"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu. "İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi. "Öğrenmek zorunda kaldım diyelim." Gülümsedim, biraz daha yaklaştı, birkaç adım geri gittim ama sırtım soğuk duvara temas edince durmak zorunda kaldım. Fakat o durmadan üzerime gelmeye devam etti. Kaçmak için sağ tarafa doğru geçecekken kolunu önüme kalkan etti. Boş bir anında sol taraftan kacayım dedim ama bu sefer de diğer koluyla önümü kapattı. Tamamen onunla duvar arasında kalmıştım, kaçmama izin vermiyordu. Sırtımı duvara yasladım, yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Ne yapıyorsun?" "Konuşmamız gereken şeyler var." "Evet var ama bunu aramızda mesafe varken de yapabiliriz." "Yapamayız, böyle konuşmak istiyorum." Cevap verecekken gördüğüm şeyle sol gözünün altına düşen kirpiğini nazik bir şekilde aldım. "Kirpiklerin dökülüyor." Dudaklarındaki tebessüm büyüdü, sessiz kaldı. Sağ yanağında küçük bir gamzesi vardı, yakın olduğumuz için fark edebilmiştim. Kirpiğe usulca üfleyerek gözlerimi yeşillerine çevirdim. "Badem yağı sürebilirsin, çok iyi geliyor." Tek kaşı kalktı, söylediğim şeye şaşırmış gibiydi. Fakat bu şaşkınlığı üzerinden çabucak atıp kaçmamı engellemek için önüme kalkan ettiği elini duvardan çekti, cebine attı. Merakla ona bakarken elini cebinden çıkardı, badem şekerlerini uzattı. "Yer misin?" Elinden bademleri alarak birini ağzıma attım. "Çok severim." Biraz daha yaklaştı, derin bir nefes aldı. "Badem şekeri gibi kokuyorsun." Badem şekeri mi demişti o? Şaşkınca bakarak elimdeki bademleri kokladım. "Güzel kokuyorlar yalnız." Başını salladı. "Biliyorum." Gülümsedim, kendisi de bir şeker yedi ve ekledi. "O yüzden söyledim zaten."

Bu hikâye, ne yazık ki çiçekler ve kalplerden ibaret değil. Bu hikâye, çiçekler ve dikenlerle çevrili. Vücudu kadar ruhu da yaralarla dolu olan Efran, yıllar sonra o korkunç yerden kurtulup geri döndüğünde artık hiçbir şey eskisi gibi değildir. Yokluğunda dönmeye devam eden dünya, Efran'ı dünde bırakmıştır. Bir zamanlar ölümün eşiğinden çekip aldığı küçük kız ise artık genç bir kadındır ve Efran'ın tüm ezberlerini bozmaya kararlıdır. Havin, kaybettiği her şeyle biraz daha eksilse de hayata iyi tarafından bakmayı başarmıştır. Efran'ın geri dönüşüyle yıllar sonra kaybettiği birçok şey ona geri verilmiş gibidir ancak ne var ki bu mutlu kavuşma, arkadaşlıklarının güçlenmesine yetmemiş, görmezden gelinen ve hatta varlığından bile bihaber oldukları birçok yasak duyguyu tetiklemiştir. Aşk ve yasak olan şeylerle çevrili bir dokunuş kaç acıya iyi gelebilir? Ruhu yaralarla dolu olsa da çığlık atmayacak kadar cesur olanlara... ~~~ Romantizm türünde kuşağının en iyi yazarlarından biri olan Çağla Fulya, yeni romanında önlenemez bir tutkunun aşka dönüşünü ele alıyor. Üşümenin sıcak hissi, kelimeleri aşan duyguları titretirken Yaz Gecesi, derinliğin sınırlarına kendi çizgilerini çiziyor. - Agâh Ensar Can ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 16 Yaşından büyük okuyucuların okumasını tavsiye ederim. Hikâyede yetişkin içerik bulunmaktadır. Yaz Gecesi, kitap olacağı için yayından kaldırılmıştır. Tanıtım amaçlı ilk üç bölümü yayındadır.

