Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

[TAMAMLANDI.] #HACKER'DA 1 : 28 EYLÜL 2020 #UMUT'DA 1: 17 KASIM 2021 Gölge'ler bir tek Gece'leri özgür kalır. MİT tarafından ele geçirilen hackerlar özel nitelikli ajanlar olarak MİT'e ayrıcalıklı ajan olarak bir istisna ile alınmışlardı. Özel ajanlar arasında en zeki ve ileri görüşlü olan Gölge, MİT dahil herkesi parmağında oynatır. Bu genç kadın devleti için çalışsa bile asla kendi benliğinden ve karakterinden ödün vermez. Bu güçlü yapısı askerlerin lideri olmasına sebep olur. Peki bu genç kadının hacker olarak başladığı ajancılık oyunu gerçek bir hâl aldığında Gece'leri Gölge olarak daha ne kadar ensenizde soluyabilirdi? GAME OVER; Ben Gölge'n , tüm günahlarının şahidi, şimdi sıra bende...

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Hayatım, kelebek etkisinin sözlük anlamı gibiydi. Daha yaşayacağım neler olabilirdi ki? Demezdim işte. Çünkü ne zaman bunu söylemeyi düşünsem, yaşadıklarımın ilk değil ve son da olmayacağı gerçeği beni hep vazgeçirirdi. Belki de bu hayatım, yaşayacak olduğum şeylerin sadece birer fragmanıydı? ** "Nasıl yani, beni serbest mi bırakıyorsun? Ama bana senin tehlikeli ve affı olmayan biri olduğunu söylemişlerdi." Bunu üstüne dudaklarım alayla yukarı doğru kıvrıldı. "Doğru söylemişler. Tehlikeliyim, hemde çok. Ama gerçek düşmanlarıma karşı. Düşmanlarımın tuttuğu piyonlara karşı değil." Biraz utanmış gibi duruyordu. Peki ya dediklerimin doğru olduğu ve onun utanmış olması, yaptığı şeyi yapmaya devam edeceği gerçeğini değiştirir miydi? Dayanamadım ve içimdekileri söyledim. "Bencede biraz utan artık. Adamlar sizi bir paçavra olarak görüyor. Sizse onlar için işkenceye bile katlanmak için hazırsınız! Bu kadar basit olmayın. Hani sizin de bir vasfınız olmalı, bunun gibi karakter kaybınız değil!" ** Gözlerimi odamın kapısına çevirdim. Adım yazmıyordu. Peki bir gün tam anlamı ile yazılacak mıydı? Zannetmiyordum. Emniyet Amiri; Kumsal Defne Karasu. Gerçeği buydu. Peki ya bilineni? Emniyet Amiri; Sorgu meleği. İsmimi ben koymamıştım. Yaptıklarımın sonucunda hep böyle çağırılmıştım. Şimdi ise, gerçek adımı bildiklerinden bile şüpheliydim. Aslında bunu ben kendime yapmıştım. Sorgu odasını kendime ait kılarak. Sorgu odasına aldıklarımı, gerçek anlamı ile sorgulamadan bırakmayarak. Yine bir sorguya doğru gidiyordum. Aslında ben, nefes aldığımı tam anlamı ile nefes kesenlere ceza verdikten sonra hissediyordum. Evet, İlk değildi. Ve yine evet, son da olmayacaktı. Kitap kapağı; "SAD DESİGN SHOP" Tüm telif hakları şahsıma aittir! Herhangi bir çalıntı dahilinde, yasal yollar ile gereği yapıl

