(Tamamlandı.) Mevsim: Anne, dayanamıyorum. Mevsim: Canım o kadar acıyor ki... Mevsim: Bu koca villada hapsolmuş gibiyim. Mevsim: Babam olacak adam yüzüme bile bakmıyor. Mevsim: Benim ondan nefret ettiğim gibi o da benden nefret ediyor, biliyorum. Mevsim: Herkes benden nefret ediyor. Mevsim: Bilmiyorlar ki ben onları kırdığım için kendimden daha çok nefret ediyorum. Mevsim: Herkes beni berbat biri olarak görüyor. Mevsim: Ben hayat dostumu bulacağım zamanları hayal ediyorum. Mevsim: Olmadığım biriymiş gibi görünmeye çalışırken olduğum kişiyi de kaybediyorum. Mevsim: Canım acıyor, anne. Mevsim: Hani küçükken düşmüştüm bir kere. Mevsim: Kolay kolay ağlamazdım ama o gün canım çok yanmıştı da ağlamıştım. Mevsim: Sen yanıma gelmiştin. Mevsim: Hiçbir kötülüğe sebep olmayan ellerinin arasına almıştın minik ellerimi. Mevsim: Üflemiştin avuç içlerime. Mevsim: Senden biraz daha ilgi görebilmek için belli etmemiştim ama sen üfler üflemez geçmişti acım. Mevsim: Şu anda sen yoksun yanımda. Mevsim: Ben üflesem Mevsim: Geçer mi acım, anne?

(Tamamlandı.) Yiğit: Hiç bilinmeyen numaralarla uğraşacak halde değilim. Yiğit: O yüzden direkt soruyorum. Yiğit: Sen kimsin? Bilinmeyen Numara: Bak, Bilinmeyen Numara:Bu üzdü, Yiğit. Bilinmeyen Numara: Bir zamanlar telefonunda Bilinmeyen Numara: "Huzur Kokulu'm" diye kayıtlı olan kızın Bilinmeyen Numara: Şu an numarasının bile kayıtlı olmaması... Bilinmeyen Numara: Gerçekten üzdü. Yiğit: Çağıl?

(Tamamlandı.) 05****: Benim gibi bir kızın mesajları nasıl fark edilmez? 05****: Çok şey kaçırıyorsun, Cem Atay. 05****: Haberin olsun. 05****: Güzelim, 05****: Resim yeteneğim var, 05****: Allah vergisi dahiliğimden zaten bahsetmiyorum. 05****: Bir de, 05****: Biraz müneccimliğim de var. 05****: Mesela şu an görüyorum, 05****: Sen bana sarılıyorsun, 05****: Çocuklarımız da bana sarılıyor. 05****: Ne bekliyordun, 05****: Sana mı sarılacaklardı? 05****: Ben doğurdum onları. Papatya'nın Çağrı'sı kitabındaki Cem Atay'ın hikayesidir. Çiçekli Aşklar serisinin ikinci kitabıdır. Serideki bütün kitaplardan bağımsız okunabilir. Eminim hepiniz biliyorsunuzdur ama yine de söylemek istiyorum, bu kitapta yaşananlar ve kitaptaki karakterler tamamen hayal ürünü. Karakterlerin yerine koyduğum fotoğraflar da aklımda canlandırdığın görüntülere benzeyen ve kitaptaki hiçbir karakterle bir bağı olmayan insanlar, çoğu ünlüler zaten, eminim biliyorsunuzdur. Üzerine basarak söylüyorum, olay akışıyla vs. hiçbir alakaları yok. Sadece aklınızda karakterler daha iyi canlanabilsin diye koyduğum temsili fotoğraflar.

(Tamamlandı.) Papatya'm: Çağrı, Papatya'm: Müsait misin? Çağrı'm: Müsaitim, bebeğim. Çağrı: Ne oldu? Papatya'm: Uyuyamıyorum. Çağrı'm: Neden, Çağrı'm: Bir şey mi oldu? Papatya'm: Hayır, Papatya'm: Yani aslında evet. Papatya'm: Ben, Papatya'm: Seni çok özledim. Çiçekli Aşklar serisinin birinci kitabıdır. Serideki bütün kitaplardan bağımsız okunabilir.

(Tamamlandı.) Vera: Ne yaptın bana? Vera: Aklımdasın bu gece de. Vera: Anlamıyorum, Vera: Neden böyle oldu? Vera: Neden güzel şeyler bozulmak zorunda hep? Vera: Ben bizi yapboza benzetiyorum, biliyor musun? Vera: Parçaları adım adım dizilmiş, Vera: Güzel bir resim çıkmış ortaya. Vera: Sonra bir rüzgar esmiş, Vera: Dağıtmış parçaları oraya buraya. Vera: Parçaları toplamaya çalışıyorum ama bazıları yatağın altına girmiş, Vera: Kolum yetişmiyor. Vera: Yardım et, Ege'm. Vera: Alayım o parçaları. Vera: Kucağımdaki parçalar da kaybolmadan önce. Vera: Sana Ege'm demeyeceğim bir daha demiştim kendi kendime. Vera: Olmadı. Vera: İzin verir misin sana böyle seslenmeme? Vera: Böyle yalvarıyorum falan ama bunların hiçbirini okuyamıyorsun şu an. Vera: Uyuyorsun güzelce. Vera: Uyu, Ege'm. Vera: Unutursun belki sana çektirdiklerimi. Vera: Uyu, Ege'm. Vera: Rüyanda geçmişimizi gör. Vera: Bu arada, Vera: Hala bekliyorum geçmişi geleceğe taşıyacak periyi. Vera: Neyse, Vera: Çok konuştum. Vera: İyi geceler, Ege'm. Vera: Bizli rüyalar. (Hikayenin akışında küçük birkaç değişiklik olmuştur.)