Hua Xia'da prestijli ve güçlü bir aile olan Mo ailesinin dört neslinde doğan tek kız olarak Mo Liu Gui, doğduğu günden beri hayran kalındı. O güzel, saf ve zeki. Arkasında asil Mo ailesi var ve onun yanında sayısız mükemmel takipçi var. İster kariyerde ister ilişkilerde olsun, o cennet doğumlu bir hayat galibi. Mo Di'nin Mo Liu Gui olmaması, birinin hayat kazananı olarak adlandırdığı şeyin trajik bir zıtlığı olması üzücü. Doğduğu günden beri Mo ailesindeki herkes tarafından sevilmedi. Kuvözden ayrıldığında, bütün aile kız kardeşi için yarışıyordu ama onu bir gecede hastane koridorunda bıraktı. Annesinin sütünden bir yudum bile almadı çünkü bir çocuğu beslemeye yetiyordu. Babası tarafından bir kez bile tutulmadı çünkü babası, annesinin rahminde sevgilisinin beslenmesini çalan suçludan son derece iğrenmişti. Beş erkek kardeşi onun gözlerinin içine hiç bakmadı. Altı yaşındayken, sağ bacağı kırılana kadar onu dövmek için bir araya geldiler, bu da onu neredeyse kalıcı olarak sakat bırakacaktı, kız kardeşi üçüncü olurken kendi sınıfında birinciliği elde etti ve Mo Liu Gui'yi üzdü. ağlama noktasına. Mo Di'ye sayısız azarlama, ihmal, çifte standart muamele ve hatta eğitim adına suistimaller alışkanlık haline geldi. Sonunda bir gün, on sekiz yıldır yumuşak ve itaatkar olan Mo Di siyaha döndü. Artık yumuşak ve mantıklı bir adam değildi, kasvetli ve saldırgan olmuştu. Evden kaçtı, kendi şirketini kurdu ve yeni arkadaşlar edindi. Her şey iyiydi ama şirketi halka açılmak üzereyken Mo ailesi tarafından bulundu. Ondan eve gelmesini isteyen Mo Liu Gui ile bir mücadele sırasında düştü ve neredeyse düşük yapacaktı. Bu herkesi öfkelendirdi ve onu akıl hastanesine yatırdılar. Sonunda 25. doğum gününde öldü... Ardından yeniden doğdu. Başka biri benden önce çevirmeye başlamışsa hemen kaldırırım sorun değil sadece

Not! Kitabın ilk bölümleri final olduktan sonra düzenlenecektir. [Kitabın Şarkısı : Lana Del Rey - Dark Paradise.] Kitap yetişkin içerikler bulundurmaktadır! ❄ Sonsuz bir gecenin göğsünde Ay ince bir bıçak gibi asılıyordu. Adımları arkasında kan izleri bırakan kara kürklü bir kurt uçuruma doğru adımlıyor, bilincini kaybetmemek için acısına tutunuyordu. Uçurumun başına geldiğinde gözlerinde sönmeye yüz tutmuş ışık ölüm kokuyordu. Toprağı kızıla boyayan kanı tüylerinin arasından akmaya devam ederken bir anda olduğu yere çökerek, yığıldı. Hızla aldığı nefesler ciğerlerine kendi kanının kokusunu dolduruyordu. Yine o eksiklik duygusu ruhunu sardığında... ölmek istemişti. Geriye kalan son gücünü toplayarak başını Ay'a doğru kaldırıp peş peşe uludu ta ki içinde ki boşluğun sahibi çağrısını duyana kadar. "Mühür seni bana getirdi." ❄