Kor olmuş elem dağı bir semer misali sarmıştı bedenlerini... Kalp ağrıtıcı feryatlar dilleri zorluyor, bir türlü dökülmeyen vaveylalar boğaz yakıyordu. Suskunluk en sarsıcı tepkiydi. Ağzı bıçak açmıyor, kederli gözler asla kurumuyordu. Derdi veren Rab dermanını da veriyordu ya işte... Dinlemiyordu gönül. Defterin kara sayfası, ardındaki aydınlığı gölgeliyor, o an içinde boğulacakları kör kuyuları andırıyordu. Fakat her karanlığın bir sabahı vardı. Ve her sabah bambaşka bir yapraktı... Yirmi dört yaşında, yüz yaşında insanın hayatına sığdıramayacağı şeyler yaşamış Ahsen -Karahan- Miroğlu, feleğin en sert sillesini sol yanından yemişti. Yürek burkan hikâyesinin en can alıcı yeri silahından çıkan kurşundu. Gerçeğin aksine, kurşunu sol yanından yiyen Yavuz Arslan Miroğlu'nun çiçek açmamış toprakları buz tutmuş bahtına ve Çiyeşan soyuna inat tekrar tekrar yeşerecekti. Kuru topraklar sevdiğinin ellerinde can bulacak, yıllardır karanlığa gömülmüş mazi kendini aklayıp, pirüpak karşılarına dikilecekti. Bunca yıldır onlarca canı katleden kara yazgı gerçeğe kavuşacak ve hikaye baştan yazılacaktı. Yürek kırgındı, vicdan mahcup. Ruh perişandı, beden bitap. Diller lâl, gözler şair... Kaderin kanlı pençesinde kıvranıyordu iki can... Kirli geçmişin gölgesinde çırpınan iki kan... Ve ortak bir düşman... Belki de tek düşman. Yanlış bilinen doğrunun acı gerçeği... Hüda'nın keskin kılıcı ve aşk denilen bataklığın iki kölesi... Yürekli bir kadın, akıllı bir adamın hikâyesi... *** Kapak tasarımı @ayatutulansizofren 'e aittir. ~~Tüm hakları saklıdır, herhangi bir çalınma, izinsiz kopyalanma durumunda tarafımdan yasal işlem başlatılacaktır. ~~

Erkek egemenliğinin hakim olduğu topraklarda , bir yaşam uğruna feda edilen, hayallerine ve umutlarına zalimce balta vurulan gencecik, masum bir kızın hikayesi.. & Ait olduğu topraklardan acımasızca söküldüğünde küçücük bir tomurcuktu. Susuz bırakılmış ve günden güne solmaya yüz tutmuştu narin yaprakları. Gece, üzerini örten bir kefendi. Gün ışığı ise acımasız bir zebani... Acılarının günün birinde ona baharı getireceğini bilmeden hoyratça harcıyordu gözyaşlarını. Her gün ve her gece... Aldığı her soluk nefret kokuyordu. Öfke ve hayal kırıklığı kol geziyordu damarlarında. Bu topraklarda daha niceleri solup gitmişti onun gibi biliyordu. Birileri nefes almaya devam edebilsin diye kaç masum göz göre göre nefessiz bırakılmıştı. İlk değildi. Son da olmayacaktı. Bu toprakların yazgısı böyleydi. Umudu ve inancı günden güne törpüleniyordu. O ele avuca sığmaz haşarı kalbinin, her gün biraz daha karanlığa gömüldüğünü hissediyordu. Öylesine umutsuzdu ki; içine hapsolduğu karanlığı kabullenmeye ve kendini kaderin ellerine bırakmaya hazırdı. İçi, fırtınalı bir sonbahar gibiydi. Solgun, hırçın, dağınık ve soğuk... Mucizelere inanmazdı. Ancak doğmasını istemediği bir günün sabahında mucizesi onu buldu. O gün zifiri karanlığına minicik bir ışık huzmesi ilişti. Öylesine muhtaçtı ki; öyle yalnız ve yaralı... Hiç düşünmeden gördüğü o ufacık, cılız ışığın gölgesine sığındı. O ışığın uğrunda sürüklendi, parçalara bölündü, tükendi. Ama yine de pes, etmedi. Yaradan'ın ona armağan ettiği umuda sıkıca tutundu. Yorgun ruhu umut vadeden o küçücük ışığın ruhuna koca bir ilmek attı ve onu kalbinin en derinine ilikledi. O andan sonra umut dolu yanı karamsar yanına el salladı. Ve güneş, tüm sıcaklığı ile soğuk yalnızlığının üzerine doğup, karanlığını ışığa boğdu. *

