© thealmightyavocado on archiveofourown ~ "Harry, I-I'm so sorry..." Louis stutters out, trying to keep his voice level and even, to portray a depiction of strength, but with the way Harry is looking at him, staring at him like he has a personal passage way straight to Louis' soul, it's so hard, nearly impossible. That simple opening phrase, that short introductory acknowledgement that is often rushed out so easily, painlessly, at a safe distance. Giving a doctor the ability to portray empathy without true emotion, without feeling the full brunt and sheer force of the underlying pain itself. But Louis feels it, he feels the crushing agony laced behind the phrase, he feels the weight of the painful words slipping from his lips, the cause and effect that the three-word expression holds. The distantly empty "I'm so sorry" that doctors throw out in self-preservation, isn't at all empty for him. Louis recognizes it, he understands it, he feels it. ✚☤✚ a fated story of two broken and battered boys who barely survived the unimaginable and how the love of one little brave girl defies all the odds and somehow puts them back together.

History repeats itself doesn't it? What happens when people want Prince Harry Styles To start searching for A Princess for himself when he doesn't want to, "What would Happen in the future" is the real question here. After all, They say History repeats itself. A Larry Stylinson fan fiction. (Better in Dark Mode)

~You know how to ball, I know Aristotle~ "I guess when I'm with you for some time you tend to make me forget how fucked up the world is." In which Louis has an amazing friend group and a very big crush on Harry and asks him out every day. And every day, Harry rejects. Or: A larry boarding school fic based on jily and the marauders. FOR WATTPAD AND ITS GUIDELINES: Louis and Harry are 17 for most of this story but they both turn 18 towards the end and that's when the little bit of sexual action starts. There is no kissing or touching whatsoever underage.

Louis, to his horror, attends an elitist university in which the name Zayn Malik means something, Niall Horan doesn't stop talking, there are pianos everywhere, and Harry Styles, only son of a drug-addled, clinically insane ex-rocker, has a perfect smile and empty eyes. WARNING: all rights go to velvetoscar on ao3 Cover made by: whatkooloser

"ვინ ჯანდაბა ხარ და რატომ ხარ ჩემს სახლში?" მშვენიერმა მამაკაცმა გაიღიმა და სრულყოფილი კბილები გამოაჩინა, ლუის ხელი გაუწოდა რომელზეც ფრჩხილის ლაქი ესვა, ლოყები კი უფრო და უფრო უწითლდებოდა. "მე ჰარი ვარ. შენი თოჯინა." (ნათარგმნი)

ლუი თავისდა საუბედუროდ, მოეწყო ყველაზე პრესტიჟულ უნივერსიტეტში, სადაც ზეინ მალიკის სახელი რაღაცას ნიშნავს, ნაილ ჰორანი ლაპარაკს არ წყვეტს, ყველგან პიანინოა და ჰარი სტაილსი, ნარკომანი, გიჟი როკერის ერთადერთი ვაჟი, რომელსაც იდეალური ღიმილი და არაფრისმთქმელი თვალები აქვს.

ლუის სკოლის ბოლო წელია და ცდილობს, ყველაფერი სწორად გააკეთოს. ამასთანავე, მას აქვს რამდენიმე წყვილი ბუცები, ჯანსაღი დოზით სარკაზმი და უცნაური საუკეთესო მეგობარი. რთული ოჯახი, საშინლად უგარანტიო მომავალი და მოსისხლე მტერი ცხოვრებას კიდევ უფრო ურთულებს. სექსი მოსისხლე მტერთან კი საერთოდ არ შედიოდა მის გეგმაში. ან: ისტორია, სადაც ლუი და ჰარი ნამდვილად არ არიან მეგობრები და ფეხბურთი ყველაფერია. (ითარგმნება).

წიგნად გამოცემული ფრანგული ფანფიკის თარგმანი ❤️ იმედია მოგეწონებათ. *** მე ნამდვილი იდეური ცხოვრების სტერეოტიპი ვიყავი, იდიოტური სტერეოტიპი. და მერე შევხვდი მას. მისი მწვანე თვალებით,უცნაურობებით და ავადმყოფობით. "-რას გააკეთებდი მარტო ასი დღე რომ გქონდეს დარჩენილი?"-ანონიმი - "არ ვიცი.ვიცხოვრებდი ალბათ.ვეცდებოდი მეცხოვრა"-ლუი შენ მთელი ცხოვრება ის იყვავი რასაც მე გავურბოდი,მე მომწონდა სტერეოტიპად ყოფნა, შენ ყველაფერი გააფუჭე. როცა ბანალურობა ხვდება განადგურებულ ადამიანს მაშინ იწყება დეგრადაცია.

ლუი ტომლინსონი მთავარი მოცეკვავეა სამეფო ბალეტში. როცა ნიჭიერი მოცეკვავე, ჰარი სტაილსი უერთდება კომპანიას, ძველი ჭრილობები ისევ თავს იჩენს და ძველი ვნებებიც ცოცხლდება. 'გედების ტბის' მომზადებისას მათი საიდუმლო საბოლოოდ გამოაშკარავდება, მაგრამ უკვე მეტისმეტად გვიანი ხომ არ იქნება? ითარგმნება.

"არ მინდა რომ შენი მეგობარი ვიყო, მინდა რომ კისერზე გაკოცო." (ნათარგმნი)