ben öldüm, sen benim için bir mum yak şimdi.

sonra içime ve hatta dışıma kapandım. küsmek gibi bir şey. bir çeşit gölge fesleğeni. bir çeşit olmayan hayat. zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim. epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu. bir yığın insan tanıdım. ama hep yalnızdım. 《06.01.2019

"eve dönüyorsan, eve dönüş yolunu unuttuysan, çıkmaz sokaktaysan veya çıkmaz sokaklardan kurtulduysan, her neredeysen ve her nereye gidiyorsan"

Yıldızlar gözlerinde.

"sana kızıyorum, sana kırılıyorum ve yine senin omzunda ağlamak istiyorum."

Park Jimin, evi, mahallesindeki kilise, huzurevi, okulu ve her zaman en yakın arkadaşıyla buluştuğu Joe Bell arasında monotonlaşan hayatıyla sıradan bir gençti. Ta ki gıcık olduğu Jeon Jungkook en yakın arkadaşıyla flört etmeye başlayana dek. Jimin, Jungkook'un bir işler çevirdiğini anlamıştı ve intikamını onun yoluyla alacaktı. | taegi | spotify playlist: "jesus lived in a motel room by megu" orijinal kurgudur. ! yavaş güncelleme ! ! yetişkin içerik ! started: 180519 ended: - #1 college

İnsan pek çok şeydir ancak mantıklı değildir. İşte, tam da bu yüzden; tetik çekmek için bir parmaktan fazlası gerekir.

Yüreği kanayan bir çocuk tanıdım, ne zaman deşsem yarasını bende kanadım. 25\05\20 25\10\20

Tamamlandı. "Doğum ve ölüm arasında alınan bir kokulu nefestir zambak..." Taehyung gülümseyerek kafasını Namjoon'un omzuna koydu. "Bana bu yüzden mi zambak diyorsun? Tek nefeslik tüm hayatın ben olduğum için mi?"

gece daha mı kolaydı, daha mı zor seçemez olmuştum. "her duyguyu dile getirmek gerekmiyor biliyor musun? nasıl her duyguya isim koymak gerekmiyorsa." alnındaki bulutları öperek çekilmiştim kıyılarıma. bunu elbette en iyi ben bilirdim; adını koyduğu her şeye yenilen ben.*