''Devran''diye sesizce mırıldandım. Beni duymamış gibi yapıp ikimizi birlikte yatağa uzandırdı. Dudaklarını boynuma götürüp ıslak bir öpücük bırakıverdi. Telaşla kendimi çekmeye çalıştım, üstüme abandı ''Elvan''diyerek bağırdı. ''Yapma Devran ne olur bırak'' Gözleri gözlerimi buldu. Göz bebekleri kaybolmuş saf bir siyahlık vardı. Dudaklarımızın arasındaki mesafeyi sıfıra indirdi. ''Sen benim karımsın Elvan buna alışsan iyi edersin. Bu gece benim kadınım olacaksın'' deyip dudaklarımı kanatırcasına hoyratça öpmeye başladı. (Gelecek bölümden kesit) #BENİMSİN 1 #İSTEMİYORUM 1 #WATTS2020 1

Töre... Töre neydi? Töre yüzyıllardır sürdürülen bir gelenekti. Töre kandı,intikamdı Töre ölümdü. Töre davaydı. Töre ablasını öldüren çocukların temiz kalbiydi. BERDEL Göze göz,dişe diş, kana kan, cana can... Amed,Rıha ve Midyat Bu üç şehrin yüzyıllardır süre gelendi TÖRE. ... Urfa'nın Fırat'ı, Mardin'in Dicles'i birleşir ama Avjin ve Agir bir olamazdı. Avjin suysa, Agir ateşti. Kozanovalı ve Arslanoğlu aşireti arasında ki amansız kan davasına karşın birbirlerine aşık olan Hewran ve Berfin'in hatasını ödeyecek olan canlar kurban edilmişti çoktan. Bir insan kime aşık olacağını seçemez onların gönlü de seçmedi. Biri duru suydu, biri azgın dolup taşandı ama birleşir dökülürdü. Tüm BERDEL hikâyelerini unutun onların Aşkı imkansız değil daha fazlası. Yakıp kavuracak ateşe su, ferahlatan suya ateş olmaya geliyor.

Bir insan bu kadar acıya nasıl dayanabilir? Bir kadın bu kadar kederle nasıl yaşayabilir?insan kaderini değiştirebilir mi?Hanife kaderini değiştirebilecek mi? Dillere destan güzelliğiyle hayattan beklediği mutluluk ve huzuru yakalayamayan masum bir Anadolu kızının hikayesi.Sevdayı ve aşkı sadece okyanusta bir zerre kadar tadabilmiş fakat sürdürememiş fedakar , çilekeş bir anneye dönüşmüş bir çok Anadolu kadınının ortak kaderini yaşayan güzel Hanife'nin hikayesi. Kurtuluş savaşından yeni çıkan insanların yokluk fakirlik ve çaresizlik içinde verdiği yaşam mücadelesi ;yoksulluk yüzünden kayıp giden hayatlar, cehaletin ve çaresizliğin sürüklediği geri dönüşü olmayan hatalar ...Hatalar sonunda kabusa dönen hayatlar...yarım kalan sevdalar..yaşanmamış çocukluk yılları ..ve daha fazlası.....

