Prensesin Ezgisi adlı romana kötü yorum yaptıktan sonra öldüm ve kendimi bir anda prensin elinde ölecek olan büyü kulesinin efendisi olacak Lucrezia'nın çocuk bedeninde uyandım. Önceliğim prensle iyi arkadaş olup kendimi kurtarmaktı ama neden kitabın başrol erkekleri şimdi benim peşimdeydi ki? "Bir büyücünün son sözlerini duymak istemezsin!" "Özür dilerim Lucrezia!" Ben Masumum Majesteleri

Tarih boyunca sadece birkaç kez cesaret edilen ve eşine az rastlanan, insanlık dışı bir yöntemle yapılan dil yoksunluğu deneylerine bundan yirmi iki yıl önce de teşebbüs edilmişti. Çok büyük bir prodüksiyonla, tüm dünya devletlerinden alınan izinle gizli bir proje başlatılmıştı: Dil yoksunluğu deneyleri. Diğer bir adıyla, yasak deneyler. *BU HİKAYEDE GEÇEN OLAYLAR, KİŞİLER VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEKLİKLE HİÇBİR BAĞLANTISI BULUNMAYIP BÜTÜNÜYLE KURGUDAN İBARETTİR.*

Kötüleri öldürmeye yemin etmiş Ateş Akbulut Kötüleri yakalamaya yemin etmiş Su Oktay

#1-Fantastik/#1-Özelgüçler Fantastik bir dünyaya adım atmaya hazır mısınız? Cadılar,deniz kızları,vampirler... Yepyeni türler de size kapılarını açıyor. Hayal gücünüzü fazla zorlamanız gerekecek. Kıvılcımların dansına bakın ve kim olduğunuzu görün! Peki ya buna gerçekten hazır olduğunuza emin misiniz? Gerçekleri kaldırmaya mesela ya da kim olduğunuzu öğrenmeye? Durmayın, ateşi takip edin!

(Bxbxbxbxg kurgusudur.) Ben bir evde, bir oda da zindan olmak için doğumuştum. İnsan parçalanacağını bilse dahi o odadan çıkmazdı. Bende parçalanacağımı bildiğim halde o odadan defalarca kez kaçandım. Bedenim o odada olsa bile ruhum çoktan kaçıp gitmişti. Para insanı değiştiren tek şeydi belki de. Para kazanmak için satılmak, kalbinize bilmediğiniz, daha önceden hissetmediğiniz ağrılar sokardı. Bende her ne kadar sevilmediğimi bilsem bile, bir pavyoncu'ya satılıcak kadar değersiz bir eşyaydım. Eskimiş eşyalar her zaman çöpe konurdu. Bende o eskimiş eşyay'dım. Ben çöpe konmak yerine, para için satılan ve yenisi alınandım. Satıp parayı alan kişi Halam Canan. Para karşılığında verilense bendim. Bir pavyon odasında saatlerimi geçirmek, evde uyuduğum saatten daha fazlaydı. Şuan evde olsaydım. O daracık odada, kulağımda kulaklığım, elinde kitabım ve üzerimde yorganım olmak için paralar verebilir belkide yüzme şampiyonluğumu bile feda ederdim. Annem ile Babam yaşıyor olsaydı, yeşil gözlerimi halamla dahi buluşturmazdı ancak beni bir arabanın içinde yanlız bırakmışlardı. Keşke onların yok oluşunu görmeseydim. Keşke bu hayata sahip olmasaydım. Keşke ölen Annem ve Babam değil ben olsaydım. Şuan daracık bir oda da tanımadığım dört adamla bakışıyordum. Biri sert, biri sert ancak bana karşı güler yüzlü, ikisi ise durmadan kahkalarla gülendi. Bana zarar vermedikleri için onlara elimde olan herşeyi verebilirdim. Onlara yalvarmamıştım, ancak bekışlarımla herşeyi anlamışları. Geceleri yatmadan önce herzaman Babama birşeyler anlatırdım. O öldükten sonra ise sadece, "Lütfen beni biri kurtarsın Baba. Yalvarırım birilerini gönder. Çok korkuyorum, sen kızının korkusunu görmekten korkarsın baba." Derdim. Bazen senelerce yalvardığınız insanlar zamanı gelince dileğinizi yerine getirirdi. Babamsa bana bu dört adamı göndermiş. Bu dör

