Ben kim miydim? Ben gelip geçtiğim, adımımı değdirip kendimi kazıdığım bu topraklarda bahtsız bir bedeviden fazlası değilim. Yaptığım tek hatanın, doğmak, olduğu karanlık dünyamda, yaşamak için acınası bir halde umut arayanım. Ben, insanların bakıp da göremediğiyim. Zamanın açıp da silemediği yaralarım. Ben, içi kan ağlarken gülümseyen çehreyle herkesi kandıran bir yalancıyım. Ben Zerya'yım, kanla başlamış başlangıcın, kanlı bitecek sonuyum. ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 1 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

"Derdim sensin hatun." Sert soluğu saçlarıma vurdu ve parmağını kaldırdı. Kirpiklerim kıpırdadı, soluğumu fark etmeden içime hapsettim. Parmağının ucu önce çeneme dokundu, sonra ise beni öldürecek bir yavaşlıkta yukarı tırmandı. "Ben miyim?" dedim tek solukta. Karnım yine büzüşmüş, kasılıyordu. Bedenim put gibi olduğu yerden kımıldamıyordu. Tenim karıncalanıyor, kalbimin sesi kulaklarımda atıyordu. Yanaklarıma güneşin sıcaklığı vurur gibi yanmaya başlamıştı. Dudaklarım hafif aralıktı. Saç tellerim onun soluğu ile titreşiyordu. "Sensin." Alt dudağımdaki yaramın üzerine baş parmağını sürttüğünde titreyen bacaklarımla yere yığılacaktım. O kadar sıcaktı ki parmakları titretiyordu yüreğimi. Göğsünden yayılan sigara kokusu ile karışmış değişik kokusu burun deliklerimden içeri sızdı. "Ne yaptım ki ben?" diye sordum kısık bir sesle. Her daim güçlü duruşum onun yanında zayıflıyordu. Ortada tüm gerçeğimle duruyordum. Alt dudağıma dokunan parmağı şifa olsun ister gibi orayı yokluyordu. "Bir bilsen, bana ne yaptığını." Üzerime eğildiğini hissettiğimde sırtım geriye hafifçe sendeledi. Bel boşluğumda sıcak avucunu hissettiğimde göğsüm kalktı. Kaburgalarım etlerimi ezer gibi öne çıkmıştı. Sıcak avucu tenimin ısısını artırdı. "Bir bilsen gözlerini, dudaklarını, nefesini." Dudaklarından kelimeler dökülürken yaramın üzerinden çekti parmaklarını. Üst ve alt dudağıma dokunan parmakları, sertçe okşadı olduğu yeri. "Kokunu. Nefesimi kesiyorsun." 🌺 1990'lı yıllarda geçen bir aşk hikayesi... Kitap argo ve yetişkin içerik barındırır. Rahatsız olacaklar okumama hakkına sahiptir. İLK 4 BÖLÜM YAYINDADIR! DİĞER BÖLÜMLERİ DREAME'DA BULABİLİRSİNİZ!

Kahraman Soyhanlı & Naz Vural Baharın tatlı esintisi yüzünü okşuyor altın sarısı saçlarını ahenkle dalgalandırıyordu. Masada konuşulan konulara kulak asmazken deniz gözleri karşısındaki adamdaydı. Kahraman Soyhanlı da... Her zerresini inceleyen kadın, adamın kusursuzluğu ile büyülendi. Yanındaki arkadaşlarına bir şeyler anlatıyor gülümsüyordu. Onu tanığından beri en sevdiği şeydi gülüşü... O gülünce, istemsiz kıvrılan dudaklarına hakim olamadı Naz. Uzun kirpiklerinin çevrelediği gözlerine hapsetti adamı. Keyfine keyif katan şey restaurantta çalan şarkıydı ; Nazende sevdiğim. Gözlerini kapayan genç kadın şarkının sözleriyle mest olurken duyduğu öksürük sesi ile refleksle açtı harelerini. " Dans eder miyiz ?" Kaşları şaşkınlıkla havaya kalkarken tüm bakışların üzerinde olduğunu fark ederken utançla tebessüm sundu Kahraman'a. " Ederiz." Sesi fısıltıdan farksız çıkmış terleyen avuçlarını elbisesine silmişti. Adamın uzattığı eli tutup ayağa kalktı. Tam ortaya beraber yürürken aynı anda duraksadılar. Elleri hala birdi. Boşta kalan elini Naz'ın ince beline atan Kahraman omzuna düşen küçük elle yandan gülümsedi. Birbirleriyle uyum içerisinde dans eden Naz ile Kahraman nefeslerini tuttuklarının farkında değillerdi. Aralarında yok denecek kadar az bir mesafe vardı ve bu kalp ritimlerini değiştiriyordu. Şarkının her sözünde Naz'ı arayan genç adam, kadının yüzünün her zerresine baktı uzunca. Ardından sağ elinin baş parmağıyla altın sarısı saçını köşeye itti. Ciğerlerine kokusu dolarken hafifçe eğildi Kahraman Soyhanlı. Sevdiği kadının kulaklarına bir ömür unutamayacağı sözleri fısıldadı. " Nazende sevdiğim yadıma düştün..." Kapak : baharaladag_ aiittir.

