Eylül kör ve hafızasını kaybetmiş bir şekilde bir odada uyanır. Bir adam kendisinden intikam almak istiyordur fakat o ne yaptığını hatırlamıyordur. ** "Seni gözlerimle değil küçücük yüreğimdeki büyük fırtınalarla sevdim "

•1990'lı yıllarda Adana'da geçen tutku dolu bir aşkın hikayesi. °Argo, küfür ve yetişkin içerik barındırır! °Yaş farkı bulunmaktadır! °Gerçek kurumlarla alakası bulunmamaktadır. °Her bir olay hayal gücümden ibarettir. 12.07.2023 ♧

''Onunla seks yapacağım. Bu ne anlama geliyor biliyor musun? Sonunda düzgün seks sahneleri yazabileceğim! Hem de tüm detaylarıyla!'' Telefonda konuşurken oradan oraya zıplıyordum. Heyecanla etrafımda dönerken onu odanın kapısına yaslanmış, kollarını göğsünde birleştirmiş bir şekilde bana bakarken gördüm. Sanki birden bir şey hareket etmeme engel oluyormuş gibi olduğum yerde kala kaldım. Telefondaki arkadaşıma ''Seni sonra ararım.'' deyip yüzüne kapattım. Daha sonra elimdeki telefonu yatağın üzerine fırlattım. O, fırlattığım telefonuma baktıktan sonra gözü yatağın üzerindeki bilgisayarıma takıldı. Eliyle bilgisayarın ekranında açık duran yazmaya devam ettiğim hikayemi işaret ederek ''Şu an da yazıyor musun?'' diye sordu. Sonra yaslandığı duvardan ayrıldı ve bana doğru yavaş adımlar atmaya başladı. ''İstersen hemen şu an yapabiliriz ve sen de bir an önce yazabilirsin."

Kağan, avuçlarının arasına bıraktığım fotoğrafa şaşkınlıkla bakıyordu. Hâlâ nasıl görüntümün orda olduğunu anlayamıyor gibiydi. Parmak uçları önce fotoğraftaki yüzümde gezindi. Ardından yeşil gözleri yüzümü arşınladı. "Nasıl yani, elindeki o şey sesini de kaydedebiliyor mu?" Gülüp başımı salladım. Gözleri gamzeme değdi, başını iki yana salladı. "Bak sen şu işe, daha gülüşünü cebime sıkıştırabildiğimi kabullenememiştim." Dudağı kıvrıldı. "Şimdi de sesin...Hepsi cebime sığıyor." Gözleri kısıldı. "Gülüşün Babür'e sığmaz gibi geliyordu oysa." Bir şey dememe fırsat vermeden önüne döndü. Kılıcını kınından çıkarırken fotoğrafıma bir kez daha bakıp hiç beklemediğim bir şeyi yaptı. Kılıcının kınına fotoğrafımı sıkıştırdı. Yirmi birinci yüzyılda babamın cüzdanına sıkıştırılan fotoğrafım, şimdi yeşil gözlü bir Kağan'ın kılıcının kınındaydı. 27 Temmuz 2023 | veravade. Tüm hakları saklıdır.

Zeynep dışardan baktığınızda duruşuna hayran kalacağınız, 24 yaşında, üniversite mezunu, psikolojik çalkantılarının farkında ve bu farkındalıkla ne yapacağını bilemeyen genç bir kızdır. Ushan ise 24 yaşında, üniversite mezunu, psikolojik çalkantılarının farkında ve bu farkındalıklarıyla ne yapacağını bilemeyen bir adet Zeynep'i kendine getirecek; 32 yaşında aklı, bileği ve adaleti güçlü genç bir erkektir. Ve tüm bunları yapmaya önce Zeynep'in duruşuna hayran kalarak başlamıştır. ********************************************************* "Tamam," dedi tekrar. Eli tamamen gevşemişti ve belime sarılmıştı. Olduğu yerde sakinleşti. Saçlarımı sevdi ve beni sakinleştirmek için belimi okşadı. Nefes alış verişlerim yavaşladı. Üzerime huzurlu bir yorgunluk çöktü. Benim için büyük bir adımdı bu yaptığımız. Bir maraton koşmak gibiydi. "Eğer güzelliğinden bir daha şüphe edersen," dedi. Bunlar ben uykuya dalmadan önceki son cümleleriydi. "Eğer şüphe duyarsan benim bu halimi hatırla." Bana biraz daha ağırlığını verdi ve onu daha fazla hissetmemi sağladı. "Unutma, utan kendinden."

