Wojna karała wiele rzeczy. A za dezercję czeka cię śmierć.

Antonina i Jan trafiają w czasie trwania wojny do obozu. Nie znają się, lecz los lubi płatać figle. Opowiadanie to jest oparte na faktach historycznych. Fikcją są tutaj jedynie bohaterowie główni i imiona ich znajomych, których wymyśliłam by z punktu widzenia więźniów obozowych przybliżyć historię obozu. Wszystkie ich przeżycia i sytuację, w których będą uczestniczyć wydarzyły się naprawdę. Opowiadanie to jest skarbnicą wiedzy jaką udało mi się zdobyć o Auschwitz do tej pory. #26.11.2016-5 miejsce w kategorii Historyczne. Dziękuję. #16.12.2016-4 miejsce w Historycznych. Dziękuję bardzo. :) #9.03.2017-2 miejsce w kategorii Historyczne. To wyłącznie dzięki wam ♡ #16.05.2017-1 miejsce w kategorii historyczne. Dziękuję♡

❝Bóg i Auschwitz nie mogą istnieć równocześnie. To niemożliwe. Ja doświadczyłam Auschwitz.❞ "Mówili, że umrę pięknie" to zwykła zlepka wszystkich wspomnień [teraz już] dziewięćdziesięcio-siedmio letniej Łucji Antoniny Pevensie-Bytnar. Pod każdą literą, która została wypowiedziana przez Łucję kryje się warstwa smutku, strachu, oraz przemęczenia, której nie sposób zniszczyć. Zupełnie jak Polaków i Warszawy...

Polska żydówka trafia do piekła. Młody Niemiec mimo swej władzy w obozie współczuje Żydom. Czy wszyscy Niemcy byli typowymi hitlerowcami? Czy wszyscy Żydzi byli "źli" w oczach tych diabłów?