"Çok yakınımdasın kedicik. Dikkat et, ısırabilirim." "O halde sana yeni bir bilgi daha çıngıraklı." Öfkesi birden çekilmişti. "Bir Aslanın dişleri de çok keskindir. Dikkat et. Ben sadece ısırmam, parçalarım." "Vay be!" dedim hiç oralı olmadan. "Nasıl korktum fark ettin mi? Titriyorum yine." Sessiz kaldı ama hala belimde duran eli sıkılaştı. Birden tüylerimi diken diken edecek bir şey yaptı. Dişleri boynuma sürttü. İnce derisini çekip örseledi. "Ödeşelim ister misin..." dedi, nefesi boynumu yalayıp geçti ve Lian ekledi. "...çıngıraklı?" --- Assra Marian Sallister... Bir Ak Yılan prensesiydi ama ummadığı bir ihanetle kendini bir Aslan prensin pençeleri altında buldu. Şimdi ya o Aslanı öldürecekti ya da... Hayır, başka bir seçenek yoktu. Onu öldürecekti! *Ejder Ateşi Serisi 1. Kitap: Yılan Yuvası (Tamamlandı) 2. Kitap: ... 3. Kitap: ... 4. Kitap: ...

Birgün bir kadın ormanda ışık kümesinin içinde kızıl sislerle çevrili kundakta bir bebek bulur. Onu evine götürür. Kadın bebeği benimser ve bağlanır. Zamanı gelince kimi büyüttüğünü anlayınca ondan kopacağını bilemeden... Büyüttüğü bebek bir gezegenin varisidir. Kadim bağın sahibi... Başka bir boyutta dört büyük ırkın yaşamını sürdürdüğü gezegen Azrathia kurtarıcısını beklemektedir... Nermin Velisoy Tüm hakları saklıdır! Bu isimde yayımlanan ilk ve tek kitaptır.

Cassie sabah haberlerinde polis aracından kaçan ve domuz maskesi takan bir seri katil haberini duyduğunda pek tepki vermemiştir çünkü katil ondan üç yüz kilometre uzaktadır ve ilk dersine yetişmek için acele etmesi gerekiyordur. O bir kitap kurdudur ve gerçek bir asosyaldir. Geceyarısı balosu afişini gördüğünde bile heyecanlanmamıştır ve bir kavalyeyi bırakın, bir arkadaşı bile yokken baloya gidip gitmeyeceğinden emin değildir. Akşamını balo salonu yerine şehir kütüphanesinde geçirmeyi tercih eder ama annesi sosyalleşmesi için öyle ısrar ediyor ki, Cassie baloya gitmeyi kabul etmek zorunda kalıyor ama hiçbir şey planladığı gibi gitmiyor. Balo gecesi kocaman bir katliama dönüşmek üzere ve ondan önce Cassie kendini senatörün oğluyla soyunma kabininde sıkışmış halde buluyor. Üstelik bitişikteki kabinde boğazı kesilmiş bir ceset var! Korkudan titriyor ve ses çıkarmamak için dudaklarını birbirine bastırıyor çünkü yaklaşan ayak seslerinin kime ait olduğunu çok iyi biliyor. Bu o! Haberlerdeki seri katil! Görünüşe göre katil Cassie'nin küçük, sıkıcı kasabasını ziyaret etmeye karar verdi ve balo gecesinde, içinde Cassie'nin de olduğu bir grup genci okulun içinde tuzağa düşürerek teker teker öldürmeye başlıyor...

Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümüş Colt vardı... İnsanlar kaçıp saklanırken, ben onlarla savaşıyordum. Sahi bunu neden yapıyordum? İnsan ırkına bu kadar zarar vermiş yaratıklardan neden korkmuyordum? Onlarla savaşıp, aptal insanların yaptığı yanlışı neden ben düzeltmeye çalışıyordum? Genetiğiyle oynanmış insanlarla, Mutantlar... Dünyadaki varlıkları insan, hayvan ya da mutant olarak ayırabilirken, kendimin ne olduğunu bilmiyordum. Herkesten farklı olduğum aşikârdı; fakat kesinlikle insan değildim. BİLİM KURGU #1 (DÜZENLENİYOR)