• Tamamlandı • • Aşktan Adamlar - II • Tolga için Meyra mutluluğun tanımıydı. Birbirilerine öylesine bağlıydılar ki hiçbir şey onları ayıramazdı. Ta ki o geceye kadar... Bir gece başlarına gelen korkunç kaza Meyra'nın hafızasını kaybetmesine sebep olur. Bir zamanlar âşık olduğu adam artık onun için bir yabancıdan daha fazlası değildir. Tolga, sevdiği kadını yaşarken kaybetmenin acısıyla derinden sarsılır. Ancak adeta birbirileri için yaratılmış olan bu iki insan birbirilerinden pek de uzak kalamayacaklardır. Meyra, mantığa sığmayan duygularla çalkalanır. Zihninin tanımadığı ama bedeninin ezbere bildiği bu adam karşısında çaresizdir. Ondan kaçmak isterken her defasında kendisini ona çekilirken bulur. Kim bilir, belki de aşkı anlamlı kılan tek şey anılar değil, bir de hislerdir. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 16 Yaşından büyük okuyucuların okumasını tavsiye ederim. Hikâyede yetişkin içerik bulunmaktadır. Siyahın Kelebeği, kitaplaştırma düşüncesiyle yayından kaldırılmıştır. Tanıtım amaçlı ilk üç bölümü yayındadır.

Bir mahalle hemde en eğlencelisinden Bir kız en güzelinden ama azıcık inatçısından Bir Adam en delikanlısından ama biraz sinirlisinden Peki bu üçü biraraya gelirse ? Ne mi olur gelin hep birlikte görelim : Başlama Tarihi: 2016

"Yeter ama bu kadarı fazla!" sinirden gözüm dönerken Savaş abi yanıma gelip omuzlarımdan tuttu. "Yeter mi? Yüsra ben yanında olduğum sürece kimse sana yaklaşamaz." Ben onu itmeye çalışırken o daha sıkı tutuyordu. "Kendine gel, Sen benim abim değilsin kendini bu kadar kaptırma! Sen bana karışamazsın anladın mı?" gözleri kararmaya başladığında onu daha çok kızdırdığıma emin oldum. "Karışamam. Öyle mi?" inatla kafamı sallarken nasıl yola girdiğimden haberim bile yoktu... Sert Çehre ile isimli yazılan ilk kitaptır. Başlama tarihi ' 28.07.2019 '

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu. Arkası dönük olan Melih, bir hışımla bana döndü ve "Ne dedin tekrarlasana" dedi. Sağ dudağı yukarıya doğru kıvrılmış, ela gözlerinde küçümseyici bir bakış vardı. "Senin derdin ne?dedim." dişlerimin arasından. aslında avaz avaz bağırmak istiyordum, ama sadece sinirden dişlerimi sıkmakla yetinmek zorunda kaldım. " Ben senin kölen değilim... Bana emirler yağdırıp durma. " Oldukça öfkeliydim ve ağzımdan çıkanı kulaklarımın duymasını isteyecek hiç değildim. Melih, hızlı adımlarla aramızdaki mesafeyi kapattı. "Ahu, hep unutuyorsun... Ben sana istediğim gibi davranırım." Ela gözleri, en koyu rengini almış tehlikeliyim diye bas bas bağırıyordu. "Davranamazsın" dedim. Cılız ve kısık bir sesle, cevap vermedi. Gözleriyle, gözlerimi işgal etmeye devam etti. Arkasını dönüp çıkışa doğru ilerledi. Nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle; "ASLA SENİN İÇİN GÜLMEYECEĞİM! YÜZÜMDE ASLA SANA AİT BİR GÜLÜMSEME OLMAYACAK!" diyerek haykırdım.Melih, olduğu yerde bir süre durdu. Bir anda bana dönüp, ateş saçan ela gözlerini, kahve gözlerime dikti. "Ben, bencil bir adamım Ahu. Benim için asla gülmeyecek bir kadının... Gözyaşlarını bile istiyorum." Ölüm kokan bir ses tonuyla "GÖZYAŞLARI BİLE SADECE BANA AİT OLSUN İSTİYORUM."

❗"bu kitabımda +18 bölümler ve Gifler bulunmaktadır rahatsız olanlar lütfen okumasın❗ Saplantılı bir aşığın Cehenneme çevirdiği küçük bir hayat ve o berbat hayatın içerisinde istemeden de olsa yeşeren küçük bi fidan... Yıllar sonra saplantılı aşık ve saplantılı olduğu küçük kadının yoları kesişirse ne mi olurr...? Peki ya siz saplantılı aşığı olan Mirza yüzünden hayatı adeta Cehenneme dönen bu kadının yani Umut'un Hayatını okumaya hazırmısınız?

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.