"Bak Liva" diyerek başladı cümlesine "Ben bazı şeylerin farkına vardım" dediğinde tam birşey söylemek için ağzımı açmıştım ki dudağıma kapanan dudaklarla susmak zorunda kaldım.

Doğrulup tekrar kameraya baktığımda ise bir süre konuşmamıştı. Beni izliyordu. Başını hafif yana eğmişti ve benimle dalga geçmeye devam ediyordu. "Şimdi..." dedi ve hareket edip öne doğru eğildi. Dirseklerini dizlerine koymuştu. Kasları tişörtünden dışarı fırlayacak kadar belirginleşmiş ve yine genç bir vücudu andırırcasına izlenim vermişti. "Otur." Dediğini yapıp tekrar koltuğa oturdum. Karşımda açmış olduğum bilgisayarımın kamerasında geniş ekran onu izlemekten başka bir şey yapamıyordum. "Dizlerini kır ve ayaklarını koltuğun üzerine koy!" Bütün bedenim gerginliği ile acımaya başlarken dediklerini yaptım. Bacaklarımı birbirine yapıştırıp ona bir ayrıntı vermek istemezken korktuğum şeyi söyledi. "Bacaklarını iki yanına aç!" Tırnaklarımı avuç içime yerleştirirken yanağımdan bir damla yavaşça süzüldü ama dediğine uyup iki yana açtım ve ona bunca senedir kendime bile sakladığım ayrıntıyı bütün açıklığıyla sundum. İç çamaşırımla olabilirdim ama şu anda bulunduğum durum kesinlikle olağan değildi. Bekledi. Arkasına yaslandı ve beni izledi. Nefes alış verişinden başka bir şey duyamıyordum. Normal alıyordu ve benden etkilenmediği barizdi. Ama istedikleri beni utandırmaktan başka amaç içermiyordu. "Şimdi..." Başını hafif yana yatırdı. Palyaço suratı o kadar korkunç ve gaddar duruyordu ki içten içe dudağımı ısırıp vereceği emri bekledim. "Sağ elini iç çamaşırının içerisine sok ve kendini okşamaya başla."

"Ne işin var bu saatte sokakta" dedi. Şaşırmadım bu tepkisine ne zaman geç saatte dışarı da olsam aynı sözleri duyuyordum ama kendisini hiç bu saatte evde olmazdı. "Hava alıyorum Ali abi evde çok bunaldım" dedim tabi ki yalan söylemiştim tamamen onu görmekti amacım, 28 yaşındaydı Ali Ege ben ise 19 ama kendimi bildim bileli onu seviyordum o ise beni görmüyordu kardeşi olarak sayıyordu öyle koruyor öyle bakıyordu. Gözleri avını süzer gibi baştan aşağı beni süzdü utandım altımda kısa bir şort üstümde askılı bady vardı "Bu kılıkta" diyip üzerime bir adım daha yaklaştı kişisel alanını işgal etti o esnada arkadan 2 3 tane mahallenin erkeklerinden geçenler oldu o sebeple yaklaştığını anladım cevap veremedim. "Eve dön Asya" dedi yüzüme bile bakmadan oysa ben gözlerimi o güzel yüzünden bir saniye bile ayırmadım uzun boyluydu 1. 92 falan olmalıydı bense 1.71 kafamı kaldırıp bakma durumunda kalıyordum ama bir şikayetim yoktu yeterki yanımda olsun doya doya bakabileyim. Cevap vermediğimi farkettim itiraz ettim hemen "Daha yeni çıktım Ali abi" bize bakan sanırım daha doğrusu sadece bana bakan gençlerin olduğu tarafa bakıyorken konuştu "Akşam akşam katil olmamı istemiyorsan gir içeri bu hava alma mevzusunu sonra konuşucaz." Başlangıç tarihi 03.09.2020 İlerleyen bölümler +18 ağırlıklı olacaktır.

Beyaza bulanmış bir kadının en çekici hâli Nefesi ateş Ruhu kor bir kül tanesi olan o adam... Mirza Mahzaroğlu Demre Remizade... Onlar.... Yalancı bir ruhun Ufalanmış kırıntılarından beslenen Birer yabancı...

