Kraliçe serisi 1. Kitap! "SİBERİN KRALİÇESİ" ADINDAKİ İLK VE TEK KİTAP! Eski kullanıcı adıyla 'sudeyimaw' Serideki kitapların birbiriyle herhangi bir bağlantısı yoktur, bağımsız olarak okunabilir. Bilgisayarlara olan yeteneğini küçük yaşta keşfeden Umay Anka, bu yeteneğini geliştirerek yaşamının pek çok kısmında kullanır. "Belki oyun kurucusu değilim ama, oyunda dönen her halttan haberi olan tek kişiyim. Eğer kardeşin olmamı istiyorsan sevinebilirsin, çünkü öyleyim. Ama eğer istemiyorsan, bunu tam olarak şimdi söyle. İstiyor musun, istemiyor musun?" KİTAP KAPAĞI İÇİN @ismimikoyanyok 'A TEŞEKKÜR EDERİM <3 BU KİTABIN HİÇBİR KURUM VE KURULUŞLA İLGİ-ALÂKASI BULUNMAMAKTADIR. KİTABIN TAMAMI HAYÂL ÜRÜNÜDÜR. HİÇBİR GERÇEKLİĞİ YOKTUR. HERHANGİ BİR KOPYALAMA VEYA İLHAM ALMA DURUMUNDA ŞİKÂYET ETMEKTEN ÇEKİNMEM!

Her belayı kendine çekebilecek potansiyelde olan muhabirimiz ile belalardan hiç hoşlanmayan yakışıklı başkomiserimizin tatlı aşk haberine hoş geldiniz... Işık Yıldız & Atilla

Her şey; aslında bütün aile fertlerinin yapmak isteyip de yapamadığı, ailenin küçük oğlu Murat ve eşi Nalan'ın isyanıyla aile apartmanını terkedip, onların boşalttığı daireye yeni bir kiracının gelmesiyle başladı. Minel ve Kaan'ın sıcacık hikayesini okumaya hazır olun. İyi okumalar ♥♥♥ [TAMAMLANDI]

"Saçların uzunmuş.." dedi ama tereddütü epey açıktı adamın. Ama bugün denilenden sonra yanlış anladı kız, adamın bundan rahatsız olduğunu düşündü nedense, daha yeni görüyordu Giray saçının hepsini. Tam olarak olmasa da düğünleri bile olmuşken saçını açmaktan çekinmemesi gerektiğini düşünmüştü, helaldi artık sonuçta... Aynadan onunla göz göze gelince sordu aynı tereddütle, "Keseyim mi yani?" Giray kaşlarını çattı kızın tavrıyla, ilk tanıştıklarında her lafıyla bir kasırga koparacak kadar kesin olan Dilrûba artık her daim kırılgandı.. Artık evli olduklarında, kocası sıfatı taşıdığından mıydı bu tavrı? Bazen düşünüyordu, ona yardım edeyim derken bastırmış, ya da ezmiş miydi hiç? Boyun eğmeye mahkum mu hissettirmişti? Düşündüğüyle kendine olan öfkesini atamadan sordu kıza, "Niye kesecekmişsin?" "Dökülür belki. Aynı odada olacağız ya.." yutkundu, boğazını tazeledi ama sözlerini tazeleyemedi, ne diyecekti ki? Bilemedi Dilrûba.. "Dağılır her yere." Giray rahatsız olurdu belki kendisinden parçaları her yerde görürse.. Onun konuyu açmamasını uzun bir süre aynı odada kalacaklarına yormuştu çünkü.. Gözlerini kızdan ayırmadan yaklaştı Giray. Bakışları onun uzun saçlarını okşasa da eli çekindi, mahrum kaldı bu tatlı zevkten, "Dökülsün.." dedi yumuşakça, Ben toplarım senin ardından.' dedi içinden, 'Bir de saklarım, kimseler göremez, benim mahremim olur..' 'Senin gibi...' Saçlarını tutarak hafifçe tebessüm etti Dilrûba, "Salık gezmem o zaman, fazla dökülmez.." dedi ama saç değildi tam olarak kastettiği. Hayatında bana dair pek bir iz bırakmam, rahatsız, olmazsın diyordu.. Şu akşamdan itibaren herkes biliyordu evli olduklarını... O yüzden sanki iki gün önce değil de şimdi kıyılmış gibiydi nikâhları.. Öyle hissediyordu. "İstediğin gibi gez, nasıl rahat eder, nasıl istersen.."

Ne bir yıldız aydınlatır gecesini bir şairin parıltısıyla, ne de bir güneş aydınlatır olmayan gündüzünü.. Her gününde felaketi çağdaştıran bir sessizlik hüküm sürer, karanlık ruhunun örselenmiş kıyılarında.. Hayatı, bir kuşun kanatları altında oradan oraya savrulur. Güzellik, belindeki silahın namlusunda solar.. Adını sadece üç kişiden duymaya alışkın olan Mustafa Ali.. Nam-ı diğer Hopali! Elindeki tesbih taşında gizlidir, sabrı.. Namındaki gücün değil, bileğindeki gücün esiridir. Dilindedir hayattaki tek amacı, tek yemini.. Hayatta kalmak için tek seçeneği var! 'Asla aşık olma!' *** "Sen korkak adamın tekisin Mustafa Ali!" dedi, göz yaşlarını utanmadan gösteren genç kız.. "Sabır.." dedi. Dudaklarında hiç düşünmeden can vereceği bir gülüş belirdi adamın.. "Sabır sevdanın zekatıdır.." Elindeki tesbihi var gücüyle koparan adam, can damarını kopardığından bihaberdi.. Bu koparış iki yüreğin ilk depremi değildi, ilk kırgınlıkları hiç değildi.. Tüm bu olanlardan daha fazla can yakması kaybedişlerin hangi kısmına dahildi? Etrafa savrulan bütün taşlar yere birer ikişer düşerken, içlerinde en değerli olanı, gözlerinin hayat verdiği zümrüt bezeli taşı kızın avuçları arasına bıraktı. Aslında bıraktığı bir taştan daha fazlasıydı.. Ettiği yeminlerini bir kenara bırakma zamanı artık gelmişti.. "Ve Allah şahidim olsun ki, sana bunu öğreteceğim!"

"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk defa yıkılırken görüyordum.

Beklemedikleri anda sıra dışı bir tesadüf sonucu kesişen hayatlar... Bir yanda sorunlarını alaycı bir edayla hafife alıyormuş gibi görünen, yaşadığı her günün zevkini çıkarmayı amaç edinmiş bir kadın, öte yandan umursamaz bir tavır sergilerken çevresine karşı çok duyarlı bir erkek. İkisi de keçi gibi inatçı bir o kadar da tutkulu olunca, yüreklerinde fırtınalar eserken, aralarında ne çekişme biter ne de sevgi...

#tamamlandı. Merakla arkamı döndüğümde koridorun ortasında onu gördüm. Gözlerim ardına kadar açılırken dudaklarımda aralandı. Gözlerim, benimkinin aynısı gözlerine kaydı. Oradan saçlarına, burnuna yanaklarına, dudaklarına, her bir uzvuna uzun uzun baktım. Aynaya bakıyormuşum gibi hissettim. Diyar bana benzemiyordu Diyar bendi sanki. Biz bir birimize tıpatıp benziyorduk. Bu kadar benzeyeceğimizi düşünmemiştim. Onunla benim aramdaki tek fark çenesinin altındaki siyah küçük bir bendi. Dikkatli bakmadığın sürece belli bile olmuyor. Boylarımız, kilomuz bile neredeyse aynı. Oda beni dikkatle inceliyordu. Ne diyeceğimi bilemedim. İkimizde konuşamadık. Asonsörün sesiyle başımı kısa bir an çevirdim. Asansörden inen 4 erkek de Diyar ve bana dikkatle baktılar. Ayrı ayrı görmüşlerdi ama onlarda ilk defa yan yana görüyorlardı. Tıpkı bizim bir birimizi ilk defa gördüğümüz gibi. (Wattpad'de bu isimdeki ilk kitaptır .)

TÖRE KİTABI DEĞİLDİR TAMAMLANDI "Cihan," dedi en nazlı sesiyle, her zamanki gibi. Bakışları bir şey isterken olduğu gibi kısılmış mavi mavi bakmaya başlamıştı. Sanki onun küçücük ağzından çıkan her sözün benim için birer emir olduğunu bilmez gibi. "Efendim güzelim," dedim. Utanarak gülümsedi. Yanakları pembe olmuştu bile. "Annem 'Cihan asker olacak gidecek buralardan dedi,' beni de götürsen olmaz mı? Hı?" Mavi gözleri boncuk boncuk gözyaşlarıyla parlamaya başlamıştı. "Olmaz güzelim." Ağzımdan çıkacak tek bir olumlu yanıtı bekliyordu ama bu ona veremeyeceğim tek olumlu yanıttı. "Ama ben sensiz ne yaparım ki?" Ona göre daha büyük olan ellerimle ellerini tuttum. "Beni bekle güzel bebeğim. Senin için her zaman geri döneceğim. O mavi gözlerin pusulam, güzel kokulu sarı saçların yolum olacak." Gülümsedi. İçim aydınlandı. "Benim için dönecek misin?" "Senin için, her zaman." Cihan, hala bekliyorum dönecek misin? 22.07.2020 Doğu Kartalı adıyla yazılan ilk kitaptır. Lütfen boş yere duyar kasmayalım, bu kitabın bir kurgudan ibaret olduğunu unutmayalım, teşekkürler.

Sonunda istediği iş için büyük bir fırsat yakalayan Elvan, bunu değerlendirirken kendisini büyük bir kaosun içinde bulacağını bilmiyordu. Sadece mesleki anlamda yaşanacak karmaşalara hazırlanan genç kadın; işinin, hayatının ve kalbinin de karışacağından bir haberdi. "Bana böyle davranacağınızı bilsem, yine de bu işe girerdim başkomiser!" dedi Elvan. "Bir psikoloğun bu işte yeri yok!" dedi Ferhat. "İzlediğin filmlerdeki gibi değil bu iş! Okuduğun kitaplardaki gibi hiç değil! Okulda öğretilenlere de benzemez! Onlar gibi değil!" Değildi... Elvan kendisini her yönden sıkışmış büyük bir çıkmazın içinde bulurken, katilin nefesini her daim ensesinde hissedecekti... 25.02.2022 #danışman 1. 17.04.2022 #profil 1. 26.04.2022 #kurabiye 1. 27.04.2022 #çay 1. 11.08.2022 #serialkiller 1. *Kitapta cinsel içerik yoktur. Wattpad kuralları gereği şiddet olan kitaplar da yetişkin kategorisinde yayınlanır. Kitapta cinayet olduğu için derecelendirmesi yetişkin olarak yapıldı.* **Bu hikayedeki tüm karakterler ve olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. **