Ve kitabımın son sayfasını da okuyup kapağını kapattım, düşüncelere daldım. Bu kitap da mutlu sonla bitmişti. Mutlu sonlar neden gerçek hayatta da olmuyordu? Neden mutlu sonlar sadece masallara, romanlara özgüydü? Kitaptaki karakterlerle birlikte mutluluktan ağlıyordum. Kitap okumayanlar için hep üzülmüşümdür. Çünkü onlar bir kitabın sayfalarında kaybolmak ne demek, onlarla birlikte gülüp, onlarla birlikte heyecanlanmak, öfkelenmek, korkmak ya da onlarla birlikte ağlamak ne demek bilmiyorlar. Karakterleri, kitabı hissedemeyenler... Bizim gibileri anlayabilirler miydi? Hiç sanmıyorum. Ben Kumsal. Kumsal Aygün. Yirmi yaşında, hayatla pek anlaşamayan, kendini kitaplara, şarkılara, çizimlere veren Kumsal. Çevresinde pek arkadaşı olmayan, çoğu insana tahamülü olmayan, sınıfta en arkada oturmayı seçen Kumsal. Hayatıma hoşgeldiniz. Kitabımın tüm hakları saklıdır. Buradaki içerikler; yazı, ses, görüntü, tasarım, fikir, çalışma, araştırma gibi kullanılabilecek tüm fikir, emek ve değerler bana aittir. Herhangi bir çalma, izinsiz alıntılar yapma vb. durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."