Mahperi Kurtoğlu & Azer Miroğlu "Sevme beni. Senin sevmelerine kalmadım ben." Öfkeyle baktığım hareleri gittikçe daha da koyulaştı. Çatılan kaşları ardından tek hareketiyle yüzümü soğuk duvarla sırtımıda sıcak göğüsüyle buluşturdu. Vücudunu daha da yasladı. Tüm uzuvlarını hissettim. "Ne zaman benim sözümü dinleyeceksin Mahperi'm" Sağ eli bacağımı aşağıdan yukarıya okşayarak iç çamaşırımın iplerine geldi. Bu hareketi tüm vücudumu germiş nefesimi tutmama sebep olmuştu. "Nefes al Mahperi'm" Derin bir nefes aldım. "Sen beni korkutuyorsun" Titreyen sesimi zor bela duyurdum arkamda ki adama. Sinirlendiğini gerilen kaslarından anladım. Ne zaman beni korkuttuğunu söylesem böyle sinirleniyordu. Boynuma baskı uygulayan dudakları kulak mememe çıktı. Ağzına alıp emmeye başladığında dudaklarımdan bastıramadığım kısık sesli iniltim firar etti. Bu sırada elide boş durmamış iç çamaşırımın içine soktuğu parmakları kadınlığımı okşuyordu. Kafamı omzuna yatırdım. Ardı ardına devam eden inlemelerim onu memnun etmiş olacak ki tekrar boynumu bulan dudaklarının kıvrıldığını hissettim. Elini çekip elbisemi düzeltti. İki koluyla sımsıkı sardı belimi. "Öğreneceksin sözümü dinlemeyi güzeller güzelim" Derin bir nefes aldı. Dudakları boynumu sürttü. "Bırak beni ne olur. Söz veriyorum sana kimseye söylemem polisede gitmem" Beni kendine döndürüp avuç içlerini iki yanımda ki duvara yasladı. Alnını alnıma dayadı. "Deniyorum seni bırakmayı Mahperi'm ama yapamıyorum." . . . . Mahperi ve Azer'in hikayesi.

Hayat mücadelesi içinde herkes gibi yaşam savaşı veren Neva Aktan'ın , işi gereği cezaevine aşıya gitmesiyle başlayan , Savaş Kayademir'in ilk gördüğü anda tutulduğu kızımızın başına gelenleri konu alan bu hikayeye gelin hep birlikte konuk olalım... KESİT : " Başıma gelenler senin yüzündenken bu koruma çabası neden!!! " Cümlem bittiğinde seğiren çenesi ve sıkılı yumruklarıyla karşılaşmıştım. Elini kaldırıp bahçedeki herkese sertçe gitmelerini isaret ettikten sonra yine bakışlarını bana çevirmişti. " İstemedim. Eğer başını belaya sokmak gibi bir niyetim olsaydı hayatta yapmayacaģım bir şeyi yapmazdım Neva! Senden kaçmazdım. Aylarca takip edip iyi misin değil misin öğrenip sonra yok olmazdım! Sen de haklısın... Benim gibi bir adam kimseyi sevemez! Senin gözünde cani , korkutucu , pislik adamın tekiyim ya hani!!! " ▪▪▪ Tüm hakları saklıdır!

Benim hikayemde kötü kraliçe, saf kral, masum kız, beyaz atlı prens gibi ilgi çekici karakterler yok. Bu benim, sıradan mahallemde aşkı bulma hikâyem... Benim ufak dünyamı büyüten güzel kalpli bir adamı size kendi gözlerimle göstermeye çalışacağım. ... Her şey benim küçük bakkalıma bir şeyler almak için giren o güzel gözlü adamla başladı. Alışverişini yaptı, parasını ödedi ama poşetin içine kalbimi de koyup götürdü. Farkına bile varmadan... Hadi gelin, mahallemin ve kalbimin polisiyle tanışın...

