Yaren ♡ Bedirhan

© Tüm hakları saklıdır Her şey seninle güzel...

🍁 -Hey!'dedi sesi atının nal seslerine bulanırken. Gelip tam önümde duraksamış, yorgun hayvan ağır ağır adımlamıştı. Bir doğan misali keskin bakışları sertçe geçti gözlerimden.'Yalnız çıkılmayacak denildi. Nereye gittiğini sanırsın?' -Yetti gayrı! Bana hesap sorup durma be adam! Kim sanırsın sen kendini?' dedim karakterimden beklenmeyecek kadar sert bir tavırla. Hafif çekik gece karası gözleri bana bakarken daha da kısılmıştı. Atına küçük bir adım attırıp atımın burnuna yanaştı. -Demirci Kasım oğlu Akın! Kutlu Kayı obasının beyi Osman Beyin alpi sanırım kendimi. Peki sen?' 'Gökten zembille inip düştün obanın ortasına. Hiçbir şey bilmem dersin, lakin ben bilirim ki bir gizlediğin var. Şimdi söyle bakalım. Asıl sen kendini kim sanırsın hatun? ' -Bildiğim yalnızca ismimdir. Hazan'ım ben. Nereden geldim, nereye gider idim bilmem. 'Sende var git yoluna. Benden size zarar gelmez Akın Alp. ' Kendinden başkasına zararı olmayan bir acizdim ben. Gizlediğim tek şey bu kitabın içine nasıl hapsolduğumdu. İki binli yıllardan bin üç yüz yılına nasıl gelebildiğimdi. Bâst-ı zamanım, tayy-i mekanımdı... Lakin bunları anlatsam ya meczup derlerdi bana veyahut büyücü. Diyemiyordum. Diyemediğim için de böyle çatıyordu bana kaşlarını. Atımın yönü obaya çevrilirken bir hamle ile kesmişti önümü. Ve geceden siyah gözleri beni alev misali yakarken fısıldadı. -Yolumun üstünde durursun Hazan hatun. Lakin bilesin ki ben dört nala giderken tökezlemem. Ne varsa acımaz, ezer geçerim...' 🍁 Hazan & Akın ......................

Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi

Masumiyet #1 : 08.12.2021 Masumiyet #1 : 22.09.2021 Masumiyet #2 : 08.12.2020 Yalnizlik #1 : 13.09.2020 Genelkurgu #18 : 07.08.2020 Genelkurgu #19 : 03.08.2020 Yalnizlik #3 : 01.08.2020 Yalnizlik #4 : 04.07.2020 Aşk, hiç olmayacak bir anda çıkardı insanın karşısına; ne acı dinlerdi ne de bir feryat! Ve kalp bir kere hissettiğinde o duyguyu Aşk-a Emanet alırdı yolunu... Herkes kendi hayatının başrolüdür! Zara Balcan, Zara Eroğlu olana kadar bunun farkında bile değildi. Figüranlıktan başrollüğe terfi eden bir genç kadının ve zaten başrol olan, aşktan sabıkalı bir adamın hikayesi... Masumiyet kokan bir kadın, Gerçeklerle yüzleşmek istemeyen bir adam, Hayatın onlara hazırladığı sürprizler ve daha fazlası... "Zara... Benim bu dünyadaki en büyük sınavım sensin!" AKİF MİRZA EROĞLU *Aşka Emanet isimli ilk ve tek hikayedir. İlk yayımlanma tarihi: 19.01.2016

#1 [08.10.2017] "Yalvarırım bana bir şey yapma, yaşayamam." Dudaklarımdan süzülen kelimelerle, gözleri biraz daha yumuşadı. Saçımı okşayan elini çeneme getirdi. Gözleri sinirini belli ederken korkmam gerektiğini biliyordum. "Düşündüğün şeyi yapmayacağım." Gözlerim şaşkınlıkla açılırken yutkunamadan edemedim. Elini çenemden çekip yüzümü okşadı. "Sana tecavüz edecek kadar basit değilim." Şaşkınlığım üzerimdeyken hiçbir tepki veremiyordum. Zaten kaçtığım için var olan bir siniri mevcutken sağlığım için mantıklı olmalıydım. "Ama yine de bu bir cezayı hak ettiğin gerçeğini değiştirmiyor." Yayınlama Tarihi; 09.08.2017

AŞK ACITIR......

