"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

"Papatyaların neyini seviyorsunuz anlamıyorum . " dedi ve acırmışcasına bir bakış attı . Elfida onu umursamayıp papatyaları sulamaya devam etti . "Beni umursamayacak kadar mı seviyorsun papatyaları ? " Genç kız çocuğun yüzüne baktı ve gülümsedi . "Papatyaları kıskanmış olamazsın . " "Hayır tabikii. Sadece senin için papatyaları bu kadar özel kılan şeyin ne olduğunu merak ediyorum . " "Papatyalar diğerlerinden farklıdır . Kırılgan, naif, sade ve karşı konulamazdırlar . İnsanlar papatya falından hoşlandığı kişinin onu sevip sevmediğine inanırken, ben ise papatya fallarını tamamen saçmalıktan ibaret olduğunu savunan bir kızım . Papatyaları seviyordum, çünkü onlardan başka kimsem yoktu . " dedi Elfida. Konuşurken sesinin titrediğini farkedince daha fazla uzatmak istemedi. "Yanılıyorsun, sadece papatyalar yok . " dedikten sonra susan Boran anlam dolu gözlerle Elfidaya bakıyordu. Bunu duyan genç kızın utancından eli ayağına karıştı ve uzaklaşmak için bahane aramaya başladı . "Aaa, ibrikteki su bitmiş . Bu günlük bu kadar su yeter bana kalırsa . Hem çocuklar beni merak eder . İyi akşamlar . " diyerek hızla uzaklaşan Elfida kıpkırmızı olmuştu . Duyduğu kelimeler zihninin bir köşesinde tekrar ediyordu.. 🌼 🌼 🌼

Birbirinden ilginç; tarihe damgasını vurmuş olayları, katilleri benimle araştırıp öğrenmeye ne dersin? :) Hadi hemen Analiz'e geçelim! Not: hikayede bazı kişileri rahatsız edebilecek fotoğraflar ve olaylar bulunmaktadır. Eğer böyle şeylere karşı hassasiyetiniz varsa kitabımı okumanızı tavsiye etmiyorum ｡◕‿◕｡ #1 Kayıplar/ 29.08.21 #1 Kriminal/ 05.09.21 #1 Human/ 30.11.21 #1 Case/ 04.08.22 ~istek olay alınır~ 👉İletişim için dm👈

Elini sevdiğini alıp götüren toprakta gezdirdi genç kadın, Sanki her dokunuşunda toprağa, onun kokusu yayılıyordu ve karışıyordu havaya, Gözünde damlalar düşmek için izin bile almıyorlardı, Artık göz yaşlarına hıçkırıklar da karışıtı, Hep sessiz ağlardı oysaki, Bu sessizliği bozulmuştu, Haykırarak ağlamaya başladı şimdi de, Bedenini taşıyamıyordu, çehresini kaldıramıyordu, ruhunu dik tutamıyordu, Sonra aklına bir şey gelmiş gibi gözleri parladı genç kadının, Mezar taşından destek alarak kendisini doğrulttu ama ruhu hala yerdeydi, Dizlerinin üstüne çöktü, Bir yandan toprağı okşarken bir yandan gülümsedi ve başını hafif yana yatırdı, Göz yaşları mimiklerine tezat bir tabloydu, Ve dudaklarından şu kelimeler döküldü, "Üzülme sevgilim... Hep söz verdiğimiz gibi... Düşlerimde buluşuruz..." O1.06- #68 yeniokul