"Kaç yaşındasın sen?" Bir anda beklemediğim bir soru sorunca şaşkınca ona baktım. Yüz ifadesi yine sert ama sakindi. Kollarını göğsünde birleştirmiş cevap vermemi bekliyordu. "18. Yani b-birkaç ay sonra 18 olacağım." Vücudum zangır zangır titriyordu ve bu konuşmama engel oluyor, sürekli kekelememe yol açıyordu. Sabahtan beri hiçbir şey yememiştim ve askerlerden kaçmak için oradan oraya sürüklemiştim. Bedenim tüm bunlara dayanacak kapasitede değildi. "Daha bir yetiştin bile değilsin." Gözleri bir süre duvardaki saatte oyalandı ve tekrar bana döndü. "Geceyi burada geçireceğin için ailen endişelenir mi? Başıma sorun çıkarma ve onları ara." Cebinden çıkardığı telefonu bana doğru uzattığında hüzünle ona baktım. Yine benimle alay ettiğini sanmıştım ama yüzünde öyle bir ifade bulamamamla birlikte bakışlarımı yere indirdim. Gerçekten benim gibi birinin normal bir hayatı olduğunu düşünebiliyor muydu? Test sonucumu öğrendiğim ve ailemi son kez gördüğüm gün aklıma geldiğinde canımın yandığını hissettim. Elimle telefonu ittim ve ona bakmadan sorusunu yanıtladım. "Hayır, gerek yok." Yine öfkeyle üzerime atılmasıyla bir adım geriledim. Kolumu sıkıca kavrayıp beni sarsmaya başladı. "Beni reddetmemen gerektiğini anladığını sanıyordum! Hemen onları ara yoksa-" "Ailem beni terketti! Kimsem yok, anladın mı?" Akmasına izin verdiğim gözyaşlarım tüm günün acısını çıkarmak istercesine yanaklarımdan hızla süzülmeye başladı. Bu sefer onları durdurmayacaktım. Ama tanımadığım bu adamın karşısında zayıf görünmek istemiyordum. Sessizce ağlarken kafamı yere eğdim ve beni görmesini engelledim. Kolumdaki elini yavaşça üzerimden çekti. Hala yüzüne bakamıyorken sakinleşmeye çalıştım. "Kimseyi aramama gerek yok. Çünkü beni merak edecek kimsem yok." 11/05/2020 #1 boyxboy [190920]

O, sağ gözünde çok büyük bir lanet taşıyordu. | bakudeku | quirkless | alternative universe | kısa hikaye | agnst, psikolojik | Euphemia- & aigasakix

"Burdasın..." "Burdayım." Çatılmış kaşlar,sert ses,tehlikeyle parlayan sarı gözler. Dipper şeytanı gerçekten özlemişti. Eli kendinden bağımsız sekilde havalandı ve şeytanın aynadaki yansımasına dokundu. Önce yanağını okşadı parmağının ucuyla. Sonra bütün yüzünü turladı. Dudaklarına geldiği sırada şeytanla bakışlarını kesmeden onları da okşadı. Bill gözlerini kapattı,Dipper heyecanla derin bir nefes aldı. "Aynadan dokunarak bile beni bu hale getirmen fazla adaletsiz." Cevap vermedi Dipper. Tek istediği 2 haftadır rüyasında bile görmediği sevgiline bakmaktı. "Kötü görünüyorsun. Yemek yemedin mi?" Dipper sevgilisinin cevabı bildiğini tahmin ettiği için yine cevap vermedi. "Odanda yiyecekler var. Onları ye. Zayıflamışsın." Gözlerinin dolduğunu hissetti Dipper. Onu bu kadar özlemesi fazlaydı. "Unuttun mu," dedi şeytan zoraki bir gülümseme ile. "Beni sen kovdun." 'Onu ben kovdum' Suçluluk ve özlem her bir yanını sardığında genç oğlan kapattı gözlerini. Suçlu hissetmemesi gerektiğini bilmesine rağmen buna engel olamıyordu.

O tüm kalbiyle alfalardan nefret ederken karnında bir alfanın çocuğunu taşıyordu. Dahası çocuğun babası hayatında yer edinebilmek için elinden geleni yapıyordu, onun çocuğunu taşıdığını bilmemesine rağmen. Peki o, hayatında tanıdığı en kibar ve düşünceli alfaya daha ne kadar karşı koyabilecekti?

Dipper tekrar esrarengiz kasabaya döner. ikizi hasta olduğu için o sonra gelicekti. burda o kadar anıları vardı savaş sonrası kasaba birbirlerine daha çok tutunmuştu. hersey yoluna girdi Bill öldü kasaba tehlikesi azaldı. yani öyle düşünüldü. Ancak ilk günün akşamı rüyasında Bill den kaçan dipper pek emin olamıyordu. sadist lik içerir b.b 《|\■/|》 hadi gel de Bill ve dipper ikilisinin gizemli yolculuklarına katıl.

Üniversite au

Hanahaki au

《Sasunaru》 Üzgün olduğum zaman mutluymuşum gibi davranabilirim... senin için. İncilmiş olduğum zaman güçlüymüş gibi davranabilirim... senin için. Keşke aşkın kendini sevmen gibi mükemmel olsaydı. Keşke tüm zaaflarım gizli olsaydı... ××× Küçükken hayat daha kolaydı. Beni hayatta bağlayan bir arkadaşım vardı. İyi ebeveynlerim yoktu belki ama benim için her zaman o vardı. Ne zaman boğulsam kendimi kaybetsem o beni kurtarıyordu. Peki ya şimdi...?

Geçmişin anıları, geleceğin beşiğinde saklıyken, bu beşiği gözleri kapalı bulmaya çalışan bir kız. Kararlı, güçlü ve sevgi dolu. Yaşamın umursamadığı, ölümün arkasından kovaladığı bir canavar. Tehlikeli, acımasız ve umursamaz. Ruhlarının, binlerce yıl öncesinden birbirlerine kenetlendiğini bilmeyen iki kişi. Peki, daha birbirlerinin varlıklarından haberdar bile değilken, nasıl kavuşacaklar?