Bazen diller lal olur, tüm bilinenler bir sır olarak kalır. Geçmiş ise tozlu bir sandığa kaldırılarak her şey unutulur. Ya kalpler? Kalpten geçenleri de bu tozlu sandıkta unutmak mümkün müydü? ~ Kalpte yeri olmayanın gönülde yeri olur muydu hiç? Olmazdı... Olamazdı. Olmamıştı da. Ama anlatamadım, dinletemedim... Kendi sevdası uğruna benim sevdamı yok saydı. Bana bu gelinliğini giydirirken bir kefenden farkı olmadığını bile bile kabullendi. Sevda bu muydu? ~ Benim sevdam kimine göre hastalık, kimine göre saplantılı. En candan olanlarım bile karşımda bu sevdadan vazgeçmem için direttiler. Hep atladıkları bir şey vardı. Gönle gem vurulmuyordu. Bir ömür onun başka bir adama sevdalı olduğunu bilerek gönlümde bir gül yarası vardı artık.

-Beni istiyorsan O'dan iste . Beni seviyorsan seni sevmemi benden değil O'dan iste . Değişmek istiyorsan O'nun için değiş benim için değil .' Genç kız umut dolu gözlerini genç imamın üzerinde gezdirdi . -Peki ben bendimi bulana kadar ya seni kaybedersem ?..' Genç imam cebinden çıkarttığı beyaz mendili kıza uzattı . -Ben seni beklerim ..'dedi ve gözlerine minik bir bakış kondurdu genç kızın . 'Ömrüm yettiğince beklerim ..' -Söz mü ? ' -Rabbimin izniyle söz.. ' ~Rüyalarındaki saliha eşini bekleyen Emir Hoca .. ~Cehennem gibi bir hayattan kaçan Su Hümeyra .. Nikah evvela Göklerde kıyılır .. Yeryüzündeki nikahları için biraz sabır gereklidir .. Bu zamanın Yusuf ile Züleyha'sı ... 💕

|TAMAMLANDI| Burası Mardin'di taşıyla, toprağıyla kan kokan şehir. Ve bizim hikayemizi Azat Alemdar yazmıştı. * ''Sen iyi bir adamsın Azat.'' Gözlerindeki sakinlik dediğimle birlikte yerini hırçın bir öfkeye bıraktığında dudaklarımdaki buruk tebessüm silinip gitti. ''Ancak ben saçlarının her telinde acı olan kadınım.'' ''Acı saçlarında yaşam buluyorsa acılı bir adam olurum Berre.'' Dedikleri zihnimdeki tüm çarkları susturduğunda gözlerindeki feryadı ilk kez duydum. Sesi, sağır olmuş bir müzisyenin acılı sesini andırıyordu. ''Acı bize yakışan tek gerçek.'' Sözlerimin devamını getirmeden öylece başımı dizlerime yaslayarak gözlerimi yumdum. ''Bizi bu acılar bir etti kadın.'' Yumduğum gözlerimin ardında onun yüzü belirdiğinde gülümsedim. ''Bizi bu acılar yok edecek adam.'' O eğilip beni kucağına aldığında karşı koymadan başımı göğsüne yasladım. Bedenimdeki elleri incitmekten çekinircesine bir emanetlikle tenimdeyken uzun zaman sonra susmuş olan zihnimle rahat bir nefes alabildim. * Bu kurgu pişmanlıkların affı için geç kalanlara ithafen yazılmıştır. Özür dileyin, affedilin ve affedin çünkü tarih gidenlerin yasıyla deliren insanlarla dolu. 220517