cehennemde görüşürüz'ün devamı.... cennetime ait degilsin... oldugun yerde kal... yani cehennemde.... Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamak… Ve hiç yaşamamış gibi ölmek… ** Ölüm buysa eğer… Söylemeliyim ki biraz uykuya dalar gibi… Önce yavaş yavaş… Sonra bir anda… Bunu aşk için diyorlardı, benim en büyük aşkım ise ölüm… Kavuştuk artık… Onun kollarındayım… ** Etrafıma bakındım, karanlık… İşte cehennem… Benim cehennemim… Buralarda bir yerde olmalısın, neredesin? “şeytan?” Karanlıktan bir siluet belirdi. 1.80 boylarında ince simsiyah bir zebani… “aşkım ! buradayım.” Beni kucaklamak istercesine kollarını iki yana açtı. Sonra tekrar karanlıga gömüldü. Ve ışık belirdi. Gözlerimi kısarak etrafı inceledim. Bir hastane deydim.

“Her şeye ragmen” dedim…. “Ben hepinizden iyiyim.. Sizin günahınız benim.. Benim günahım ise siz benzemek gittikçe..”

Öncelikle kimim ben? Sadece sorular ve cevaplar konusunda uzman bir melez. Aklımdaki sorular hiç bitmiyor desek dogru olur sanırım, hatta hergün yeni bir soru daha katılır aileye… Kimim ben? Sadece bir düşünür, belkide hiçligin ta kendisi… Çok duygusal aynı zamanda çok katıyımdır? Neden diye soracak olursanız, çogu insanın aksine kendime suç yüklemeye bayılırım. Neden katıyım? belklide sevgisizlikten, beklide kalbim kırılmalardan artık toz olmuş ve toplanmaktan bıkmış. Ahh kimim ben ? Sadece bir deli? Bir avare? Bir düşünür ? Bir salak Belki, hatta bir asalak? Kimim ben? Beklide karamsar şirinin paralel evren yansıması, mutsuzluktan ve karamsarlıktan zevk alan kız, hayatına gram deger vermeyen kız, ölümü bekleyen ve hep ona koşan kız, hayalperest ve aynı zamanda hayallerini kendine saklayacak kadar realist kız, Sahi kimim ben? İyilerden miyim? Yoksa kötülerden mi? Eger kötüysem neden hep ben üzülüyorum? Eger iyiysem neden hep ben kaybediyorum yalnız kalıyorum, yoruluyorum, üzülüyorum Ve neden hep bu kadar kendim hakkında umursamaz iken herkesi bu kadar düşünüyorum…. Var mı bunların cevabı bu dünyada???

Bugün günlerden Salı, aylardan ise ocak….. Ellerimde ve yanımda bir sürü kitap var, çünkü kitap alabilecegim her kurum ve kuruluştan hasta olup okula gitmeyecegim için kitap almış bulunmaktayım. Arkadasımdan 2 kitap ıl kütüphanesinden 2 ılçe den 2 okuldan 1 ve birde felsefe ögretmenimden hediye olan sofie’nin günlügü var….. kaç etti? 8 Sınavlar ne zaman başlıyor 1 hafta sonra…. Tam elime kitabımı almış okumaya koyuluyordum ki, telefonum ötmeye basladı. Tabiî ki kimse aramıyordu. Doctor whonun baslamasına saniyeler vardı.   Kayarak merdivenden indim. Annem hala isteydi.. Evde tek basımaydım..     Bu kasvetli düsüncelerden uzaklastım. Televizyonu actım hala baslamamıstı. Mutfaktan biraz süt, kurabiye getirdim.. hayat su an dursa ne olurdu sanki, 1 saat olmadan dizi bitti. Ve normal, sıkıcı, monoton karamsar, fazla gerçek hayatım baslıyordu….         

wogharts... herkesin hayalini kurduğu okul... pekii gerçekten hayal ettiğiniz gibi mi? *** eftalya obur, duygusallıga fikir olarak karşı, asosyal bir kitap kurdudur. wogharts 'ın onu değiştirebileceğini düşünen eftalya, Sadece bu umuda tutunarak ilerler...

Küçücük şeyler hatırlatıyor seni bana. Bir kelime okuyorum SEN, bir fotoğraf görüyorum SEN, bir şarkı duyuyorum SEN, bana her gün her şey SEN.  Sadece yalnızken çıkmıyorsun ki karşıma, sadece yalnızken değil, hep aklımdasın. Her gün hatırlatıyorsun kendini. Keşke böyle ben hazırlıksızken değilde Aklım sendeyken duysam o kelimeleri, Şarkıları. Çünkü sen böyle ansızın karşıma çıkınca boğazımda bir düğüm, sesimde bir titreme oluyor ki ben bunu hiç sevmiyorum. Bak üstünden ne kadar geçmiş ama ben seni anlatırken Gözlerimin dolmasına engel olamıyorum. Adını duyuyorum bir anda. O an nasıl hissediyorum biliyor musun? Hani gondola binersin yada salıncakta sallanırken en tepe noktaya çıkmışsındırda için hop eder ya Heh işte onu yaşıyorum. Bu sadece adını duymamla oluyorsa seni görsem ne yaparım inan bilmiyorum. Bu duyguya nasıl alışılır, sen benim aklıma her gün nasıl düşüyorsun, bir kere bile aklına geldim mi? Bilmiyorum. Bu duygu nedir bilmiyorum. Eğer bu aşksa ve bana bu acıları yaşatıyorsa Uğruna o şarkılar, Şiirler Yazılan kutsal duygu aşksa ve bana bir seçme şansı verilse aşık olmak değil yanından Geçmek bile istemezdim.

Celeste genç yaşta evden ayrılıp, sokaklarda hırsızlık yaparak geçimini sağlamaktadır. Yeraltı kulübünde bir yabancıyla tanışmasıyla bütün hayatı değişir. Celeste bir sabah uyandığında artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığını fark eder. O artık bir ölümsüzdür.Fakat ölümsüzlüğün bedeli sürekli öldürmektir.