Aşkı yakalayıp kaçiranlar

Geçmiş, gerçekten geçmişmiydi? Bitmişmiydi gelecek ile olan kavgası? Peki kimdi kazanan.. Gelecek olanın geçmişi mi daha acımasızdı, yoksa geçmişin yaşananları mı? Hangisi daha çok yaralardı insanı? Babasının işi dolayısıyla başka bir şehire taşınan sıradan bir aile. Ama görünüşe bakılırsa yaşayacakları başka şeyler var. Yeni ortama arkadaşları sayesinde çabucak ısınan kahramanımızın hikayesi dolu dolu heyecan kokuyor. Bir kahve yüzünden eli yanan Gizem'in sadece eli değil galiba kalbide yanacak. Peki bu yangının alevleri Sırığımızın kalbini de tekrardan ısıtabilecekmiydi. Ya da Sırık buzdan kalbiyle bu alevleri söndürecekmiydi? ⭐ Asıl zor olan için siyahken dışarıya karşı beyaz olmaya çalışmak değildi. Zor olan içindeki o karanlığı aydınlatmaktı. Zor olan o karanlıktan çıkıp dışarıya karşı gerçek bir gülümseyiş vermekti. O yüzden Sirius'u seçmişti kendine. Ondan güç almak istiyordu. Tekrar ayağa kalkması gerekiyordu tüm bu çabası gökyüzündeki en parlak yıldızın hakkını vermek içindi. İçi karanlıkken dışarıya sahte ışıltısını verse Sirius olabilirmiydi. Gizem Korkmaz gerçek ışığını bulabilecekmiydi?...

"Girebildiğin gönül, memleketindir..." 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 Basit bir yaşam hikayesi olmayan Sahara'nın Bilal tarafından yeniden yazılan hikayesine tanık olmaya var mısınız? Bad-ı Saba : Doğudan esen hafif ve hoş rüzgar, seher yeli. Divan edebiyatında sevgilinin nefesini tasvir etmek için kullanılır.

Feza'nın başa çıkması gereken çok sorunları vardı. Bunun üstüne birde yeni komşular gelmişti. Hayatı artık çok daha zordu. Hepsi ile başa çıkabilecek miydi? Yoksa pes edip geri mi çekilecekti? Sevgi'nin insanı güçlü kılacağını kim bilebilirdi ki, herşeye ortak olacağını. Feza'nın hikayesini dinleyelim belki onun sayesinde hayatımıza yenilikler katarız.

Başlama Tarihi: 2 Nisan 2020 İçinde boşluk değil uçurum olanların hikayesi... "Sen yıldızlarıma takılmış bir uçurtmasın, ama ipini kaybettim artık seni kurtaramam." Sabrım sınanırdı, minik bedenim neye ne kadar dayanırdı? Aile, hayatın en büyük yapıtaşıydı. Birinin hayalleri sağlam temeller üstündeydi. Diğerinin hayalleri, sürekli batan gemi gibiydi su alıyordu. Kader ağlarını örmüşse iki insan bir araya gelmişse, belkide eksikler bulunur. Bozuk parçalar toplanır eksik yapboz tamamlanırdı. Küçük bir kız çocuğu hayal edin. Cılız bedeni, şiş gözaltları sarı saçları. Ölüm ne demek bilmeden, ölümü babasızlıkla öğrenen. Masallarda babalar hiç ölmezdi. Ben hani babamın okuduğu masallardaki prensestim?

Söze Ümmü Gülsüm başladı, kısık bir sesle seslendi. "Yusuf." Adını söylemesi bile Yusuf'un kalbinin ritmini değiştirmişti. Ancak sözlerinin devamı onu yaraladı. "Sen daha iyilerine layıksın." Ümmü Gülsüm devam etmek isterken Yusuf onu susturdu. "Hayır Ümmü Gülsüm, sakın... Sakın öyle bir şey söyleme." "Bak Yusuf, ben geçmişte çok hata yaptım. Bir erkek arkadaşım olmadı. El ele tutuşmadım, göz göze bakışmadım ama internette sürekli kendi fotoğraflarımı..." "Hayır!" diye susturdu onu Yusuf. Kızmıştı. "Bunları duymak istemiyorum." diye kaşlarını çattı. "Geçmiş geçmişte kaldı. Unut bunları. Benim yanımda bir daha asla bu konulardan bahsedilmeyecek." Ümmü Gülsüm başını eğdi. Ellerini peçesinin altına götürüyor yaşlarını siliyordu. "Sen benim eşim olacaksın Ümmü Gülsüm. Geçmişin, günahın... hiçbir şey umrumda değil. Rabb'imin bile sildiğini, unutturduğunu ben mi hatırlatacağım? Tövbe edeni niye hor göreyim? Bazı insanlar öyle günahlarla imtihan edilir. Hz. Ömer'i hatırla, kendi öz kızını diri diri toprağa gömmemişmiydi? Fakat ne oldu ömür boyu tövbe etti de cennetle müjdelendi." Ümmü Gülsüm yalnızca sustu. Yusuf devam etti. "Özür dilerim. Senin hakkında söylediğim sözler için. Asıl ben bunca hakaret etmişken sen beni affedebilecek misin? Hakkını helal eder misin?" "Geçmişimi hatırlamadan gözlerimin içine bakabilir misin?" diye ağlıyordu Ümmü Gülsüm. "Sen benim geleceğimsin, ezelden beri ömrüme yazılanımsın Kalubela'dan beri tuttuğum aşk orucumsun. Gözlerine baktığımda yalnızca sevda görür gözlerim, aheste ruhlu yüreğim. Daha... Daha ne diye seni suçlayayım Ümmü Gülsüm. Belli ki sözlerim seni çok yıkmış. Asıl sen beni bağışlayabilecek misin? Yüreğin küsmeden gözlerime bakabilecek misin?"

Yıllar yıllar öncesinden, geleceğe konu olan bir kehanet... Vakti zamanında birbirinden ayrılmaya mahkum olan iki ruh... Yazıları değişen, gizemli bir kitap... Ve iki yeni ruh... Ateş ve Su ruhunun son temsilcisi olan iki yeni ruh semadan yeryüzüne süzüldü. Bir kez daha bir aşk daha düşmanlık yüzünden engellenmeye çalışıldı. Lakin hiçbir şey 500 yıl önceki gibi olmayacaktır. Ölüm her an kapıda. Gizemler leylin karanlığında. Yürekler ağızlarda. Yalanlar nehar kadar ortada. Acı ise... O her yerde. Bakalım bir dansla birbirine bağlanan iki ruhun sonu ne olacak? KOD ADI : ATEŞ VE SUYUN DANSI...