Çıkmaz bir sokağın içinde hangi yöne gideceğini bilemeyen küçük bir kızdım adeta, pencerenin karşısına geçip dışarıda yağan yağmurdan kaçan insanların aklındakileri okuyacak kadar ürkütücüydüm de yanı sıra, ben çocukluğunu arayıp da bulamayanlardanım 'annem süt iç büyürsün' dediğinde o sütü içmezdim ama atladığım birşey vardı insanlar doğar ve büyürdü bu sana bağlı değildi. Bu doğanın değişmeyeceği bir kanunuydu Hep çocuk kalmak varken bende her insanın da olduğu gibi büyümüştüm aşık olmuştum evlenmiştim hatta bir çocuğumuz aşkımızın meyvesi olmuştu mutluyduk, hiç olmadığımız kadar huzurluyduk....Ya sonra sonrası benim için hiç olmadı. Sonrasını hafızamdan kazıdım ama öncesini o kadar kolay unutamadım bir zamanlar bana mutluluk veren şeyler artık beni tiksindiriyordu inanmak istemesem de ben ondan sonra değişmiştim. Bu öyle bir değişiklikti ki kısa bir süre önce ameliyat geçirmiş kalbimi almışlar gibi his vardı içimde çünkü sol tarafımda hiç birşey hissetmiyordum içi bomboştu beni bütün duygulardan arındıran şey neydi? Bu değişiklikler canımı sıkıyordu değiştiğimi kabul etmek istemiyordum ama olan buydu ben artık ben değildim gözlerimden yaşlar süzülsede kalbim buna kayıtsız kalıp cız bile etmiyordu. Kulaklarım herkese karşı kulaklarını kapatıp etrafından teselli sözcükleri duymuyordu en önemlisiyse hayat bana diyordu ki; Kendi acını kendin söndür Koca bir yıkım, hepsine sebebiyet veren benim bir zamanlar küçümsediğim ufak bir yıkım mı mutluluğumu benden alan? Neydi mutluluğumun önüne geçen? Neydi kızımı babasız bırakan? Neydi beni sevdiğim adamdan mahrum eden? Sahi neydi bu Mutluluk? NOT: Düşman sınıflar serisinin son kitabıdır

Bazı insanlar yağmuru hisseder,bazıları ise yalnızca ıslanır Tüm hakları saklıdır

Ailesi yurtdışında sadece abisiyle büyük,geniş bir evde kalan kızımız hocalarla sorunu yüzünden okulunu değiştirmek zorunda kalır.Yeni okulu için "deniz koleji'ne" gidecektir.Hayatın bir oyunumudur.Bilinmez düşman sınıflardan birine düşer

İki köklü okul, Saygın ve Özkan Kolejleri Bir ortak duvar, Ve yıllardır bitmeyen bir kavga... ~~~~~~~~~~~~ Bir tarafta Toprak, Koray, Arya ve Beril'in dostluğu... Diğer tarafta Savaş, Enes, Berru ve Kıvılcım'ın dostluğu... Ve nefretten filizlenen bir aşk... Her şey Arya'nın bale antrenmanları için Saygın Koleji'nin konferans salonunda çalışmak zorunda kalmasıyla başladı... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Kendi etrafımda dönüp bütün ormanı parlatan ateşböceklerini izledim. "Çok güzel." Diye fısıldadım. "Öylesin." Savaş'ın dediği şeyle ona döndüm. "Ne ?" Savaş işaret parmağıyla ateşböceklerini gösterdi. "İzle, gidiyorlar." *Bazı kısımlar küfür içerir* ~MİZAH~ TÜM HAKLARI SAKLIDIR ! #2 Romantizm 11/07/2020

Bir sosyopatı iyileştirebilir misin doktor, yoksa o sosyopat seni de mi delirtir? • Gülce Ayoğlu - Barbaros Demirkan • 🔱 🔱 🔱 Acı içindeki sesiyle ellerini makinenin yanına vururken transa girmiş gibi "İstemiyorum, istemiyorum, istemiyorum. Çıkar beni! Çıkar!" diye bağırıyordu. Refleksle yumruk yaptığı ellerini tutup kendine zarar vermesini engellerken çıkması için hafifçe aşağı doğru kaymasına yardım ettim. "Barbaros! Barbaros sakin ol, iyisin. Çıkardık seni bak. Hadi bana bak." Hala beni fark etmemiş deli gibi titrerken alnından terler damlıyordu. "İstemiyorum, istemiyorum. Çıkar." diye sayıklamaya devam ederken ne yapacağımı bilemedim. Onun için hem endişelenip hem korkarken yanında olduğumu belli etmek için hafifçe elimin altındaki elini okşadım. Temasım biraz işe yaramış olacak ki varlığımı daha fazla belli edebilmek için biraz tedirginlikle de olsa ellerimi hafifçe sırtına doğru kaydırıp ona sarıldım. Kulağına doğru sakinleştirici olduğunu düşündüğüm bir sesle "Sakin ol Barbaros. İyisin, iyisin. Bak ben buradayım, çıkardık seni." Kollarımın arasında deli gibi titrerken sırtını yavaşça sıvazlıyordum. Sürekli tekrar eden telkinlerimle yavaş yavaş kendine gelirken bu kadar umursamaz ve güçlü duran dağ gibi adamı ne bu hale getirmişti, benim için yeni bir soru daha zihnimde yer ediyordu. 🔱 🔱 🔱 Cover by: MedGraphic (_moonnlightt_) Başlangıç Tarihi : 26 Ağustos 2020 #Sevgi'de 2. (05.04.2021) #Gizem'de 1. (02.01.2021) #Aksiyon'da 1. (31.12.2020) #Genel Kurgu'da 1. (17.12.2020) #Romantizm'de 3. (23.12.2020)

