Wyleczyć mężczyznę chorego na schizofrenię w ramach praktyk studenckich? Dla (t/i) to żaden problem. Wmieszać się przy okazji w problemy pewnego szpitalu psychiatrycznego w Oslo? Oczywiście, bez tego nie byłoby zabawy! Zakochać się przy tym jeszcze w swoim własnym pacjencie? Jasne! Zaraz... Czekaj... CO?! Oznajmienie: Nie jestem psychologiem ani nie uczę się i nie kształcę w tej dziedzinie. Cała moja wiedza pochodzi z internetu. Norwegia, jak i reszta Nordic 5 oraz inne postacie z Hetalii, nie są moje, ich autorem jest Himaruya Hidekaz. Cała reszta fabuły została wymyślona przeze mnie z niewielką pomocą ze strony osóbki o nazwie @ksa321 . Obrazek na okładce również nie jest mojego autorstwa. #1 w aphnorway- 18.05.2020r. #1 w aphiceland- 20.05.2020r. #1 w aphhungary- 22.05.2020r. #1 w aphdenmark- 24.05.2020r. #1 w aphfinland- 24.05.2020r. #1 w aphsweden- 25.06.2020r. #1 w aphhongkong- 1.09.2020r. #1 w Dania- 1.09.2020r. #1 w nordics- 1.09.2020r. #1 w nordic5- 1.09.2020r. #1 w Szwecja- 1.09.2020r. #2 w pruhun- 1.09.2020r. #3 w aphrussia - 1.09.2020r. #3 w Islandia - 1.09.2020r. #3 w Finlandia - 1.09.2020r.

Czego ludzie pragną najbardziej? Na pewno czegoś wspaniałego, pięknego... Czegoś, czego się nie ma, bo nie miało się tego nigdy albo dlatego, że zostało utracone. Kiedy chcemy, dążymy do tego, dajemy z siebie wszystko, by to otrzymać. Niektórzy zatrzymują się w drodze, bo nie dają już rady, inni mimo wszystko bieżą aż do samego końca. Tylko... Czy zastanowiliście się, Moi Drodzy, czego właściwie pragniecie najbardziej? Czy pięknym jest władza? Czy pięknym jest pieniądz? Nie. Jest coś piękniejszego. Najpiękniejszego na całym świecie, o którym przypominamy sobie dopiero wtedy, gdy zostanie nam odebrane...

O co chodzi, będzie we wstępie

Po raz kolejny podczas tej wojny Polska czuł bezkresną bezsilność. Życie personifikacji nie było usłane różami, a on wiedział o tym najlepiej. !UWAGA! - Przedstawiona historia nawiązuje do Krwawej Niedzieli, czyli rzezi Wołyńskiej. Tylko dla dojrzałych czytelników! Praca bierze udział w konkursie "Chwila", którego organizatorem jest grupa @personnes

Byłam żywym dowodem na to, że Wszechświat posiadał bardziej absurdalne poczucie humoru niż ja. Gorzej być już nie mogło, a Nowy Świat chyba nie był przygotowany na taki rozwój wydarzeń. Żyć ciężko... Ale umrzeć jeszcze ciężej. Dosłownie w każdym tego słowa znaczeniu. ~ Wymaga znajomości Tomu 1 i Tomu 2 ~ Uwaga: W opowieści znajduje się wątek przemocy seksualnej oraz przemoc fizyczna. Nie gloryfikuję takich sytuacji, a w powyższej historii zostały umieszczone na potrzeby fabuły. Obecne są również wulgaryzmy oraz absurdalne poczucie humoru.

Bella zakochała się w wampirze. Julie w zombie. Niejednej dziewczynie serce zabiło mocniej dla wilkołaka. A gdyby tak dziewczyna, zwykła polska licealistka o mentalności Jasia Fasoli, zakochała się w personifikacji Państwa? To oznaczałoby tylko jedno: wywrócenie całego życia do góry nogami, bo Świat wcale nie był taki, jakim się wszystkim wydawał. ~ Nie wymaga znajomości uniwersum ~ Uwaga: Opowieść opiera się w głównej mierze na miłości toksycznej, jaką jest syndrom sztokholmski. Ponadto pojawia się również wątek molestowania seksualnego, którego nie popieram a stworzony został na potrzeby historii. Występują też wulgaryzmy oraz absurdalne poczucie humoru. Powyższa praca to fanfiction, a postacie personifikacji należą do mangaki Hidekaza Himaruya. Opowiadanie bierze udział w konkursie "Tylko nie Fanfiction!" organizowanym przez @Chwila_Moment ღ

Było ciemno, gdy Feliks po raz kolejny obudził się z krzykiem. Usiadł, rozglądnął się. Jego wzrok niemal natychmiast padł na telefon komórkowy, niedbale rzucony przed snem na szafkę nocną. Blondyn przeczesał palcami jasne włosy, przetarł oczy, uspokoił oddech i sięgnął po urządzenie. Światełko migało rytmicznie, informując go wiadomości i przypominając o smutnym obowiązku. Polska szybko uświadomił sobie, że palce drżących rąk z trudem trafiają na małe ikonki literek. Cięgle się przez to mylił, przeklinając pod nosem, a czas pisania króciutkiej wiadomości znacznie się wydłużał. "Przyjadę." Przez sporą chwilę po prostu wpatrywał się tępo w ekran. W końcu zadecydował i kliknął wyślij. "Przyjadę." Nie jestem właścicielką Hetalii. Okładka, choć szkaradna, należy do mnie^^.