+18 Açelya: Eflan acil bak! Açelya: *fotoğraf (Açıldı) Açelya: Buluşmada bunu giyeceğim nasıl? Doruk: O dallamayla buluşmaya gecelik giyip mi gideceksin? (Görüldü) Açelya: Doruk abi? Doruk: Efendim, Açelya. Doruk: Sen böyle bana her kızdığında abi mi diyeceksin? Açelya: Abimi sormak için durmadan bana yazdığın için fotoğrafı gönderirken senin ismine dokunmuş olmalıyım, kusura bakma. Doruk: Önemli değil. Doruk: O gecelikle gitmeyi düşünmüyorsun değil mi? Açelya: Gecelik değil bu Doruk abi, elbise. Doruk: Abi abi yeter da! Doruk: Nasıl elbise bu? Devamı nerde bunun? Açelya: Bu kadar işte neyini beğenmedin? Doruk: Kumaştan çalmışlar resmen. Bir de para verdin buna. Doruk: Git geri ver devamını yapsınlar öyle versinler. Açelya: Doruk abi, elbise bu kadar. Açelya: Senin beğenip beğenmemen beni alakadar etmez, önemli olan benim beğenmem. Açelya: İyi günler. (Açelya çevrimdışı) Bölüm günleri; Pazartesi-Çarşamba-Cumartesi Sadece bir kitap olduğunu unutmayalım ve ona göre yorum yapalım lütfen. Karakterlere küfür etmeye gerek yok. 28.7.22 Tüm Hakları Saklıdır.

Melez bir Asker ve akıl hastası katilin hikayesi. Her şey bir genelevde başladı. Sokak aralarında ki korkuyla tanıştı. 8 yaşında bir adamın babanım deyişine inandı. O gün bütün sırlara saklandı her şeyden habersiz yaşadı. Bir kukla, bir oyuncak, para kaynağı yerine Koyuldu. Külük sayılan teni, boks torbası yerine koyulan bedeniyle, herkesin kulandığı birine dönüştü. Defalarca çırpınan beden 6 adamın altında ezildi. Nefret, ilk defa kalbe işledi. Beyin, acının intikamını körükledi. Yaşanmayan Bütün duygular, yok oldu. Geriye herkesin sonu olacak, kin ve öfke kaldı. Bir intikam duygusunda nefes alan Efsa Amirova. Hiç ummadığı birini buldu. Pars Viranlı. Güzelliklerin başlangıcı acının sonu olacak Adam. Vatanına aşık Melez bir Türk askeri bir katili sevebilir mi? Daha doğrusu iki sokak çocuğu bambaşka hayatlarda tekrar karşılaşacak mı? Eskisi gibi olmayan iki kalp, iki insan bir araya gelecekti. Bu ya onların başlangıcı ya da sonu olacaktı. +18 argo cinselik,şiddet,uygunsuz hareketler içermektedir

Mert Çevik: Beni ne hale getirdiğinden haberin var mı ? Siz: senin benim ne halde olduğumdan haberin var mı ? Siz: vücudum yanıyor, sürekli terliyorum Siz: kasıklarım patlayacak gibi Siz: iç çamaşırım ıslandı, akıyorum sürekli Siz: bacaklarım birbirine sürtünmekten tahriş oldu Siz: göğüslerim sızlıyor Mert Çevik:Dur Mert Çevik: yazma daha fazla nolur Tamamen eğlence amaçlı yazılmış bir kitaptır.

(Töre)

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?

"Unutacağını düşünüyordum ?" "Benim için önemli olan tarihleri asla unutmam" Aldığım cevapla dudaklarım da küçük bir kıvrılma meydana geldiğin de kuzguni gözleri yüz hatlarım da yavaşça gezinmişti. Bu hareketi sol yanım da küçük bir titremeye neden olurken bakışlarımı ondan kaçırdığım da hissettiğim duygu yoğunluğunu görmezden gelmek istemiştim. İşte tam o an beklemediğim zamanda kız kulesinin en üstün de art arda patlayan havai fişeklerle ağzım şaşkınlıkla aralanırken ensem de ki nefesle tüm bedenim tuzla buz etmişti. "İyi ki doğdun Ay parçası" Fısıltılı çıkan sesiyle ister istemez gözlerim aheste bir edayla kapandığı an rüzgar yel misali esmiş , onun kokusunu ilk defa hissetmemi sağlamıştı.