Tek kural, Tek oyun, Tek kazanan... Önüme açılan kapıdan içeri girdim ve bana söylenen yere doğru yürüdüm .Aklımda yaşananlar, gözlerimde giz, yüreğimde tarifi olmayan duygularla her şeyin başlangıcı olan o adama gittim. Karşımda gördüğüm zaman kalbimdeki duygu göğüs kafesimi zorlamaya başladı. Tıpkı onu her gördüğümde olduğu gibi ... Kafasını kaldırıp bana baktığında gece karası gözleri benim kahve gözlerimle buluştu. Beni beklemediği için şaşırmıştı öyle ki elindeki sigara yere düştü. Şaşkınlığını atınca toparlanıp bana doğru geldi. Önümde durduğunda konuşmasına fırsat vermedim. "- Neden? Neden yaptın?" Neden oyun oynadın, tek kuralın, tek oyunun vardı ve sen tek kazananıydın neden ben peki... Gözleri acıyla doldu, etrafı kızarmaya başladı yüzüme bakamıyordu, biliyordum utanıyordu. Derin bir nefes alıp gözlerimizi buluşturdu. "- Mecburdum..." Söylediği cümleyi kestim hemen. -" Değildin! Her zaman başka bir yol vardır ve sen ,senin için en kolay olanı seçtin." Gözlerindeki acı daha çok büyüdü önceden olsa acısı benim de acım olurdu ama şuan öyle bir haldeyim ki acısının benim acımın yanında esamesi okunamazdı. Yeniden baktı gözlerime. -" Biliyorum, affı yok. Biliyorum bir işe de yaramayacak ama özür dilerim..." Gözlerinin beyazı mümkünmüş gibi daha çok kızardı. Daha fazla dayanamadım. -" Affetmiyorum... affetmeyeceğim". Yüreğimdeki acıydı artık biliyordum, o gözleri gördüğümde hissettiğim tek şey artık acıydı. Değer miydi peki bunca şeye, değer miydi bize bunları yapmaya, kazanmış mı oldu şimdi?... KOD ASİ ADINA YAYNILANMIŞ İLK KİTAP OLUP BÜTÜN HAKLARI YAZAR TARAFINDAN SAKLIDIR. ÇALINMASI,KOPYALANMASI HALİNDE GEREKEN SÜREÇ İŞLENCEKTİR. SAYGI VE SEVGİLERLE..

Bir oyun, bir oyuncu, bir oyuncak ve bir kurucu. Avlanması gereken bir adam ve avcı bir kadının oyunu. "Avımsın adam..." dedi kadın. "Avınım kadın..." dedi adam. İki insan, iki aşık, iki yabancı. İkimizde oyunun içinde tıkılıp kalmıştık. Çıkış yoktu. Kaçmak yoktu. Sadece kurallara göre oynamak vardı. O Av, ben Avcı. İki karanlık ve iki tehlikeli insandık. Ya bu oyunu bitirecektik ya da yeni bir oyun oynayacaktık. Sözlerim sözleriydi... Gözlerim gözleriydi... Hislerim hisleriydi... Ellerim elleriydi... İzlerim ise izleriydi... İkimizde birbirimize aittik. İkimizde birbirimiz için yaratılmış gibiydik. İkimizde derin yerlerden, derin yaralar almıştık. Ve onları birbirine dikmiştik. Biz birdik. Bütündük. Bir bedendik. KİTABIN TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR, (Ç)ALINTI DURUMU OLURSA HUKİKİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR. 31/03/2024

Başta öldürülenler olmak üzere bütün kadınlara; tüm Özgecanlar, Münevverler, Şuleler ve Aleynalar adına. Bize gül değil, adalet verin. "Kapatın kulaklarınızı beyler-bayanlar, bugün de sağır olalım insanlığımıza." ☣ mart 2021 | karadutveatlantis

Terk edildi genç kadın çocukluğuna, mutsuzluğuna, acılarına ve en çokta sevdiğinin ihanetine terk edildi. Zaman geçecek, gerçekler bir bir ortaya çıkacaktı fakat her şeye çok geç kalınmıştı... Yarım kalınmışlıklar, yarım hayatlar... Birinin ölümü birçok insanın sonu olacağını kim bilebilirdi ki... 🕊 Sevgili okuyucum Eğer kitabımın tanıtımını okuyorsan demek ki karşına çıkmasının bir nedeni var. Belki sen de kendinden bir şeyler bulacaksın bu hikayede ya da bulmayacaksın, belki seveceksin hikayemi , belki de sevmeyeceksin bilemiyorum fakat karşına çıktıysa bir göz atman gerekiyormuş demek🖤 🥀Sevgili okuyucular bu kitap bir aşk acısının,bir pişmanlığın ve geri dönülmeyen yol ayrımların hikayesidir.

