Nanakon989
- Reads 1,320
- Votes 120
- Parts 5
«Συγγνώμη...» ψέλλισα κοιτάζοντας βουρκωμένη το πάτωμα ενώ τον άκουσα να χαχανιζει ειρωνικά.
«Δεν νομίζεις ότι είναι λίγο αργά για συγγνώμες;» ρώτησε και τα γκριζοπράσινα του μάτια, κάρφωσαν τα δικά μου.
Πώς μπόρεσα να φύγω μακριά του;
Πώς μπόρεσα να τον ξεχάσω τόσο εύκολα;
«Μ'αγαπάς ακόμη;» πέταξα ξαφνικά και έμεινε να κοιτάζει το κενό.
«Τι σημασία έχει πια; Έκανες την επιλογή σου!» γύρισε πλάτη σε μένα και άρχισε να απομακρύνεται, αφήνοντας με μόνη. Ξανά.
Όπως τον άφησα και εγώ, τότε.
Γαμωτο Αχιλλέα, έχει σημασία. Γιατί άμα με αγαπάς ακόμη, μπορούμε να αρχίσουμε ξανά από την αρχή..
| How To Forgive |