde komutan olacak Savaş var. Savaş Keskin. Asabi, birazda küfür baz, bayrak aşkına yanan yüzbaşımız bayrağının korucu kartalı babasının mesleğini devam ettiren savaş gitti yeni görev yeri olan Hakkari'de ki Asena'yla anlasabilecek mi? Timde ki diğer 15 askerle anlasabilecek mi? Yoksa herkez bu komutana gıcık mi olacak bakıp Peki ya savaşın aşk durumu ne? Öğrenmek isteyenler lütfen buyrun okumaya başlayın.

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Vâye: Nasip, kısmet. ••••• Ben Defne. 25 yaşında bir Psikoloji mezunuyum. Liseden sonra 1 sene üniversiteye hazırlandığım ve üniversitede de 1 sene alttan derslerimi veremediğim için bu yaşımda KPSS'ye hazırlanıyordum. Babam Ankaralı olduğu için ve babamın işlerinden dolayı Ankara'da oturuyorduk ama ben hem sınava daha iyi hazırlanacağımı düşündüğümden hem de biraz dinlenmek istediğimden dolayı anneannemin yanına Ordu'ya, küçük köyümüze gelmiştim. Dedem vefat ettiğinden beri kuzenim Ayça anneannemle birlikte burada yaşıyordu. Ayça liseden sonra üniversiteye gitmemişti ve evde nakış yapıp internet üzerinden satıyordu, oldukça tanınıyordu. Köyümüzde uzun süredir tek yaşayan yaşlı bir teyze vardı. Emine Teyze çocuklarından hiç hayır görememişti ve öldükten sonra evinin askeriyeye bağışlanması için bir vasiyet bırakmıştı. Emine Teyze birkaç ay önce vefat etmişti ve ev de askeriyeye bağışlanmıştı. Emine Teyze'nin vefatından bir süre sonra o eski ev restore edilmişti. Bugün de askeri bir manga köye, eğitime geliyordu. Muhtarın söylediğine göre bu manga teğmenlerden ve onları eğitecek bir üsteğmenden oluşuyordu. ••••• Final: 27.10.2020 🌸