"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆 •Vampirler, cadılar ve avcılar • Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo? Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun ki, senden uzağa atılan her adımla zafer kazanıyorsun sanki. Hiç uğraşmadan kazanıyor, hiç konuşmadan kendini açıklıyorsun. Benim debelenip milyonlarca kelime ile yapamadığımı, sen sessizliğin ile yapıyorsun. Bütün bunlara rağmen kalbinde ufak da olsa bir duygu olmalı. Yoksa gerçekten soğuk bir duvar kadar boş ve donuk mu yaşıyorsun? Sert kelimelerin ve acımasız oyunların bütün savaşı kazanırken sen savaş alanında bile değilsin. Nasıl oluyor da adımlarını saymama sebep oluyorsun bilmiyorum. Bu nasıl açıklanır bilmiyorum ama savaş alanında kaldığımda aklımda olan tek kişi sen oluyorsun. Üzerime atılan kurşunlarda bile seni düşünüyorum. Peki sen, ufacık da olsa ardında kalanları düşünüyor musun hiç, kimse geçiyor mu aklından? Gerçekten hiç geçiyor muyum aklından? 🕷️ "Ölümün dokunabildiği bir varlığı sevmek," dedi fısıldayarak. "ne korkunç şey..." Vampir #1 (2.3.21) Tarihi Kurgu #1 (3.3.21) Siyah #2 (4.3.21) Siyah #1 (7.3.21) Macera #1 (1.4.21) Fantastik #2 (13.4.21) Cadı #1 (20.4.21) Genç #1 (13.5.21) Korku #1 (15.5.21) Romantik #1 (12.06.22) Tanıtım için 'giriş' bölümüne bakabilirsiniz. Hazırlamış olduğum yazılar ve fotoğraflar tamamen bana aittir. Çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır. 21.01.21 | sraylmaz

Herkes bir şansı hakkeder... Okuduğuna pişman olmayacaksın... 🐬🐬🐬 Bir kadının çığlıklarından, kavgalarından korkmamak gerekir, çünkü kadının gidişi SESSİZ ve ASİLDİR.... Geçici bir süre ara verildi. Devam edecektir.

Her şeyin yolunda olduğu bir okul. Bir birini çok seven arkadaşlar,yolunda giden hayatlar,dışardan gözüken bir peri masalı... Taa ki grubun prensesi Alara'nın 18. doğum günü partisinde cesedi bulunana kadar. Bir cinayet 5 şüpheli arkadaş, içlerinde 1 katil, saklananlar , yalnızken bile düşünülmeye korkulan sırlar,yapılan ihanetler ve sessiz cinayetler.... HER ŞEYİN YAZILI OLDUĞU BİR GÜNLÜK... İNTİKAM ATEŞİYLE YANAN BİR KALP..... 🤐🤐 🤐🤐🤐🤐🤐 4 YIL SONRA (3.kişiden) Yine her zamanki masalarına oturup gülüyorlardı,az sonra olacaklardan habersiz. Kerim elini güzel sevgilisinin omuzuna koymuş bir şeyler anlatırken diğerleri kahkahalarla gülüyordu. Telaşlı olduğu ve korktuğu her halinden beli olan Mert o sırada içeri girip arkadaşlarının bulunduğu bölüme doğru ilerledi. Arkadaşları mert'ti görünce ona döndüler. "GÜRDÜM !!! ALARA.. ALARAYI GÖRDÜM ÖLMEMİŞ YAŞIYO....." hepsinin yüzündeki gülüş soldu bir anda. Yüzleri bem beyaz, gözlerinde korku ve pişmanlık. Tam o sırada polisler içeri gelip onların bulunduğu kısıma geldiler. - Mert Demirkan,Aslı Güngör,Kerim Sağlam,Ayça Doğan, Kadir Doruk bizimle karakola kadar geleceksiniz. Hepsi korkudan birbirlerinin yüzlerine bakıyordu...oyunun sonuna geldiklerini düşünüyorlardı. O sırada ilerde onları izleyen siyah kapşonlu genç, onların fotoğraflarını çekip bir numaraya gönderdi : "Polisler de geldi. Her şeyi anlatıp oyunu bitiricekmisin?" O sırada cevap geldi : "ASIL ŞİMDİ HER ŞEY YENİ BAŞLIYOR...." Kapşonlu genç seri ve sessiz adımlarla ilerde onu bekleyen motora binip hızla uzaklaştı ordan.

Okyanusu bir çift gözde bulan bir kızdım ben. Hayatta ki tek gayesi korkmadan yaşamak isteyen kız, artık okyanusa açılmak istiyordu. Özgürlüğün ışığını görmüştü bir kere, vazgeçer miydi hiç mavilerden? Mavi geçmişti. Mert karanlıktı. Ateş... Ateş bugündü. Peki bu gözyaşları niçindi? Gökyüzü neden bu kadar uzaktı. Mutluluk neden bulunamıyordu...

Küçük kız kısa bacaklarının izin verdiği kadar oturduğu salıncakta bir ileri bir geri gidiyordu. Arkasında onu gökyüzüne yaklaştıran hiç kimsesi yoktu. Kavradığı zincirleri sıkıp durdu. Omuzları düşerken ellerini zincirlerden çekmek üzereydi ki bir kuvvet salıncağı öne doğru itekledi. Küçük kız şaşkınlıkla, gevşeyen parmakları ile zincirleri tekrar sıkarken arkasını döndü. Ona bakan, yeşil mi yoksa kahverengi mi, ayırt edemediği gözleri gördü ilk önce. Kendisinden 3-4 yaş büyük olduğu belli olan bir erkek çocuğu onun oturduğu salıncağı sallıyordu. Küçük kız bir şey söylemeksizin önüne döndü ve dudaklarında oluşan gülümsemeye engel olamadı. Gülümsemesi kahkahalarla dudaklarından dökülürken, "Gökyüzüne!" diye bağırdı. Çocuk, küçük kız düşmesin diye biraz yavaş sallıyordu ama küçük kızın isteği ile kullandığı kuvveti biraz arttırdı. Onunda yüzünde bir tebessüm oluşurken kolları ağrıyana kadar küçük kızı salladı.