Każdy z nas ma taki moment, gdy jedno mu wychodzi lepiej, a co innego gorzej. Możesz uznawać, że opisywanie emocji jest najtrudniejsze, a ktoś inny stwierdzi, że najgorszym jest opisywanie wyglądu. Od czego jednak są ćwiczenia? Pisząc, doskonalimy swoje umiejętności, czasem potrzeba nam jedynie odrobinę motywacji. Dlatego przychodzimy z tą pracą! W grupie raźniej!

Eulalia ma dopiero 17 lat, kiedy jej życie wywraca się do góry nogami. Żyje w świecie wiecznej wojny, ubóstwa i bezprawia. W bardzo nietypowy sposób postanawia chronić swoją rodzinę; nie mając pewności czy jej samej uda się przetrwać. ✨#1 w Science - Fiction 12.04.2018 ✨#4 w Science - Fiction 30.04.2018 ✨#10 w Science - Fiction 27.04.2018 ✨#11 w Science - Fiction 26.04.2018 ✨#12 w Science - Fiction 23.04.2018 ✨#31 w Science - Fiction 22.04.2018 ✨#46 w Science - Fiction 21.04.2018

"- Nie znam tych dobrych ludzi - odpowiedział aresztowany. - Czy to prawda? - To prawda. - Powiedz mi zatem, czemu nieustannie mówisz o dobrych ludziach? Czy nazywasz tak wszystkich ludzi? - Wszystkich - odpowiedział więzień. - Na świecie nie ma złych ludzi." ~ Michaił Bułhahow, "Mistrz i Małgorzata" ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤ My, ludzie, mamy to do siebie, że wiecznie się gdzieś spieszymy. Jest to bardzo niewskazane. Po pierwsze, jak głosi pewne przysłowie: jak się człowiek spieszy, to się diabeł cieszy. Po drugie, ilu rzeczy tak naprawdę nie dostrzegamy w pędzie naszego życia? Spójrzmy na tego mężczyznę. Tak, chodzi mi o tego staruszka, który codziennie siedzi ta tej samej ławce w parku. Tak, to ten. Mijasz go codziennie, gdy idziesz do sklepu lub rano na autobus. Czy zawracasz sobie nim głowę, gdy biegniesz obok niego, by zdążyć na przystanek na czas? Założę się, że jedynie przemknie ci przez myśl pytanie "co on tutaj znowu robi?", po czym powracasz do przerażającej wizji autobusu, który za niecałą minutę ucieknie ci prosto sprzed nosa. Być może w drodze do pracy, siedząc już bezpiecznie wewnątrz pojazdu ze skasowanym biletem w dłoni, na chwilę powróci do ciebie obraz starszego pana. Jednak na pewno nie będziesz się nad tymże człowiekiem zastanawiać na tyle długo, by dojść do wniosku, że nie jest to zwykły emeryt, a prorok, czekający niecierpliwie na zagładę Niniwy... Praca bierze udział w konkursie "Putpurowe Pióra". Gorąco zachęcam do przyłączenia się do akcji!

"I wtedy, gdy spoglądał spod przemoczonych powiek na spływający wraz z ulewą świat, spostrzegł ją po raz pierwszy. Jeździła na monocyklu po dachu Domu. Zbierała wodę do swoich kolorowych kubków w kwiatki i słonie." Stwierdziłam, że skoro to opowiadanie wygrało jakiś konkurs, to wygrzebię je z szuflady, trochę poprawię (biedactwo, zostało okrojone na potrzeby konkursu do czterech stron w Wordzie!) i z kimś się nim podzielę. Bon appétit!

zbiór krótkich opowiadań, których nie dokończę. myśli się kończą, łzy ustają, teraz tylko sen i pobudka wcześnie rano.

kiedy sprzeczności tworzą spójną całość. autorskie i amatorskie wiersze będące ogromną częścią mnie. owy zbiór zapoczątkowany został przeze mnie ponad 6 lat temu. życie wciąż płynie, a to właśnie świat jest dla mnie sztuką i inspiracją. me prace, które tu prezentuję, to jedynie (dosyć nieudolna) próba uchwycenia mych spostrzeżeń, myśli i przede wszystkim uczuć. dziękuję każdemu, kto znalazł w moich pracach jakiś kawałek siebie.

Druga część „Typowych..." Sytuacje i przemyślenia, których choć raz doświadczyły osoby piszące na Wattpadzie.

Sytuacje i przemyślenia, których choć raz doświadczyły osoby piszące na Wattpadzie. Kto tak nie miał, niech pierwszy rzuci kamień! Serdecznie zapraszam i mam nadzieję, iż sprawię, że na waszych twarzach pojawi się uśmiech. ? # 4 miejsce - 25.11.2017 # 6 miejsce - 22.11.2017 # 7 miejsce - 20.11.2017 # 9 miejsce - 19.11.2017 #12 miejsce - 17.11.2017 #15 miejsce - 15.11.2017

Lord Voldemort nie żyje, Hogwart wrócił do funkcjonowania, a świat czarodziei może odetchnąć. Tylko, że wiele się zmieniło, ludzie umarli, zostawiając za sobą nie tylko wspomnienia, ale i rodziny. Harry Potter musiał nauczyć się nie tylko być dorosłym, ale również jak być ojcem, ponieważ to na niego spadł obowiązek opieki nad małym Edwardem "Teddy'm" Lupinem, gdy chłopiec miał trzy latka i jego prawna opiekunka (matka Tonks) zmarła. Jak sobie poradzić samemu z takim żywym srebrem? Największy problem pojawia się w momencie, gdy dociera do Harry'ego że jego syn ma problemy z mówieniem. Dobrze, że w Mungu jest jeden znajomy uzdrowiciel, szkoda za to, że Harry wolałby sam skończyć medycynę niż się do niego zwrócić. Opowiadanie zawiera sceny erotyczne oraz wulgaryzmy. Dozwolone tylko dla osób powyżej 18 roku życia. Opowiadanie z gatunku BL (boys love) zostałeś ostrzeżony - nie chcesz nie czytaj. Pozostałych zapraszam do lektury, mam nadzieje ze będzie się podobać. Postaci oraz świat, należą do J.K. Rowling Autorem obrazka na okładce jest upthehillart. Polecam jej Instagrama :) Zdjęcie zostało skopiowane ze strony: https://pl.pinterest.com/pin/544794886169722526/ The author of cover is upthehillart. Go and see her/his Instagram :) I copied it from https://pl.pinterest.com/pin/544794886169722526/

Ta "książka" powstała z myślą o osobach, które piszą opowiadanie/książkę, chcą ją dokończyć... ale siadają do pisania co kilka dni/tygodni i z bólem "rodzą" stronę, czy dwie. W ten sposób nie napiszecie nic przez kilka lat. Będę tutaj pisała porady i motywujące posty. Znajdziecie tutaj informacje między innymi na temat tego, jak przebiega proces wydawniczy, gdzie wydać książkę i tak dalej :D