Saçlarımı havluya sarmıştım. Üzerimde iç çamaşırlarimla odadaki banyoda dişlerimi fırçalayıp yüzümü nemlendirdim. Kısa bir duşun ardından kendimi ferahlamiş hissediyordum. Banyo kapısından içeri giren dün fazlasıyla çalışmış uykusuz saçları dağılmış huysuz kocama baktım. Beyaz gömleğini üzerinden çıkarıp kirli sepetine attıktan sonra arkama geçti . Kollarını belime sarıp kafasıni boynuma gömdü. Küçük öpücükler koyup saçımdaki havluyu çekip banyo taşının üzerine koydu. "Karnın aç mı ". " Hmm" . Islak saçlarımı serbest bıraktın sonra tekrar öpmeye devam etti . Onunla ilgilenmemi istiyordu. "Bırak biseyler hazırlayıp getireyim ". Belimi iki yanımdan tutup sertliğine bastırdı. " Sana açım ". Yavaşça ona döndüm. Kalçamı sıkarak kaldırıp banyo taşına oturttu . Ellerimi göğsüne koydum. "Ben ciddiyim önce duş al sonra karnını doyuralım ve uyu . Benimde hazırlanıp çıkmam lazım ". Yüzüme sırıtarak bakıyordu. " Niye gülüyorsun " " Çok güzelsin ". Ellerimi boynuna doğru uzatıp kendime çektim ve dudaklarına küçük bir öpücük bıraktım. Anneanneme gidecektim emiri görmek için ama kocam buna izin verecek gibi durmuyordu. Oyle bir arzuyla öpüyordu ku içimi yakıyordu. " Nereye gidiyorsun " " Emiri görmeye çok özledim ". Ben konuşurken o kalçamı sıkıyor bakışlarını dolgun göğsümden ayırmıyordu. " İzin vermiyorum benimle ilgilen". Ellerimle yüzünü tutup yüzüme bakmasını sağladım. " Lütfen çok özledim " . Kafasını hayır anlamında salladı. Böyle yaparak sinirimi bozuyordu. Yerimden kalkacakken kalçamdan tutup kucağına alıp yatağa götürdü. Beni yatırdıktan sonra oda pantolonunu çıkarıp göğsümün üzerine kafasını koydu. " Uyandığımda ben seni bırakırım " . Anlayışla kafasına öpücük kondurdum sinirlendirip kavga etmek istemiyorum.

Zoraki evlilikle sınanan iki yüreğin hikayesi.

Anne tarafından yarı Fransız yarı İtalyan olan melez bir ağa, haddinden fazla kibirlidir... Anne ve babası hayatta olmayan Hare haddinden azla zeki olan bir doktordur. Bildiğiniz tüm töre hikâyelerini unutun!

İstanbul'dan Mardin'e bir yolculuk... Geçmişte yapılan bir anlaşma... Ceylin başına geleceklerini bilmeden Mardin'e doğru yol alır. Onu orada ölüm meleği beklemekteydi. Mardin'in ona mezar olacağını bilseydi oraya hiç adım atar mıydı? *Yayınlandığı Tarih 4 Ağustos 2017*

+18 bölümler bulunmakta. Küçüklüğünden beri Mardin'in dillere desten aşklarına fazlasıyla özenmiş Nefes hayallerini Güney'le gerçekleştirir. Her şey onun için masaldan ibaretti. Dillere destan aşkları Mardin kadar büyüktü. Kaderin oynadığı oyun her ikisini de alabora etmiş durumdaydı. Güney Nefes ile evleneceği zaman hayatını kaybediyordu. Sosyetenin gözdesi olan Nefes her şeyden vazgeçmişti Güney için. Törenin verdiği kararla Güney Karanhan'lının kardeşi Azad Karanhan'la mecburu hayatlarını birleştiriyorlar. Biri cehennemi yaşarken diğeri cenneti yaşıyordu.

Semih hızla salondan çıkarken gözleri müptelası olduğu o yüzü arıyordu. Merdivenlere yöneldi ve usul usul tırmandı tüm basamakları. Merdivenleri tırmandıkça kulağına gelen seslerle kaşları kalkarken merakı daha da arttı ve müzik seslerinin geldiği odanın önüne geldi. Kapısı aralık olan odadan gelen slow müzikle beraber gözleri Elif'i buldu. Yatağının hemen yanında bulunan parfümlerle ve makyaj malzemeleriyle dolu olan masanın önündeki siyah pufa çökmüş ve elindeki saç fırçasıyla gözlerinden inci misali akan yaşlarına aldırmadan yavaşça saçlarını tarıyordu . Semih biran nefes alamayacak gibi oldu. Kapının kolunu tutan eli biraz daha hırsla kapı kolunu sıkarken anlık bir şekilde gözlerini kapatıp açtı. Elif her zamanki gibi kendini müziğe vermişti. Hep öyle olmamış mıydı? Müzik hep onun kurtarıcısı değil miydi? Saçlarında gezdirdiği tarak onu garip bir şekilde rahatlatırken izlendiğinin farkında olmadan tüm duvarlarını aşmış bir vaziyette ağlıyordu. Kendi hayatı hakkında karar verilmesine , sürekli birileri tarafından yönlendirilmesine elinden bir şey gelmeyişine ağlıyordu Elif. İçinde beslediği nefret gün geçtikçe büyüyordu ve Elif bir gün o nefretin kocaman olup içine sığmayacağını ve taşacağını bildiği için ağlıyordu. O İstanbul'da ki Elif neredeydi? Neşe dolu , bırak ağlamayı gözleri bile dolmayan , içinde nefretin kırıntılarına bile yer vermeyen Elif sanki gitmiş yerine tam tersi zıt bir Elif gelmişti. Kabullenemese de o çok sevdiği Mardin Elif'i değiştiriyordu. Semih Eroğlu Elif'i Elif yapan şeyleri bir bir yok ediyordu. *** "Eroğlu aşiretinin biricik güzeller güzeli gelini. Mardin'in İstanbul'dan gelen gelin ağası. Semih ağanın her bir zerresini kalbine mıh gibi çaktığı Elif'i." "İllede sen Elif. Ne yaparsan yap ben seni istemekten vazgeçmeyeceğim. "