"Lütfen... Hayır," dedim adımlarım geri geri giderken. Buradan uzaklaşmalıydım. Silahtan, bağlı adamdan, karşımdaki gözü dönmüş adamdan... Hepsinden kurtulmam lazımdı. Başıma ağrı saplanmıştı ve başım dönüyordu. "Lütfen. Gitmek istiyorum." "Pekala. Demek sen yapamıyorsun ama biri yapmak zorunda," dedi mavi gözlerini üstümden çekip, bağlı adama yönlendirirken. "O zaman ben yaparım." Ne yapmaya çalıştığını anladığımda ise her şey için çok geçti. Silahı tutan kolu havalandı, durmasını söylememe fırsat vermeden parmağı tetiğe ulaştı ve ucunda susturucu olan silah patladı. Korkuyla açılan gözlerimden gözyaşı döküldüğünde ise hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum. "Bunun suçlusu sensin, Doğanay." Ruhuma damlatılan karanlık büyüdü ve altında kaldı.

Öfkesine, hırsına, geçmişine kapılmış bir adam, "BARLAS KARAHAN " Geçmişinden habersiz, hırslı yeşil gözlere düşmüş genç bir kız, "HÜMEYRA ATABEY" Ilık bir esinti, intikamla yanan kalbe sarıldı. ... Bakışları altında bedenime değen elleri, benliğimi karışıyor. Her defasında ateşe değdiriyordu. Yeşil gözlerini perdeleyen esrarengizlik altında yatan intikam bedenimi, titretmişti. Çığlık çığlığa bağırarak beni itelediği geçmişin izlerini acıyla izliyordum. Rutubetlenmiş, paslı bir kimlikti. Tutsaktım! Niçin, tutsak olduğumu dahi bilmeden bana nefret ile bakan, adamın elleri arasında esir edilmiştim. "Sen kimsin" güçlükle can bulan kelimeler, savsak bir edayla titrekçe dökülmüştü.Bedenime değen elleri, sert baskısını hissettirirken yerleşen sızı acı bir inlemeyle firar etmişti. Kolumdaki baskı arttı. Kemiklerimin birbirine dokunduğunu hissettiren acı yer almıştı. Dokunduğu her yer yanıyordu. Günahın azametiyle ıstırap çeke çeke ateş alıyordum. "Ben" dedi. Kısılan gözleri gizemine kimlik kazandırdı. Bütün acılarını intikama sürükleyecek bakış sunmuştu. "Babanın günahıyım.." Geçmişin sürüklediği gerçek, acı, entrika, aksiyon dolu bir hikaye "HİSS-İ İNTİKAM"

# Bir Mafya ve Umursamaz bir kız. # Tek ortak yanları Aşka olan inançsızlıkları. Gözlerini kapatıp başını geriye eğerek sakinleşmeye çalıştı . Yumruk yaptığı ellerini gevşetti . Karşısında ki kıza bakmadan ""GÖKYÜZÜ GİBİSİN , ULAŞILMAZ ... " sakin bir nefes alıp iç çekti." BEN SANA YÜRÜYEREK GELİYORUM, ÜRKÜTMEYEYİM DİYORUM OLMUYOR . KOŞARAK GELİYORUM YETİŞEYİM, DİYORUM OLMUYOR. ULAŞAMIYORUM SANA BEN . NEDENNN? NEDEN YAA NEDEN?" dedi. Sona doğru iyice kısılmıştı sesi neden derken fısıltı gibi çıkmıştı. Karşısındaki kızsa aynı umursamaz ifadeyle duruyordu . Ama Emir onu artık birazda olsa tanıyordu . Bu umursamazlığının altında acı bir ifade olduğunu biliyordu . "SENİN ANLAYACAĞIN DİLDEN ANLATAYIM... " dedi her zamanki ses tonuyla sonra kelimelerine baskı yaparak devam etti . " SEN TOPRAKSIN BENİ HER DAİM GÖREBİLİSİN AMA HİÇBİR ZAMAN ULAŞAMAYACAKSIN..." Bu bir vâtti sanki , kararlıydı Ecem ona hayatında yer vermeyecekti........ Vermişti belki , yada vereceği yerden habersizdi belkide ....

DÜZENLENİYOR # yakışıklı bir ağa # Ve bir kraliçe . Klasik bir töre kitabı değildir . "Konu güvendi . sen bana hiç güvenmemişsin . Eğerki sen bana güvenmiş olsaydın . Benim sevdiğim kadın yapmaz derdin. " ***** Tüm güzelliği ve sağlığıyla karşımda ama bana yabancı . Sevdiğim kadın karşımda ama ben dokunamıyorum . *****