Sırlarla dolu tehlikeli bir adam. Bir yalandan doğmuş olan oyunda kendi benliğini kaybetmiş bir kız. Kader onları bir araya getirmeyecekti. Kader, onlara bir oyun oynayacak ve bu oyunda sadece bir kişi kazanacaktı. "Tıpkı yaralı bir serçe gibi bakıyorsun," diye konuştu derin sesiyle. "Söylesene, bir insanın ruhunu nasıl olur da tek bir cümle darmadağın edebilir?" * * * Dedi ki; Hiç mi geçmez gözlerinden hüznün soluk perdesi? Dedim ki; Duyulmuyor mu göğsümdeki acının kısık sesi? * * * Wattpad'de Gecenin Kelebeği adında yazılan ilk ve tek hikayedir. İznim olmadan isim ve hikaye kopyalanamaz, çalınamaz. Çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Hayat bir boyadan ibaretti zaten. Her insana belirli renkler veriliyordu. Ve insanlar o renklere göre hayatlarını boyuyorlardı. Sanırım... şimdi anlıyorum. Benim boyalarım elimden alınmıştı. Ve boya kutumda sadece üç renk kalmıştı. Siyah, beyaz ve gri... Bu üç renkle gökkuşağı nasıl çizilirdi ki. Bütün renkleri yansıtan beyazdan mı, yoksa bütün renkleri yutan siyahtan mı elde edecektim gökkuşağını. Yoksa sadece griyle mi yaşayacaktım? Boyalar elimde. Hayatımın defteri önümde. Özgür bir rüzgar benden bağımsız çeviriyor sayfalarımı. Bomboş sayfalar akıp gidiyor önümde. Karar benim tercih senin bu sayfaları beraber çevirmeye ne dersin? *** Hikâyenin telif hakları sadece yazara aittir. Alıntı yapılamaz, kopyası çıkarılamaz izinsiz alınamaz. Çalıntı gibi bir durumla karşılaşıldığı an yasal işlem başlatılacaktır.