Selam gençler ve genç kalanlar! Uzun zamandır burada buluşamıyorduk. Sevdiğim bir marka olduğu için Coca-Cola'nın tatlı, kısa hikaye yazma projesine katıldım ve tek bölümlük bir hikaye oluşturdum. Bu tatlı hikaye çok hoşuma gidiyor. İyi okumalar, sizi seviyorum !

"Çocukluğumuz tohumumuzdur," diye fısıldadı Sırtlan'ın kül olan kalbi. "Tohumumuza kim su verdiyse o şekilde büyür ve yetişiriz." EMARE serisinin, birinci kitabı Sarmaşık, ikinci kitabı Pusula ve son kitabı Maske bu başlık altında toplanacaktır.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

[ONE SHOT] raconteur;; öykücü İlham Kaynağı; Selena Gomez-Perfect Jisung, oradan çıktıktan sonra biraz daha iyi hissediyordu. Minho ve Seungmin artık birbirinden uzak olduğu için daha iyi hissediyordu. ••• Yatakta çalıp duran telefonu eline alıp yazan adı okudu. Seungmin... Minho, ondan hiç bahsetmemişti. Son görüştükleri günün arkadaşının doğumgünü olduğunu düşünüyordu. Sayfa; 35 Kelime; 3800-3945 Başlangıç-Bitiş; 06/04/22-12/04/22

Uyku artık eskisi kadar kolay gelmiyordu. Bokuto bunun farkındaydı, şimdi Akaashi de öyle... Bokuto Koutarou + Akaashi Keiji (Haikyuu!!) ✧ THIS IS A TRANSLATION! The original story is by LittleLuxRay on Archive of Our Own. Bu bir çeviri kitabı, orijinal hikâye Archive of Our Own sitesindeki LittleLuxRay kullanıcısına ait. [ kapak fotoğrafı © ilovehina, wattpad┊fanart © bikku__2, twitter ] In Another Life'ın ilk Türkçe çevirisidir. ✧ gördüğü en yüksek tagler: bokuaka#1 sad#1 haikyuu#1 angst#1

Sorcha, yüzyıllardır saklanarak yaşıyor. Oysa ki o, büyük Elyssia krallığının tek varisi. Ailesini katleden krallıktan intikam almaya yemin eden bir prenses. En yakın arkadaşı ve yoldaşı olan Marowit ile ay ışığında yaşıyor ve gölgelerde avlanıyor. Amaris, Neyra cadı klanının en güçlü ve en korkulan tek varisi. Büyüleri kadar kararmış olan kalbinde, hiç kimseye yer yok. Sevginin ne olduğunu bilmeden büyümüş ve sevgiyi hiç tatmadan ölme niyetinde, tabii biri onu öldürebilirse. Ashwyn ise en korkulan tür olan Ren'lerin ölümsüz ve gaddar prensi. Tek amacı öldürmek, öldürmek ve daha çok öldürmek olan bir canavar. Asla hata yapmayan, herkesin korktuğu, zalimliği tüm dünyada nam salmış sivri dişli bir veliaht prens. Peki bu üç varis tüm dünyaya diz mi çöktürecek yoksa güçlerine yenik düşüp birbirlerini tarihten mi silecek? Kaderin oynadığı kurnaz oyunda, kaybetmekten nefret eden üç seçilmiş genç, oyunu kendi kurallarıyla yeniden oynayacaklar. 06.08.18 03:20

Çocuk karanlıktan çıkmak istiyordu, kıza kendini göstermek. Ama yapamadı. Onun kim olduğunu öğrendiğinde gitmesinden korkuyordu. Bu yüzden karanlıkta bekleyip kızın perdeyi kapatıp gitmesini izledi. Bilinmeyen: Çok güzelsin. Kısa Hikaye İçinde #760

Dünya bir anlığına durdu. Rüyada gibiydim. Karşımda duran ve az önce sevgilimi döven yabancıya sarılmak istiyordum. "Sizi tanıyor muyum?" Kuru olan biçimli dudaklarını ıslattı. Ve bütün dikkatim dudaklarına çekildi. Tüm gücümü toplayarak sert yüz hatlarını incelemeye zorladım. Dikkatimi dudaklarından almam gerekiyordu. "Beni çok iyi tanıyorsun." Bakışlarımı hatlarından çekip gözlerine diktim. Onu tanıyordum, ama nereden? Yüzümdeki ifade çok komik olmalıydı çünkü pürüssüz kahkahası boş sokakta yankılandı. "Beni ne çabuk unuttun, Hades'in Tanrıçası?"