Shield'ın içinde büyüyen bir Hydra... Bu sefer Shield bir anda çökmedi. Yanlış zamanda yanlış yerde olan ajanlar bunu yapacaktı. Ya da öleceklerdi.

Ateş'in ekibinin en yeni üyesi Meryem Soğuk. Ateş'le çok eskiden beri arkadaş olan Ateş'in deyimi ile Meri hoca, kıvrak zekasıyla her tezi çürütebilen, her türlü ihtimali aklından hızlıca geçiren bir cerrah. Meri'nin geçmişi onu ve çalışmasını nasıl etkileyecek? Sonralarda Orhan'la arasında neler geçecek?

Civil War'dan sonra Natasha iki grup arasında köprü olurken kendi başı belaya girdiğinde, 'oğlanları' onu bırakmaz. (Stony, WinterWidow, Tony&Natasha brOTP) Başlangıç : 10 Haziran 2016 Final : 19.02.2019

Düşünün... hiç bir Olimpos Kahramanı'nın ölmediğini düşünün. Bir okul yılı için Hogwarts'a gittiklerini düşünün. Aynı zamanda Harry Potter ve arkadaşlarının da 7. sınıfı, çok kayıp yaşanan Hogwarts Savaşı'nın bitiminde normal bir şekilde okuyacağını düşünün. Sizce de harika olmaz mıydı? Bu hikayenin fikri sadece 3 saniyesini hatırladığım bir rüyadan gelmiştir. Tüm bölümleri hayal ederek okumanızı tavsiye ederim. Emin olun çok güzel oluyor. 🔱 Percy Jackson 🌊 🦉 Annabeth Chase 📚 💗 Piper McLean 🔪 ⚡️Jason Grace🌪 🔥 Leo Valdez 🛠 ⚔️ Frank Zhang 🏹 💎 Hazel Levesque 🗡 💀 Nico di Angelo 🗡 ☀️ Will Solace 🔮 ⚡️ Thalia Grace 🏹 🗡Reyna Ramirez-Arellano 🏹 🌱 Kıvırcık Çalıdibi 🍁 Zaman skalasını boşverin bu arada .d Tüm hakları Percy'nin gözlerinde saklıdır 💚 Evet şükür artık bir Percy Jackson hikayesi yayımlayabildim 🧜‍♂️. Sizi seviyorum umarım hikayeme destek verirsiniz 💜 "Look, I didn't want to be a half blood." | 30/08/20 "And for once I didn't look back." | - ~iris 🤍 #slytherin'de 1. #percyjackson'da 1. #annabethchase'de 1. #percabeth'de 1. #thaliagrace'de 1. #olimposkahramanları'nda 1. #frazel'da 1. #jasongrace'de 1.

Bu kitap, "Hiçbir üzüntü, mutsuzluk ve acı olmadan bir hayat sürülemez ve böyle bir kitap bile yazılamaz." diyen edebiyat hocama tepki olarak yazılmıştır. Trabzon Kurgusu olup, herkesin okuyabileceği ful mutlu, mutsuzluğa dair tek cümle bile barındırmayan bir kitaptır... Bu kitapta ne üzüntü ne mutsuzluk ne acı, ne sıkıntı, ne dert, ne de keder hiçbiri yok. Bu kitapta ölüm bile yok. Kötü kız ve ya kötü çocuk da onların çevirdiği dolaplar da yok. Bu kitapta mutluluk, kahkaha, sevinç ve tüm olumlu duygular var. Bu kitaptaki esas kız o kadar zeki ki diğer kitaplardaki klişe şekilde gözünün önündeki görmeyen kızların aksine her şeye bir fikri olan en olmadık şeyi bile tahmin edip bölümler hakkında spoiyi kendisi veren bir kız. İlk bölümden son bölüme kadar mutsuzluğa dair tek bir cümle dahi yok bu kitapta. Bunun garantisini verebilirim. Ve tüm ömür garantili. Böyle iki yıl garantili falan da değil. Memnun kalmazsanız anında iade edilir. Böyle sürekli mutluluk dedim diye vıcık değil. Okuyun ve test edin. Konusuna gelecek olursak, Açın ve tanıtımın tamamını okuyup fikir sahibi olun ♥ 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır. İsminde Trabzon geçen ve ful mutlu kurgu olarak yazılmaya başlanmış ilk kitaptır. Alıntı, "ESİNLENME" ve ya çalma durumlarında gerekli hassasiyeti o kişilere göstereceğim Trabzon'un hırçın bir kızı olarak... (Ve şahsen noterden kendi adıma tasdik edilmiştir)

bellamy thinks clarke is dead. he writes her letters everyday to try to find closure. clarke is very much alive. she talks to him on the radio everyday to try to stay sane. trigger warning: suicidal thoughts/attempts

The two had been cruelly ripped apart by Praimfiya like two star-crossed lovers. Now, their eyes were full of sadness and betrayal. They were broken, and their conversations were full of silence. He had placed the flame in Madi; she had left him for dead. Their trust for each other was just as gone as the life which was once on Earth. Bellarke OneShot...I promise it's good :) post season 5 finale

Murphy's eyes grew wide with fear as he zeroed his gaze somewhere behind Bellamy's back. It took a second for Bellamy to realise he was staring at something before he too, turned around. "What is it-." His whole body froze and his mouth opened in shock. There, Clarke laid, unconscious on the ground. He scanned her whole frame before noticing the pool of black blood beside her. His heart stopped and he felt the panic return. He looked down at his hand holding the gun and back up to her. Everything finally clicked into place and realisation finally struck him. He shot her. Bellamy shot Clarke. Frantically, Bellamy stood to his feet and limped over to Clarke before collapsing next to her and checking hopelessly to see if she was alive. "Clarke... Clarke... Clarke... Shit! What have I done?" No, he couldn't lose her. She was too important to him. He needed her. He... No, Clarke couldn't die, he wouldn't let her. -- Feel free to send me oneshot requests and suggestions, I'll try to make them meet your expectations. --- Ranks: #39: bellamyblake 15 July 2019 #19: bellarke 28 July 2019 #1: bellarkefanfiction 26 December 2019

Just a bunch of angsty, saucy, fluffy short stories about everyone's favourite slow burn ship. Literally slow burn- CENTURIES OLD. Add this bad boi to your library if you want some wish fulfilment bellarke, skip around, enjoy the emotional torment followed by fluffy, happy endings, after all we've earned it. Disclaimer: this fic was written while the 100 was still on air. I didn't know about major plot points or character deaths as I was writing. Some of it has aged like milk. SPOILERS WARNING - I LITERALLY SPOIL EVERY SINGLE THING SO DONT BE SURPRISED

In a gut wrenching turn of events, Bellamy was forced to close the door on Clarke in order to save himself and his friends. Little does he know, he left more than just Clarke behind in the wake of Praimfaya. Six years later, how will he react