Elindeki ipe baktı. Sımsıkı tuttuğu, tenini keserek kanatan ve koyu kırmızı renge bürünen ipe. Hayata tutunduğu o incecik sicimi ellerine dolamıştı. İp ellerini kemiklerine kadar kesmişti, acı artık tarif edemeyeceği kadar fazlaydı ancak tutmaya devam etmesi için en az ip kadar sağlam gerekçeleri vardı. Yine de zaman zaman hayatı bırakıp ölümün daha kolay olacağını düşündüğü anlar oluyordu. Cemre Çetinkor, soyadını taşıyordu. Yanmıştı, kor olana kadar alevlerin içinde kalmıştı ancak öylesine dirayetliydi ki henüz yok olmamıştı. Biriktirdiği dayanılmaz sıcaklığı artık yakmak için kullanabilirdi. "Artık çelişki yoktu. Artık birinin gelip benim acılarımı yok etmesini beklemek, önüme çıkan her engeli sırtlanmak, kötülüklerden saklanmak yoktu. Acının bedenimi ele geçirmesine izin verirken, kini, nefreti, öfkeyi bir kenara atmak yoktu. İyi olmaya çalışırken kaybeden tarafa evrilmeye katlanmak da yoktu. Hayat bana başka seçenek bırakmamıştı."

Bütün yazı beraber geçirmek için İstanbul'da toplanan 4 arkadaş,sıcak yaz gününe biraz daha heyecan ve eğlence katmak için,HYBE Corporation'a İş başvurusunda bulunurlar. Başvurularının ciddiye alınmayacağını bildikleri için başvuruları geri çekmezler ve bir süre sonra da unuturlar.Yaz sonrası memleketlerine dönen kızlar E-mail adreslerine gelen kabul mesajıyla tekrar bir araya gelirler ve hayalleri bir anda gerçeğe dönüşür.Baş etmesi zor gerçeğe....

(+21 yaş sınırı.) İntikamın sivri pençeleri arasında pusulasını kaybetmiş eski bir komando... Her şeyini kaybetmiş, ölüme tutkun bir savcı... Kanla yıkanmış bir gece, cehennem menfezlerinden arza akan dehşet verici bir yangın... Tutuşmuş cesetler, işlenmiş günahlar, sır gibi saklanan yalanlar... O geceden sonrasını eşelemek diplere gömülen her ıstıraplı acıyı gün yüzüne çıkarmak demekti. Darbeler yapılmış, oluk oluk kanlar cehennem vadilerinden akmıştı. Fakat o geceden sonrası eşelenmeye değerdi: Şeytanlar, ağlayacak; aşk, sadece susacaktı. Feri sönen gözlerdeki ölme arzusu, ışığını kaybeden ruhtaki öldürme tutkusunu alaşağı etti. Geceleri yaşayan bir katil, üzerine gece sinen güne sığındı. "Yalnızlık, karanlıkta büyür. Çaresizlik, karanlıkta yakalar insanı. Ruh, karanlıkta boğar bedeni. Ben senin karanlığınım. Senin olmamı istemesen de seninim." Kitabın şarkısı: Gone With The Sin, HIM. ... Kitabın basım, yayım ve yayın hakları tamamen şahsıma ait olup diğer tüm hakları saklıdır. Her bir cümlesi, olay örgüsü, kitap adı, karakter adları gibi tüm unsurları tescilli olup rızam dışında kullanılması, paylaşılması, basılması, kopyalanması ya da taklit edilmesi halinde hukuki süreç başlatılacaktır.

Yağmurdan kaçarken doluya tutulmak misaliydi O'nunki... Kayra'nın tek istediği sahil kenarında biraz hava almaktı. Öylece yürüyordu taa ki karşısından gelen eli silahlı adamları görene kadar... Kayra karşısındakilerin ona doğru koştuğunu fatketmesiyle herkesin verebileceği gibi bir tepki vermişti. Tabiki de kaçmıştı. Eli silahlı adamlarla baş edemezdi ki Kayra... Gece yarısı karanlık sokaklarda koşturdu aralıksız ama etrafta yardım isteyebileceği kimse yoktu. Bir arabanın yanından geçerken arabanın açık olmasını fatketmesiyle arabaya bindi ve yere oturdu. Farketmemişlerdi Kayra'yı ve hâlâ koşmaya devam etmişlerdi. Ayak seslerinin uzaklaştığını farkeden Kayra arabadan inmeye karar verdiği esnada tekrar ayak sesleri duymasıyla olduğu yerde kalır. Ama bu sefer gelenler farklıdır. Arabanın sahibi gelmiştir. Şoför patronunun binmesi için Kayra'nın tam karşısındaki kapıyı açar ve adam yanına biner. Kayra ise adamın hemen ayak ucunda oturuyordu ve adam onu farketmemişti. Adam ceketini düzeltirken Kayra'nın dikkatini bir şey çeker. O da adamın belindeki silahtır. Yani ciddi ciddi Kayra yağmurdan kaçarken Miraç'ın dolusuna tutulmuştu... "İmkansızları yaşamak mıdır sevmek? Yoksa severken imkansız mıdır yaşayabilmek?"

Aşk-ı Polisiye Serisi'nin ikinci kitabı olan Çocuk Çığlığı huzurlarınızda..Hayatımızda yeterince hem kadına hem çocuğa şiddet haberleri olsa da bu konuya değinmeden edemeyecektim. Gönlümdeki küçük bir ütopya idi asla gerçekleşmeyecek. Keşke kötülük hiç olmasaydı. İnsanlar bu kelimenin anlamını bilmeseydi.