Gözlerinde ki hayranlığı gizlemeden kurduğu tek bir, "Kusursuz.." kelimesi ile kaşım hayavaya kalktığında o da, daha açık bir şekilde anlatmak istercesine "Kusursuz kelimesinin tam karşılığısın her şeyinle.." dediğinde onun yaptığı gibi sırıtarak ona doğru bir adım attım. Vücutlarımız birbirine değdiği anda belime dolanan kolu ile gülümsemem iyice yayılmış ağzımı açmadan, "Hımm.." diye mırıldanışım rüzgar yüzünden ses çıkaran ağaç yaprakları arasında kaybolmuştu. Gözlerini asla çekmediği gözlerimden bende ona aynı karşılığı verirken belimdeki eli biraz daha sıkılaşmış, vücudumu sanki aramızda mesafeler varmışçasına daha da kendine bastırmıştı. Dudaklarımı aralayarak devam ettirdiğim, "Zamanı geldiğinde.. Bu sözünü sana hatırlatırım Kandemir.." cümlem ile kaşları çatıldığında onun daha fazla bir şey demesine müsaade etmeyerek kolları arasından çıkarak arkamı döndüm. ...

Gazel'in sıradan ilerleyen hayatını altüst eden takıntılı ve saplantılı Gencer Kaya , Gazel'e gerek yaptığı eziyetlerle, gerekse psikolojik şiddetle hayatı zehir ederken Gazel'in elinden gelen tek şey umuduna tutunup teslim olmamaktı... Kaçırıldığı ve tutsak edildiği evden kaçıp onu tek koruyabilecek kişi olan Pusat Kurt'a sığındığında işte asıl mesele o zaman başlamıştı.... Gelin , Gazel'in ona takıntılı bir manyaktan kaçarken sevdaya tutuluşu ve o sevdayı koruma çabasını birlikte okuyalım. Bu hikayede bir kızın ona eziyet eden kişiye aşık olmasını okumayacaksınız. Ona yapılan her şeye rağmen asla pes etmeyip direnişini, boyun eğmeyişini okuyacaksınız. Bunun yanında onu koruyabilecek ve zalimin karşısında duracak tek kişiyle olan karşılıklı aşkı hikayeyi okudukça okumanızı sağlayacak.

Şu an tam olarak neredesiniz? Yirmi numaralı otobüsün üçüncü koltuğunda mı? Evde, okulda ya da iş yerindesiniz. Kısa bir mola verdiniz ve pencere kenarında bir fincan kahve içiyorsunuz. Belki de bir arkadaşınızla buluşmak için yola çıktınız. Ne kadar da sıradan bir gün, değil mi? Her şey son derece normal! Hiç düşündünüz mü ya her şey bir anda altüst olursa? Örneğin buluşmak üzere yola çıktığınız arkadaşınızın sizinle ilgili gizli bir planı varsa! Ya da bindiğiniz o otobüsün en arka koltuğunda, sizi hayatınızın dönüm noktasına götürecek olan kişi oturuyorsa! Siz her şey akışında gidiyor zannederken ya kaderiniz üstünüze yağacak buz kırağı için en uygun şartları hazırlıyorsa... Bütün bunlar bir yana, peki ya hayatınızın altı, üstünden çok daha güzelse! Baran Demiroğlu: Sıradan bir gün yaşadığını zannederken kendini cayır cayır yanan bir evin önünde buldu. Alevlerin arasında canının parçaları vardı ama o hiçbir şey hatırlamıyordu. Üstelik önünde de bir benzin bidonu vardı. Hayatı bir anda altüst oldu... Bahar Saygın: İstanbul'un en başarılı adli psikiyatrının kliniğinde staja başladığında her şey son derece normaldi. Ama bir gün kliniğe ailesini diri diri yakmakla suçlanan bir hasta getirildi. Hayatı bir anda altüst oldu... & "Ruhuna ben bulaştım. Artık kurtulamazsın..." Yayınlanma tarihi 10 Nisan 2019

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.