Bu kitap Nemesis Yayınevi tarafından kitaplaştırıldığı için bölümler kaldırılmıştır. *** Ve bir gün susmayı öğrendim, kimse farkına varmadı. Söylemek istediklerimi gömdüm ruhumun en ücra köşelerine ve çıkmak için direndiklerinde yutkundum onları. Bir daha kırılmamak, acı çekmemek için. Sonra o geldi ve bana bir öğretmenin bir öğrencinin hayatını nasıl değiştirebileceğini gösterdi. ***KLASİK BİR ÖĞRETMEN-ÖĞRENCİ HİKAYESİ DEĞİLDİR! *** Yazar : Büşra Yörük Yayım tarihi : 28.01.2019 Bitiş Tarihi : 26.03.2020 Kapak Tasarımı : Büşra Yörük ~Tüm hakları saklıdır. ~

"Oysa şu an, sokak lambaları yüzünü aydınlatıyorken o kadar güzel ve kusursuzsun ki... Bu büyüleyici güzelliğin karşısında mutsuz olmak Tanrı'yı gücendirir diye korkuyorum." Okul balosu günü kaybolan Ecrin'in ardından geriye kalan tek şey anılarını yazdığı defteridir. Defteri bulan ablası Eylül, Ecrin'in kaçırıldığına körü körüne inanmakta, ve hatta onu kaçıran kişinin onun okulunda olduğunu düşünmektedir. Ecrin'i bulmak için kimlik değiştirerek tekrardan liseye başlayan Eylül, kardeşinin hoşlandığı kişiye karşı bir şeyler hissetmeye başlayınca olaylar içinden çıkılamaz bir hal alır. Eylül, okuldaki sırları çözüp kardeşini bulabilecek midir? Entrikalarla dolu bu okulun üstesinden gelebilecek midir? Peki aşk? Yalanlar üzerine kurulu bir hayatta aşk ne kadar gerçek olabilir?

Bir yanda kadınlardan nefret eden ve cinsellikten başka bir şey düşünmeyen bir adam,diğer yandan kalbi yaralarla dolu ve duygusal bir genç kız...Yağmur yağmaya başladığında toprak asla reddedemeyecek. DİKKAT!!!Bu hikaye aşırı aşk içerir. +18. Arkadaşlar bölümleri en kısa zamanda iletmeye çalışacağım.Üniversite öğrencisiyim mağlum :)

Bırak..gideyim..ne olu-rr Bakışları halâ buz gibiydi.Aynı onu ilk gördüğüm gün gibi.O zaman anlamalıydım bu zalim gözlerin ne demek istediğini.Ama çok geç farkettim en başından beri beni istediğini.Şu an ise köşeye sıkışmış gibi hissediyorum.Gururumu bile ayaklar altına alıp beni bırakması için yalvarıyordum.Ama bırakmıyordu ve bırakmayacaktı bu gaddar adam beni.

Babasının işi için taşındılar. O dağ ayısıyla tanıştı genç kız. Kaderlerinde hep birlikte; beraber olmak vardı. Gittiği her yerde onu çıkardı karşısına hayat. Köpek gibi hırlaşıp durdular birbirlerine. Ta ki kalbinin en başından beri hızlanışının sebebini anlayana kadar... "Senin ne işin var burda?" "Bildiğim kadarıyla burası halka açık bir yer." "Senin de dediğin gibi halka açık, yani insanlara. Girişte yazan 'dağ ayıları giremez' tabelasını görmemiş olmalısın." Bu dediğime gülerken dudağını yalayarak bir adımda yaklaştı ve sessizce fısıldadı kulağıma; "O zaman senin ne işin var burda?" -TAMAMLANDI-

Simsiyah bir sayfanın üzerinde duran bembeyaz noktaydı o. O kadar kusursuzdu ki. Ah kimi kandırıyorum; o beyaz olamıyacak kadar siyah, kusursuz olamıyacak kadar da kusurluydu. Ama yanılıyordum o kusurlu olmasına rağmen kusursuzdu. Ben ise siyah olamıyacak kadar beyaz, Beyaz olamıyacak kadar da siyahtım. Ben siyahla beyazın arasında varolmuş bir kusurdum. Ben beyazın masumluğuna inanıp, Siyahın karanlığına kanan bir zavallıydım. Ben araftım. "Siyahta kusur aranmazdı, Beyazın da zaten kusuru olmazdı."

Sana neden Manolya diyorum, biliyor musun Manolya? Onun en sevdiği çiçekti, ve o seni sevdi. Ben manolyası olamadım onun, sen oldun. *** Yazar :Büşra Yörük Yayım tarihi : 08.09.2018 Bitiş tarihi : 03.12.2018 Kapak Tasarımı : Büşra Yörük ~Tüm hakları saklıdır ~

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim