Niektórzy mówią, że Inkwizycja rozpadła się i przestała istnieć. Że bez wspólnego celu, który ją jednoczył, straciła rację bytu. Że nie było już dla niej miejsca. Inni twierdzą, że umarła wraz ze zniknięciem Herolda Andrasty i bezpowrotnie opuściła Thedas. Że zgasła równie nagle, co rozgorzała w martwym blasku Wyłomu. Jeszcze inni uśmiechają się na te domysły z wyrozumiałością, wiedząc doskonale, że inicjatywa, która powstała dzięki połączonej pracy tylu narodów, która w najczarniejszej godzinie stała się latarnią wskazującą drogę wszystkim dzieciom Stwórcy, nigdy nie odejdzie w niepamięć, a jedynie przerodzi się w coś zupełnie nowego. Do tych ostatnich zaliczała się Boska Victoria, przez przyjaciół wciąż nazywana Lelianą. Pełne wyrozumiałości uśmiechy to dokładnie to, co wychodziło jej najlepiej. Właśnie taki uśmiech błąkał się po jej ustach, gdy Dorian Pavus zaproponował w liście, aby jego przyjaciel przybył do Podniebnej Twierdzy, teraz przekształconej w Akademię Magów i Templariuszy, i wspomógł swoją wiedzą o artefaktach badania nad wiedzą starożytnych elfów. - Vint w Podniebnej Twierdzy? Zupełnie jakbyśmy bez tego nie mieli dość kłopotów - prychnęła Wielka Poszukiwaczka Cassandra. W rzeczywistości nie miała nic przeciwko bliższym kontaktom z Imperium Tevinter. Wiedziała jednak, że taki uśmiech na ustach Leliany nie wróży nic dobrego. Autorem oryginalnej ilustracji jest Lowenael, samą ilustrację możecie znaleźć tutaj: http://needapotion.tumblr.com/post/144267355641/i-am-working-on-an-artbook-bringing-together-my

Jerzy nie spodziewał się, że w wieku trzydziestu siedmiu lat jego życie zmieni się o sto osiemdziesiąt stopni, a jednak tak się stało. Nie był w stanie tego przewidzieć, ani tym bardziej temu zapobiec. Nie potrafił uchronić się przed skutkami własnego postępowania, które zaprowadziło go do tego punktu. Punktu, którego nienawidził. Do osób, którymi gardził. Do sytuacji, która była dla niego obca i niepojęta i która miała spowodować jeszcze większe zmiany w jego życiu... A także w nim samym. Na ten moment jednak, Jerzy był tylko zwykłym homofobem, człowiekiem zgorzkniałym i kimś, kto desperacko wmawiał sobie, że wszystko z nim w porządku, mimo że wcale tak nie było. Jednakże o tym miał dowiedzieć się później, dużo później, w momencie, w którym uświadomi sobie, jak wiele stracił. I jak wiele może jeszcze zyskać. „Zostań o poranku" to historia opowiadająca o sile i słabościach ludzkiego charakteru, poruszająca tematy homofobii, uzależnień oraz seksualności. Traktuje o przeprawie głównego bohatera przez życie, które, jego zdaniem, miało się skończyć po straceniu rodzinnej firmy i podporządkowaniu się Marcinowi Słowińskiemu oraz jego partnerowi Łukaszowi Nakoniecznemu. Jerzy nie wiedział jednak, że to, co zdawało się końcem, będzie dopiero początkiem przeprawy przez otaczający go świat oraz przez własną osobowość, a także rozpocznie całkiem nowy rozdział w jego dotychczasowym życiu.

„Najpierw graliśmy na rozpadającym się szkolnym boisku, wyganiani o godzinie osiemnastej przez woźnego, by o dwudziestej drugiej przemknąć się przez bramę i grać tak długo, aż wystarczy nam sił." „No i są jeszcze oni. Dzieciaki z bogatych rodzin przesiadujący na orliku godzinami. Chwalący się nowymi butami sportowymi, I-podami, czy innymi I-phonami. Na boisku, do licha! Kogo coś takiego obchodzi na boisku?" „Wystarczyło tylko kilka minut, aby zauważyć precyzję ich gry. To nie uliczna koszykówka, jak w naszym przypadku. Oni ją trenowali. Zapewne kilka godzin dziennie w najlepszym klubie sportowym miasta. Każdy krok, każdy skok, wszystko idealne." „Nie stąd. Nie ma mowy. Nawet Arek by nie trafił. Trafił. Trafił, cholera. I co najgorsza, przegrywamy. Z nimi, wychuchanymi bachorami." „Myśleliśmy, że jesteśmy geniuszami w ulicznej koszykówce, aż tu nagle takie bachory ściągnęły nas na ziemię. Wyuczona precyzja pokonała instynkt." „Po prostu lubię piękno, a męskie, wysportowane ciała z pewnością są piękne. Gdzie mi więc do geja? Ciotki latającej z wypiętą dupą?"

Rok rozpoczęcia i zakończenia pisania: 2012 Rating: +15 "Książę" opowiada o młodym, zagubionym Księciu zamkniętym w zamku i pewnym złodzieju, który próbuje nadać porcelanowej lalce człowieczeństwo. Historia pisana jako bajka i też tak należy ją traktować.

Świat dzieli się na siedem różnych państw rządzonych przez ludzkich władców z pomocą Rady Nadnaturalnych. W jednym z nich, - ogromnym obfitym w zieleń Valmont - mieszka młody elf Laviah wraz z ukochaną bliźniaczą siostrą. Wszystko się zmienia, gdy pewnego dnia do ich małej wioski przyjeżdża znany w całym państwie arystokrata inaczej znany jako Cień Królowej z zamiłowaniem do porywania młodych kobiet. Przewiduję przemoc, sceny +18, wulgaryzmy, sadyzm itp itd. Stwierdziłam, że wleję w to całą moją sadystyczną naturę - polecam ludziom o silnych nerwach. Zobaczymy, jak to wyjdzie ;) Miłego czytania! ~

Na świecie kilkadziesiąt lat temu pojawiły się osoby z tajemniczymi mocami. Każdy z nich potrafił manipulować jednym z czterech żywiołów. Aby zapobiec walkom, świat został podzielony na cztery rodzaje miast. Są to miasta: ognia, wody, ziemi i powietrza. Co roku w każdym z miast odbywa się Uroczystość Wyboru, na której młodzi ludzie dowiadują się, czy są jednymi z Aliquid, czyli władających żywiołem. Aby zapobiec wojnom między żywiołami ustalono pewną tradycję. Z każdego rodzaju miast, trzech Aliquid zostaje transferami i trafia do miasta innego żywiołu. W Aquem, największym mieście wody, żyje młody chłopak o wielkiej mocy. W przeciwieństwie do innych odkrył swój dar długo przed osiemnastymi urodzinami. Podczas Uroczystości Wyboru zostaje przydzielony do Ignem, miasta ognia. Razem z Elinem, dwa lata starszym Ignisem, zmierza do nowego domu, w którym czeka go wiele niespodzianek.

Gdy królestwo Ousaerre zostaje zaatakowane przez wroga ze wschodu, król Murir nie ma innego wyjścia, niż powołać do walki wszystkich mężczyzn powyżej dwudziestego roku życia. Nawet poważnie chorego ojca Arisa. Chłopak nie może pogodzić się z myślą, że musi go pożegnać. Nie wierzy też, że ten wróci do domu żywy. Niewiele myśląc, postanawia zastąpić ojca, wiedząc jaką cenę może przyjść mu zapłacić. Jaką karę ponieść. Do tego świat wojny okazuje się nie być miejscem dla delikatnego chłopca z wioski... To opowieść o sile miłości, pożądania i wiary we własne możliwości. Ponieważ nigdy nie wolno się poddawać, nawet kiedy wrogiem jesteśmy my sami. OD AUTORKI: Opowiadanie inspirowane filmem o Mulan, prawdopodobnie koreańskim, +18, zakończone.

Ian MacCartney to teoretycznie jedynak. Nikt ze znajomych jednak nie wie, że chłopak niegdyś posiadał starszego brata, który pewnego dnia tak po prostu zniknął z jego życia. Zaś rodzice chłopaka do dziś wymownie na ten temat milczą. Siedemnastolatek wiele lat próbował poradzić sobie ze stratą, ale dopiero teraz zaczyna powoli zapominać. A przynajmniej tak sądzi. Wystarczy jeden dźwięk, wystarczy jedno otwarcie drzwi i jedno spojrzenie, by ponownie przewrócić świat Iana do góry nogami. U progu bowiem stoi Nathan. Problem w tym, że to już nie ten sam opiekuńczy, starszy braciszek a przystojny, arogancki i zadufany w sobie mężczyzna. Ian od tej pory ciągle zadaje sobie pytanie, co się z nim stało? I jakie jeszcze sekrety skrywa rodzina MacCartneyów?

W świecie Marcela nie zawsze wszystko układało się po jego myśli, chociaż lepiej byłoby już na samym początku zaznaczyć, że nic nigdy się nie układało. Wtedy rozczarowanie z porażki byłoby mniejsze, ból łagodniejszy i łatwiej byłoby się po wszystkim pozbierać. Niemniej Marcel nie chciał ułatwiać sobie sprawy, pozwalając by nadzieja wciąż tliła mu się pod skórą. Mimo że życie bez przerwy kopało pod nim dołki, a on, niczego nieświadomy, wpadał w nie za każdym razem, wciąż łudził się na szczęśliwe zakończenie. Tak samo było w te wakacje, kiedy to zapożyczył się na duże pieniądze i żył beztrosko - dopóki nie musiał oddać kasy. Kasy, której oczywiście nie miał. I kiedy wydawało się, że gorzej być nie może, na jego drodze stanął Kacper - prześladowca z gimnazjum, gotowy ponownie zrujnować mu życie. W tym beznadziejnym przypadku promyczkiem nadziei okazał się Marcin. Mężczyzna, który był w stanie podać mu pomocną dłoń i wesprzeć go w patowej sytuacji. Jego zalety nie kończyły się jednak tylko na byciu sympatycznym. Dodatkowo był też nieziemsko przystojny. To wszystko zebrane w całość sprawiło, że Marcelowi serce nieraz zabiło mocniej. Jest tylko jeden haczyk. Marcin jest kuzynem Kacpra.

Igor jest honorowy... nie donosi na psy. Igor jest opiekuńczy... zdarza mu się zajmować zwłokami nawalonej siostry. Igor jest sprytny... przebywanie od dziecka wśród chuliganów, nauczyło go kombinowania. Igor jest fanem piłki nożnej... nie dostał jeszcze zakazu stadionowego. Igor jest sportowcem... uprawia uliczne zapasy. Igor zna się na anatomii... wie jak łatwo połamać kości. Igor uwielbia sezon grillowania... bo jest kibolem. Kuba jest znudzony swoim życiem, więc stwierdza, że musi zacząć szukać wrażeń. Przypadkiem ląduje na meczu piłki nożnej, choć o tej dyscyplinie wie tyle, że „ piłka jest okrągła, a bramki są dwie". Po tym dniu, chcąc czy nie, szybko poznaje zasady kibicowania i to od zaplecza. Historia może zawierać wulgaryzmy oraz sceny nieodpowiednie dla nieletnich. Okładka autorstwa @BOSS35LVL *opowiadanie pisane od sierpnia 2018 do lipca 2019.