Bir kitap yazdığını düşün. İçindeki krallık; entrikası bol, kardeşlerin bile birbirine düşman olduğu, taht için birbirleriyle mücadele ettikleri bambaşka bir evrende. Her kitapta olduğu gibi bunda da bir baş karakter var elbette. Günü geldiğinde tahtı alıp tacı giyecek, yeni kral olacak bu prens için her şey yolunda. Peki ya kitabın kötü adamı olarak yazdığın başka bir prens, öleceği gün odanda belirir ve kaderini değiştirmen için seni kitabın içine çekerse? 🦋Tanıtım videoları ilk bölümde, medyadadır.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

• +18 fazla içerik vardır. • Nefeslerim erkekliğine düşerken herhangi bir harekette bulunmayıp, sadece dudaklarımı hafifçe değdirdim. Gri eşofmanından belirginleşen büyük organı, dudaklarımla daha fazla büyürken buna tanık ve aynı zamanda sebep olmak çok garipti. İnledi ve kafasını yatağa daha da gömdü. Dudağımı bir sıra halinde gezdirirken yanaklarım adeta alev almıştı. Dişimi hafifçe hassas erkekliğine sürtünce kısık bir küfür edip kafasını kaldırdı ve kolumdan tutup beni yatakta sırt üstü yatırdı. Nefes nefese hali beni baştan çıkarırken dudaklarını dudaklarıma bastırdı. × +Safir Gümüş +Anthony Roosevelt

Yanlış zamanda yanlış yerde bulunan tek beden... "O adama ne olacak? Kim bu insanlar?" meraklı bakışlarımı kıza çevirdim. Bana endişeli gözlerle bakıyordu. Hızla yaklaştı. Sanki gizli bir iş çeviriyormuş gibi davranıyordu. "Sen bu adamların kim olduğunu bilmiyor musun?" başımı olumsuz anlamda salladım. Kızın omuzları düştü. "Nasıl düştün ellerine?" bende tıpkı onun gibi fısıltıyla konuştum. "Ben sadece vurulan adama yardım ettim." kız dudağını dişledi. "Hayatında hiç birine yardım ettiğin için pişman oldun mu eğer olmadıysan çok ama çok pişman olacaksın. Ahh be kızım genceciksin çok güzelsin." dediklerinden hiçbir şey anlamıyordum. "Bu adamlar hayatında görebileceğin en tehlikeli en korkunç insanlar. İnsan demeye bin şahit ister. Bıraksaydın ölseydi oracıkta." şok içinde kıza baktım. Neler söylüyordu böyle. "Eğer içerideki adamı yaşatamazsak. Buradaki tüm doktorlar hemşireler ölür. Sende dahil." *Tüm hakları bana aittir. Çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır.*

"Bu dünyada kanın da, acının da, savaşın da sonu yoktu." Gece, dedesinin ölümü üzerine annesinin doğup büyüdüğü Vera şehrine gider ve orada annesi ile bir hayat kurmak için çabalarken şehrin sırları karanlıklardan çıkmaya başlar. Bu sırlar onun gerçeklerine dönüştüğünde Gece artık başka bir dünyanın içine çekilmektedir. Ait olduğu yere... Yılanlar ve Savaşçıları, kraliçelerin kanından gelen düşman soyları, melezleri ve savaşın kendisini tanır. Kanı görür, acıyı tadar, aşkın şehvetine bulanır. Bu dünyada ait olduğu boşluğu bulur, ait olduğu doğru yapbozun en değerli parçası haline geldiğinde artık elinde bir taç tutuyordur. Vera'ya hoş geldiniz. 15 Haziran 2023 tarihinde yeniden yayımlanmak üzere Yılanlar ve Savaşçılar kitabı saat 00.00'da yayımdan kaldırılacaktır. Çok geçmeden 20 Haziran tarihinden yeniden yayımlanmaya başlayacak ve bölümler gün aşırı gelecektir.

Ruh eşi düşmanları tarafından sürekli kendisinden saklanılan bir kurt. Hector NORTH... Yıllardır aradığı ruh eşini, mühürlüsünü bulabilecek mi? **** "Ah güzel eşim, seni sonunda buldum." Titreyerek karşım da ki heybetli normal bir insan olamayacak kadar iri bedene baktım. "Benden ne istiyorsun?" Bedenini iyice bana bastırarak duvar ile arasında sıkıştırıp kulağıma nefesini üfleyerek konuştu. "Seni." ******************************** Hector & Ellie Ben bir yazar değil, sadece hayal gücünü kelimelere akıtan biriyim :) -Kartanesi-

"Uzak dur benden!" Durmuyor burnunu boynuma kadar sürtüyordu. "Dokunma ablama!" Salihden gelen bu sesle kendimi okadar aciz ve ucuz hissettim ki ağlamamak için dişlerimi dudaklarıma geçirdim. Şu an kardeşimin önünde taciz ediliyordum... . Kurgum olumsuz içerikler ve yanlış davranışlar içermektedir. Hakaret edecekseniz okumayın!

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

"Baba,çok korktum ben." Mirzat Bey kolları arasına aldığı kızını göğsüne yaslarken duyduğu şey ile adeta donup kalmıştı. Kızı kendisine yıllar sonra ilk kez baba diyordu. "Kurban olsun baban sana korkma, korkma güzelim bak yanındayım ben" Genç kız babasının güven veren kollarına iyice sığınmış adeta yavru bir kedi gibi göğsüne sinmişti. "Gitme sakın" Mirzat Bey gömleğinin yakasını kaçmasından korkarcasına sımsıkı kavrayan minik ele bir öpücük kondurmuş küçük yatağa kızı ile beraber uzanmıştı. "Gitmem meleğim,asla gitmem hadi uyu sen" 〰️〰️

YALNIZCA YEŞİL VE ELA'NIN HİKAYESİ " neden susuyorsun?''ne düşünüyorsun?' uzun susuşlarımda kafamdan geçenleri toparlayamıyorum. cümle kuramıyorum, derlenip toparlanamıyorum. bir yerlere çarpmaktan korkuyorum. cesaretim çoktan kırıldı, kelimelere güvenemiyorum. sanki konuştuğum an benden bağımsızlaşıp ortalık yere dökülecekler diye korkuyorum. susmak tercihim oluyor. çünkü kelimelere dökmek, kelimelerle dökülmek gibidir bazen.Döküldükçe anlamlaşan iki gencin hikayesi... GENÇ KIZ ADININ ANLAMINI TAŞIRCASINA GÜNEŞ VE AY KADAR MASUM,KIRILGAN VE BÜYÜLEYİCİYDİ...MİHRİMAHDI O.. GENÇ ADAMDA ADININ HAKKINI VERİRCESİNE SOĞUK VE ACIMASIZDI..KUZEYDİ O.. "Kader onların sadece geleceğini değil geçmişinide bir yazmıştı,fakat bu ilahi olaydan iki gencinde haberi yoktu. Aralarında acılarmı geçmeyecekti,pişmanlıklar,hüzün denizinde mi boğulmayacaklardıki sonunda kendilerine bile açıklayamadıkları ilahi duyguda kaybolana dek...." #4 ,#2 spiritüel