"Bana bak" diyerek beni önüne çekti. Gözlerim refleks olarak açılmıştı. "Bu kız kim ufaklığıma ne yaptın?" diyerek yüzüme doğru haykırdı. Gözyaşım benden istemsiz aktı. İkinci de onun peşinden gelmişti. Her an ağlamaya hazır olmaktan nefret ediyorum. "Öldü" dedim. Bana atabileceği en kötü bakışı atıp "Harabedeki kızlara mı benzemeye çalışıyorsun? Söylesene seni de bir gece de harcamam mı gerekiyor ? Bunu mu isti..." yüzüne attığım tokattan sonra susmuştu. "Haddini bil! " dedim ve ona iğrenerek baktım. Bakışları bana döndü. Sinirden ölecek kıvamdaydı. Gözleri gözlerime bakarken yangın çıkarıyordu. Uraz şuan hiç düşünemeden beni öldürecek şekildeydi. "Sen bana Sürtük diyemezsin!" o kadar sert bağırmıştım ki boğazım acımıştı. Uraz kolumu tutduğu gibi beni serçe duvara yasladı. Duvarın pürüzlü kısımları sırtıma girmişti. Gerçekten canım acımıştı. Uraz bana öfkeyle bakıp elini yumruk yapıp sinirle yanımdaki duvara yerleştirdi. Duvar çatlamıştı. Bana gelecek diye düşünürken tam yanımdan sıyırmıştı. "Sana dokunmaya kıyamazken seni sevmediğimi nasıl idea edersin aklım almıyor." Genç kurguda #1 -06/08/2018 Cesarette #1 07/08/2018

Korkular bizi hapsetiyordu.kaçışımız yoktu. Olmayacaktı da. Ben Yağmur Aksoy. Lunapark ne kadar güzel bir yerdir, ama bir kötülüğü elbet her zaman olur. Ben lunapark'ın içinde ki kötülüğüm. Geometri sınavından 100 alan genç arkadaş gurubu bunu kutlamak adına lunapark'a gider. Yağmur'unbinmesine ikna ederek korku tüneline binilir, ve gelecek hiç başlamamış gibi Yağmur için biter. Ve bu hikayede sana bir görev düşüyor. Korkularınla bizimle misin? Karanlıkta tek başımıza yürüsek bile aydınlık bir şekilde bizi bulacaktı. Er ya da geç.. Başlama: 10/08/2020 Bitiş:06/10/2020

Zihnimin o karanlık sokaklarda mavi edasıyla dolanıyordum günlerce, çünkü ben Kırık Maviydim. İnsanlardan uzak olan, kendinden uzak olan kırık bir kız. Evet, o benim. Yok oluyordum usulca, ve bu durum kimsenin umrunda değildi. Ondan başka... Bana "Ben aynadaki kendimi sende buldum Kırık Mavi " diyen Toprak'tan başka. Biz aynıydık. Ben Kırık Maviydim, O Kırık Siyah. Bu duruma kabullenemesemde biz birdik. Ruhlarımız birdi, kalbimiz birdi... Ve ben uzak duruyordum Toprak'tan, onunda hayatıma alıp onuda kaybedemezdim aynı duyguları bir daha yaşayamazdım. Bu küllerinden doğuş hikayesi değildi. Bu YOK OLUŞ hikayesiydi. Tek değilim, sende varsın. Ruhunu çöp kovasına at çünkü ruhuma girersen birdaha oradan çıkamazsın... İ.A TÜM HAKLARI SAKLIDIR!

"Aşkın içinden mi cinayet doğar? Cinayetin içinden mi aşk?" • • • İsteksiz bir şekilde hızlıca yemeğimi yedikten sonra, "İyi geceler baba, ben odamdayım." dedim ve merdivenlere yöneldim. "İyi geceler oğlum, sabah okula geç kalma." Ses çıkarmardan odama çıktım. Annemin fotoğrafını elime alıp, kulaklıklarımı taktım ve kendimi şarkının huzurlu ritimine bıraktım. Gözlerim perdemin aralığından dolunaya takıldı. Yarın okulda ilk günümdü. Evet, hem tatilden sonraki ilk günüm hemde bu okuldaki ilk günüm olacaktı. Pek de heyecanlı sayılmazdım, zaten insanlarla muhabbete girip konuşan. Şen, şakrak birisi değildim. Eski okulumda da pek fark edilen biri değildim. Arka sırada tek başına oturan, belki sınıfın, bir çoğunun varlığımdan habersiz olduğu bir çocuktum. - Can her şeyden habersiz, hayata sil baştan başladığını sanarken kötü şans peşini asla bırakmayacak... Her şeyin kanla mahvolacağından habersiz! • • • HADİ BİR AN ÖNCE İLK BÖLÜME BAŞLAYIN BAĞIMLISI OLACAKSINIZ! İyi okumalar güzel yıldızlarım. 💫

Kör bir kız, kör kütük aşık olabilir mi gerçekten? Görmeden sevebilir mi? Birinin desteği olmadan hayatını sürdürebilir mi? Vişneli dondurmayı görmeden sevebildiyse, onuda sevebilir bence. Satırlarını okurken yüzünüzde gülücükler açacak, bazen de duygulanıp ağlayacağınız bir yaz aşkı sizleri bekliyor... -TAMAMLANDI- 30.04.2020 🍦