"Boşanmak istiyorum..." koyu safirleri ani bir baş kaldırışla alayla gözlerime tırmandı. "Boşanmak istiyorsun?" alay kokan sesi soru sormak değil de analiz eder nitelikteydi. Burnunu baş ve işaret parmağı yardımıyla hafifçe ovalayarak birden gür ve bariton sesiyle kahkaha attı. Büyük kahkası rahatlıkla birkaç dakika sürmüştü. Yutkunarak ellerimi dizlerime koyarak ovaladım. Yanımdan hızlıca geçip, santimlerle kurtardığım kulağımı teğet geçerek duvarda parçalanan küllük dudaklarımın arasından küçük bir çığlığa sebebiyet verdi. Çığlığımın boğazımda tıkalı kalmasının sebebi dudaklarımın üzerindeki kocamın dudaklarıydı! Ne hareket ediyordu dudakları ne de geri çekiliyordu... "Beni zorlama kadın! Benden boşanacağın gün oğlumla da vedalaşacağın gün olur!" gözlerimi acıyla yumdum. Tehditlerden sıkılmıştım artık. "Sizin gibi soysuz bir aileye gelin geldiğim için kendimden utanıyorum!" dudaklarını dudaklarıma milimler kalacak mesafeye indirdi. "Bu konuda hemfikiriz karıcığım!" ve tekrar dudaklarını bastırdı. *** Yıllar önce olan bir yanlış anlaşılma... 2 insanın hayatına nasıl mâl olabilirdi? Adam, sevdiği kadının annesi hakkındaki gerçeği öğrendi. Kadın, sevdiği adamın aslında kim olduğunu öğrendi. İki sevdalı. Bir evlilik. Bir bebek ve doğmamış bir bebek. Ve gerçeklerin doğuracağı acılar... 3. Hikayemle birlikteyiz. Ve tekrar farklı bir kurgu işledim. Hadi gelin bu kurguyu beraber geliştirelim.

O GECE HER ŞEY DEĞİŞECEKTİ... Siyah silahtan çıkan kurşun kızın kalbine saplandı ve her yer kırmızı bir aşka bulandı... Kırmızıya aşık bir kız... LALİN... Hayatına giren siyah bir adam... MİRAN... Adam törelerine bağlıydı, kız ise İstanbul'a... Adamın rengi belli değildi, kızın ise rengi kırmızıydı... Kara bir gecenin, aşkın rengi olan kırmızıya döndüğü sımsıcak bir hikaye... DOĞU SERİSİNİN İLK HİKAYESİ KIRMIZI GECE SİZLERLE... Not:Bu isimle yazılan ilk 'Romantik' hikayedir. Tüm hakları şahsıma aittir.

Zine Beritan . Beritan aşiretinin namsalmış güzellikteki yegane incisi. Töreye kurban edilmiştir. Mirhan Bayki . Bayki aşiretinin ağası. Adaletli ve merhametli olduğu kadar sert ve katı olarak bilinir. Dilber Bayki. Mirhan baykinin resmi nikahlı eşi. Çocuğu olmadığı için üstüne kuma gelecek olan töre kurbanı. Bu üç insanın hayatı birleşecek. Aşkı ihaneti öfke ve intikamı dolu dolu yaşatacak 3 yürek. Kazanan veya kaybeden olacak mı? İki kadın bir adam aşk kimde kalacak? Hep beraber görelim.. +18 ve küfür içerir 04.12.2016 başlangıç 17.05.2019 Son

Ağladı avşin sevdiğinin arkasından bana inanmıyor musun baran? Adam döndü ve kadına sen avşin hardal benim için bitmiş bir kitabın ölmüş karakterisin! Sen benim sevdıgım degılsın hani o guzeller guzelı yuzunu ben gorecektım sen benim avşinim degılsın? Arkasına bakmadan gıttı adam! Öylece kaldı kadın hıçkırıklara!! Bu bir berdel hikayesi değil bu yitip giden aşkların hikayesi ama daha güzeline ve daha zoruna şahit olanların hikayesi..... Viyan asmine ölümüne sevdalıydı ama asmin uğruna avşini ve aşkını, hayalini, sevdasını, almıştı elınden çünkü viyan zalim ve ağır bir adamdı...çünkü viyan intikamını illakı almalıydı. Çünkü viyan can yakmalıydı. Çünkü viyan ZALİMDİ Peki avşinin suçu ne ablasını çok sevmesi mı yoksa masum olması mı!?Yoksa yinede için de kötülük olmaması mi? Avşin ablası yüzünden sevdasından vazgeçti ama asla viyanın istediği gibi biri olmadı Peki ya asmının sevdıgı adam avşine sevdalı olması? Bütün Amed asmin, Avşin, ve berfinin güzelliğini konuşur onları hayal ederdi. Üç kız kardeş kendi içlerin de birbirini yerken herkes onların masum ve birliğinden bahseder...

İstanbul'dan Mardin'e uzanan bir berdel hikayesi. Onlar berdel ile evlenen iki kişiydi. Birbirlerini hiç sevmeyen iki kişi. Ama sonra; Sonrası kitapta buyrun okuyalım. ✳️ Wattpad'te bu isimli ilk kitap. ✳️Başlama tarihi 21.11.2018