Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

"Bir acı var kalbimin tam sol köşesinde. Hemen sen kokan satırların arasında beliriveren çok fazla acı var, sevgilim."

*Yetişkin içerik barındırır. *Nefretten aşka/anlaşmalı evlilik kurgusu --- "Kimi öptüğünün farkında bile değilsin," dedim üzerime tüm ağırlığıyla kapanan bedenini omuzlarından hafifçe iterek. Yüzlerimiz arasında bir nefeslik mesafeden fazlası yoktu. Aldığı her nefes benden doğuyor, aldığım her nefes ondan kopuyordu. Az önce dudaklarıma dokunan dudaklarını diliyle ıslattı ve ardından göğsü şişerek göğsüme yaslandı. Altında ezilmeye, o isteyerek üstümden kalkmadıkça son veremeyeceğimi biliyordum. Yatakla arasında kalan bedenimi kıvrandırıp yormak yerine onu ikna etmek için dudaklarımı araladım. "Sarhoşsun, farkında bile olmadan beni öptüğün için pişman olduğunu haykırdığın bir sabaha uyanmak istemiyorum." "Kim olduğunun farkında olmadığımı mı sanıyorsun?" diye sorarken sarhoşluğunun izlerini taşıyan sıcak nefesi yüzümü okşadı. "Karımı öptüğümün farkında olmadığımı mı sanıyorsun?" İrkilerek gözlerimi kırptım birkaç kez. Etrafta birilerinin olup olmadığını görmek için delice odaya bakındım. Kimse yoktu. Cevahir Avcıoğlu'nun beni 'karısı' olarak benliğine katmasına sebep olacağı oyunumuzun seyircilerinden hiçbiri burada değildi. Dudaklarını biraz önceki hafif baskıdan çok daha yoğun bir biçimde yeniden dudaklarıma bastırdığında zihnim binlerce soruya aynı anda yanıt aramaya başladı. Bizim dünyamızda her şey sahteydi. Her şey oyundu. Seyirciler gittiğinde perde kapanır, oyuncular birbirlerinin yanından hızla kaybolurdu. Ama şimdi ilk kez, hatta belki de son kez seyircisiz oynuyordu oyununu. Avcıoğlu'nun kurallarına kendisinden başka kimse karşı çıkamazdı. Bizim için yıkımı getirecek olan da, işte bu nedenle, bizzat kendisi olacaktı. --- '260224

25.09.2021 başlangıç tarihi.. Keyifli okumalar dilerim❤️ Aslı 🎵

Uyarı: CİNSELLİK İÇEREN SAHNELER OLACAKTIR. Hatırlanmayan bir gecenin ertesiydi. İki farklı yolun kesişim kümesiydi sanki. Yüz yılda bir denk gelen güneş tutulması gibi; bir an birbirlerine karıştılar bir diğer ansa koşarak uzaklaştılar birbirlerinden. *** Dört yıl önce sadece adını bildiğim bir adamın yatağına girmiştim. Hesabım ya da planım yoktu ama şimdi? Kızım için o adamın kadını olmaya mecburdum ve tek dileğim bana inanmasıydı. Bu hikayede aşk bebeği doğurmadı ama bebek aşkı doğuracak. *** Güneş doğudan kalbime doğdu; o andan itibaren doğudan başka yolum yoktu...

Miskin bir haz, rahmimin duvarlarını kaplayan baskın kokusu, kendi kokumu bastıracak kadar üstündü. Elleriyle rahmime ağlarını ördü. O ve ben, bizdik. Şehvetin diğer adı. Şehveti biz doğurduk. Yasaktı. Acımasızdı. Katildi. Merhametsizdi. Mesafeliydi. Ulaşılmazdı. Küfürbazdı. Hilekardı. Ama bir gece ansızın elleriyle tek tek dizdiği gökdelenin taşlarını yıktım. Kurallarını yıktım. Ezdim geçtim. Bu dünyada bambaşka bir evreni kurduk. #Dikkat etmeniz gerekir falan dememe gerek yok diye düşünüyorum +18 olduğunu belirttim arkadaşlar. Yaş gurubu üstünde olan kişiler zaten rahatsız olmayacaktır. Not' Özel bölüm beklediğinizi bliyorum. Mantık ve hatalı yerler olduğunu fark ettim çözüm olarak kitabı baştan yazmaya karar verdim. Sillage sezon finali olduğunda Ağ'a dönüş yapacağız.

Seni tanıdığımı zannetmiştim ama aslında hiç tanımamışım. Hiç var olmamış birini nasıl tanıyabilirsin. Varlığı evren tarafından yok olmuş birini kalbinde bir yerde var etmen ölümcül bir saplantının içine girmene sebep olur. Lanetli ruhların kalbi atmaz. "Senin varlığın gerçek değil. Bu sen değilsin, lanet olsun. Yağız lütfen ses ver!" Tutku yenilirken arzuyla buluşurmuş Aşk bedenden sızıp ruha sarılırken tutku ve arzun'un keskin pençesinden en derin ve keskin darbeyi alır... İLK DOKUZ BÖLÜM GÜNCELLENMİŞTİR!!! KURGU TAMAMİYLE BANA AİTTİR HARHANGİ BİR KOPYALAMA VEYA ÇALMA SÖZ KONUSU OLURSA ADLİ İŞLEM UYGUIANACAKTIR!

📍 Hikayede yoğun cinsellik içerecektir. Rahatsız olacakların okumamasını öneririm. ✔️ TAMAMLANDI. Emniyet kemerini çözüp hızla bana saldırırken beni koltuğa yatırdı. Bir eli giydiğim mini eteğimden içeriye girerken parmakları külodumun üzerinden kadınlığıma dokundu. "Elime getireceğim seni." "Bence sikin getirse daha memnun kalacağım." Göz bebekleri koyulaşırken bakışları kısıldı. "Sert seks diyorsun?" Yüzüne yaklaşıp dudaklarına doğru konuştum. "Her zaman."

Mardin'in sessizliğini bir gün Urfa'dan gelen Yılmazlar aşireti bozdu. İki güçlü aşiretin karşı karşıya geldiği o akşam, Esma ile Cihan'ın yolu bir tartışmanın gölgesinde kesişti. Ama kader, tek bir yanlış iftirayla Esma'nın hayatını altüst etti. Kaçmaya çalıştıkça daha çok köşeye sıkıştı, sonunda en büyük tehdidi de yine Cihan'ın sesiyle duydu: "Bundan sonra ya benim olursun... ya da hiç kimsenin." Biri zorla yazılmış bir nikâh, diğeri kavganın ortasında filizlenen bir kader... Esma ve Cihan'ın nefretle başlayan hikâyesi, aşkın ve savaşın en tehlikeli oyununa dönüşüyor.