"Kimin ne yapacağı beni alakadar etmez. Başıma sardığınız belayı alın. Gerisi umrumda değil." Diyerek ayağa kalktım. Ama gitmek için yönümü kapıya çevirmem ile, Bolatlı'nın sesini duymam bir oldu. "Kimse bir yere gitmiyor." Pardon? "Ne demek bu?" Diye sordum sert bir sesle. Buz mavisi bakışları, benim yeşillerimle buluştu. "Bu demek oluyor ki Orbay, O Köstebeği sen bulacaksın." Gözlerimin öfkeyle parladığına emindim. O kadar da değildi. "Kendi köstebeğini kendin bul Bolatlı! Kimsenin işlerine ayıracak boş vaktim yok." Diyerek arkamı dönmüştüm ki, yine durmak zorunda kaldım. "Sen bilirsin. O zaman sonuçlarına da katlanırsın." "Sen beni tehtid mi ediyorsun?" Diyerek tek kaşımı sorgularcasına havaya kaldırdım. Dudakları saliselik bir zaman dilimi içinde hafifçe yukarı kıvrıldı. "Ben tehtid etmem Orbay. Sadece olacakları söylerim. Düşmansa evet, ama artık tek benim değil." Ben, Vera Orbay. Bir amaç uğruna girdiğim sokakta, yine aynı amaç uğruna çalışmaya başladığım barda, başıma Demir Bolatlı gibi bir bela almıştım. Çok iyilik yapmazdım. Tamam, karşılıksız iyilik yapmazdım. Ama karşılıklı yaptığım bir iyilik bana bir düşman, bir de başlı başına bir bela kazandırmıştı. Bu devirde değil karşılıksız iyilik, karşılıklı iyilik bile yapmayacaktınız. Yoksa benim gibi bulunduğum sokağın tek sahibini, üstüne üstlük bilmem hangi düşmanını başınıza sarardınız! Kitap kapağı; "SAD DESİGN SHOP" Yazılanların gerçeklik payı yoktur! Tamamen hayal ürünüdür! Çalıntı yapılamaz, yapan kişi hakkında âdli işlem başlatılacaktır!

🌟10.06.2018'de yayınlanmaya başlanmıştır.🌟 "11/D" olan konuyu "12/D" olarak değiştirdiniz. +0545: O grubun adını değiştiren Dila mı? Gözlerime inanamıyorum. +0543: Aynen kanka Dila. Gruba ilk defa girdi herhalde vkscmöncksö Su: Ya bana görüldü atıyordu. Onu bırakın da 12 olduk yaaa. Siz: Merhaba sevgili 11/D pardon 12/D grubu. Hepinize buradan bir konuşma yapacağım. Koca bir yılı sizin gibi kafayı sıyırmış insanlar ile geçirdiğim için gerçekten kötü hissediyorum. Tanrı'ya hangi günahım yüzünden bu sınıfa geldiğimi de binlerce kere sormuş olabilirim. Sizden nefret ediyorum. Umarım bir daha görüşmeyiz. Siz hariç canım kankalarım Simge ve Deniz. Ben sınıf değiştiriyorum. Hepinize kötü günler. *** +0532: Bugün baya atarlı olduğunu duydum. +0532: Ben de durur muyum? Şansımı denemek için mesaj attım. +0532: Bana da atarlanır mısın, yıldız tozu? *** Anonim ve nefret edilen bir kızın biraz komik, biraz hüzünlü ve çokça paranoyaklı hikayesi. *** 28.07.2018 Texting'de 2. sıradayız ☄👑 23.08.2018 Genç Kurgu'da 2. sı☄ 30.08.2018 Genç Kurgu'da 1.yiz ❤🌙 23.09.2018 Genç Kurgu da 1.yiz (yeniden 💚) 25.08.2020 Kısa Hikaye'de 1. sıradayız 💗

"Biz her gün şarkılarda buluşuyoruz. Şarkılar içimizden geçen düşüncelere yeterince tercüman olmuyor mu sence de?" *Wattpad'de yayımlanan Şarkılarda Buluşuruz isimli ilk hikayedir. *Kısa Hikaye #1 (17.08.2020)

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

SERİNİN İKİNCİ KİTABIDIR.... Bir kralı yenmenin tek yolu; kral gibi düşünebilmektir. Ve sakın unutmayın: Rakiplerinize önem verin, hatalarınızı ilk onlar fark eder.