''Geceleri yıldızlar odamı aydınlattığında, tek başıma oturuyorum. Ay ile konuşuyorum, seni geri almayı deniyorum. Senin de orada olup benimle konuşman umuduyla. Yoksa yalnız başına orada oturup ay ile konuşan bir aptal mıyım? Hiç sana seslendiğimi duydun mu? Çünkü her gece ay ile konuşuyorum.'' DON'T CRY TONIGHT | BİRİNCİ KİTAP

Çağla, okuluna giderken bir dahaki seneye orada okuyamayacağından ve arkadaşından ayrılacağı için üzgündür. Okula gittiğinde tek arkadaşı Ayça'nın getirdiği bir kitap sayesinde Ölümsüzler Birliği diye bir birliğin olduğunu öğrenir. Ayça'nın ölümsüzlerin arasına katılmasıyla beklenmedik tehlikeli olaylar onu çepeçevre kuşatır ve bu birliğin içinde bulur kendini. Ayça kitabı hemen geri aldı. Kitabın son cümlesi basit geldi ve ellerindeki sözlükle bu kısmı çevirdiler. Büyük harflerle bu kısımda şöyle yazıyordu: "BU KİTAP YAŞAMI SEMBOL EDER, KİŞİYE ÖLÜMSÜZLÜK GETİRİR. ÖLÜMSÜZLERİN DÜŞMANI HAZIRDIR. BİRLİK BOZULACAK." Çağla kitabı eline aldı, sayfaları karıştırdı. Kitabın içinde birçok boş sayfa vardı. Çağla kitabı eline aldığında sayfalarda kırmızılıklar oluşmaya başladı. Çağla tedirgince Ayça'ya baktı. Ayça o sırada kitabın adını sözlükte arıyordu. -BULDUM! diye bağırdı neşeyle. Çağla ona baktı. -Kitabın adı: Ölümsüzler Birliği. Ne kadar ilginç değil mi? Ölümsüzlük diye bir şey yok hâlbuki, dedi Ayça afallamış bir şekilde. -Evet, dedi Çağla ve boş sayfalara baktığında kanla yazılmış "Ölümsüzler yok edilecek" yazısını gördü.