Psikiyatrist, karanlık kadar çekici ve zeki bir adam... Şizofren, öldürücü güzellikte bir kadın... Her şey çok normaldi ta ki kadının aslında şizofren olmadığını öğrenene kadar. Her şey karanlıktı, kanlıydı, tutkuluydu, acı verici, büyüleyici ve gerçekti. Bu aslında masal kadar inanılmaz ancak kırmızı kadar kızıl, siyah kadar karaydı.

Mühür taşı gerçek mührüne kavuştuğunda kıyamet kopmalıdır. Her kıyametin sonunda, yitirilen hayatlar olur. Bu şeref hangimize ait? •Parmağımı dövmesinin çemberinde dolaştırdım bir tur. "Hissediyor musun?" diye sordum acıyla. "Tam burada kocaman bir işaret var." Cesur konuşsa damga derdi büyük ihtimal. Ya da lanet. "Görmüyorsun ama hissediyorsun. Tam burada. Seni sarıp sarmalayan bir ip." Diğer elim Cesur'un kolundan aşağı kaydı ve parmaklarım parmaklarına dolandı. "Her şeyi birbirine bağlayan bir ağ," dedim dövmesine hayranlıkla bakarken. "Tıpkı benim gibi." • Not: Merhaba! Eğer sağlıklı bir ilişki arıyorsanız bu hikaye size göre değil. Bu hikayede toxic bir ilişkideki iletişimsizliği ve bu iletişimsizliğin sonuçlarını göreceksiniz. Sabrınız için teşekkürler, keyifli okumalar.

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.

Renkli boyalar ile kaplanmış yüzünü eğerek burnunu göğüslerimin etrafında gezintiye çıkardı, içine çektiği derin nefeslerin sonunda gri gözlerini gözlerime dikti. Kor ateşler içinde yanından grileri bedenimdeki en ücra noktaları uyarırken gözlerim dudaklarına takıldı. Ardından birbirine kenetlenen dudaklarımı araladım, kısık bir ses tonu ile düşüncelerimi önüne serdim. "Bana bu kadar yakınken aynı zamanda nasıl bu kadar uzak olabiliyorsun Sarper?" Dudaklarından alay dolu küçük bir tebessüm firar etti. Sonrasında dudakları yanağımdan kulağıma doğru bir yol çizerek ilerledi. İlahi gibi gelen sesi kulaklarıma ulaşırken kurduğu cümleler beynimin her köşesine kazındı. " Sen okyanusta batan küçük bir kayıkken ben seni içine çeken okyanusum Nyks. Bir damla ile seni boğabilecek güçlüyken kollarımı sana saracak kadar da merhametliyim. Senin elinde olan tek şey bu okyanusta son nefesini vermeden önce yaşamak için bir nefese tutunmak." O an anladım bu adamın benim nefsimin sınanışı olduğunu. Ona kapılırsam, günah... Ondan kaçarsam cehennem...