Dünyada evcilleştirelemyen tek hayvan kurttur. Eğer bir kurdu hapsederseniz pençeleri ile boynunu kopararak intihar eder "Ruhumun eşi" Kurt, masum bir kızı aşkıyla koruyabiliecek mi? Kız o aşka inanıp kurda sığınabilecek mi? 🤍✨ "Bişi sorucam" diyip dudaklarımı yaladım. Gergindim. "Ben tekrar evime gidebilecek miyim?" Dediğimde elini başından çekti. Doğrulup oda bana doğru döndü. Mor gözleri ile gözlerime baktı. "Sen zaten evindesin" dedi net bir şekilde. Bu artık burdasın mı demek oluyordu? Evim burasıysa,ruh eşi olduğumumu belirtiyordu? Kader ağlarını örmüş, gerçekleşecek aşkı kesinleştirmişti. *Hikaye bana aittir, kopyalanması veya çalınması durumunda gerekli yerlere başvurulacaktır*

#Wattys2018 Son Listesi'nde! Herkes tarafından saygı gören bir asilzadenin kimsenin var olduğundan haberi olmadığı kızı... İlk deneyiminden sonra aşka inancı kalmamış bir dük... Farklı dünyalara ait olan bu ikiliye kader bir aşk oyunu mu oynayacak dersiniz? Yoksa sadece bir evcilik oyunu mu olacaktır bu? ~ "Mr. Anderson... Yüce İsa şahidimdir ki bendeniz şerefim ile sizinle evlenmeyi kabul ediyorum." Genç adam bu aykırı ve cürretkâr kadının sarfettiği cümlelerden etkilenmişti. Onaylarcasına başını salladıktan sonra daha fazla dayanamayıp kahkaha attı. "Evlenme teklifi ettiğim hanımın ismini çok merak ediyorum Miss Brown. Üstelik ben kendimi tanıtmama rağmen siz karşılık verme nezaketini göstermediniz." Genç kadın gülümsedi. Evleneceği adam onun ismini bilmiyordu. Gerçekten gülünç bir durumdaydı ikisi de. "Belinda lordum... Belinda Brown."

~Eski zamanlardan bir aşk ve tutku hikayesi~ 1960-1970 yılları. Devam ediyor. İzinsiz (Ç)alma durumunda adli işlem başlatılacaktır!.

!Yaş Farkı Vardır! Kaderlerini bağlayacak oyunu bilmeden, bir akşam vakti; genç kız, adamın yaralarını sardı. Adam bir kere papatya kokusunu soludu. ... 🦁🥀 Devrim Ömer Arnas, Mardin'in en güçlü adamlarından bir tanesidir.Babasından aldığı ağalığı adaletli bir şekilde yürütmeye devam etmektedir.Lâkin bir gün kardeşinin bir adamla kaçtığını öğrendiğinde işler değişir... Ahsen Bozdağ, aile sevgisine muhtaç olarak büyümüş, kendi konağında hiçbir zaman değer görmemiş bir kadındır.Abisinin kız kaçırmasıyla, Mardin'in en korkulu ağalarından biriyle, Devrim ile evlenmesi gerekir.Kötü olan hayatının daha da kötüleşeceğini düşünen Ahsen yanılır. Herkese aslan kesilen ağa, ona yoldaş olmuştur. 🦁🥀 Devrim ise kızın sözlerine karşı tebessüm etti. "Korkusundan ağabeyine sevgisini söyleyemeyen kadın, seni bu korkulacak adama mahkum etti." Dedi 🦁🥀

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.