*Koskoca bir Çete Lideri ve Aşık Olmak!*

Elvan silahın önünde duruyordu. Karşısındaki adam kadına dikkatlice bakıp tüm konağı yerle bir edecek kadar sert bir şekilde kükreyip "çekil kadın. Yoksa sende ölürsün." diye bağırdı. Herkes korktu ama Elvan Ersan korkmadı. O sadece Allahtan korkardı. O sadece Allahın zulmünden korkar, merhametine sığınırdı. Adam karşısında gözünü bile kırpmadan kadına dikkatlice baktı. Mavinin en koyu tonu olan gözleri çok derindi. Esmer tenine oranla saçları kumraldı. Bu kadın İstanbul kadınıydı. Yoksa Mardinli kadınlar böyle giyinmezdi. Kadın yerde usulca göz yaşını akıtan kadına baktı. Sonrada gözleri adama döndü. "o silahı beline koy. Şuan iki kadına ve Bi adama silah doğruluğunu unutma. Siz Allah değilsiniz. Hiç Bi cana kıyamazsınız." Salih ağa torunu Elvan'a gururla baktı. O sadece Allahtan korkardı. Ona dediği sözü hatırladı birden 'kızım sakın ola benden bile korkmayasın. Sadece tek birinden korkacaksın. O da seni yaratan Allahu tealadır.' şimdide kızı, torunu bu söze uyuyordu.

Arafta kalmış milyonlarca genç kızdan biri Eylül.. islamiyeti tanımak için attığı adımlar, yuttuğu dertler var. Gel gitler içerisinde bir hayat, vazgeçme cesaretinden yoksun bir gönül. Doğruyu bulduğunda herşeye rest çeken bir nadide çiçek Hilal.. yaprakları koparılmış, toprağı ezilmiş. tamiri imkansız bir aile bağının son demlerinde.! Hayatının anlamı olan iki kızı kaybetmiş bir serseri.. Kardeşi ve Sevdiği kız için neler yapabilir? Kendi dünyasında fırtınalara karışan bir adam.. Çağrı.. ................ Aynadaki yansımasına baktı. Kaşlarını çaktı. Ruhu ikiye bölünmüş karar vermekte zorlanıyordu. İki ayrı dünyanın ortasında araf'ta kalmıştı. Ne istiyordu? Tekrar aynaya baktı. Alnında çizgiler oluşacak şekilde tekrar çattı kaşını... ağzından tek bir kelime döküldü. KİMSİN

'Beğenilerek kitapların arasına konulmuş sonradan ise unutulmuş çiçekleriz biz.Kimimizin suya kimimizin toprağa ihtiyacı varken benim güneş ışığına ihtiyacım olurdu her zaman.Kitapların arasındaki karanlıkta kalmaktan hep korkardım nedensiz.Bir gün birileri beni hatırlayacak o kitabı açacaktı fakat en güzeli güneşin üzerime aydınlık saçması olacaktı.Güneşimi buldum,şimdi gayet huzurluyum.'

NE ÇOK YALNIZ KALMIŞTIK ÖYLE . NE ÇOK SAVRULMUŞTUK ACI DENİZİNDE ORADAN ORAYA NE ÇOK GEMİ BATIRMIŞTIK. NE ÇOK LİMAN KAÇIRMIŞTIK. NE ÇOK İNSAN KAYBETMİŞTİK. NASIL BU HALE GELDİK NASIL DA YALNIZLIĞIN PENÇESİNE TAKILMIŞTIK. KİMSESİZLER ŞEHRİNİN NE ARA YEGANE VATANDAŞI OLMUŞTUK. BİZ NE ARA BU KADAR UZAKLAŞMIŞTIK BİRBİRİMİZDEN. MUTLULUK NEYDİ ÖYLE ? TATMIŞ MIYDIM DAHA ÖNCE? KİMDİM BEN KİMİN RUHUNUN KİMSESİZLER KÖŞESİYDİM? HANGİ LİMANIN TERK EDİLMİŞ BÖLÜMÜYDÜM? HANGİ GEMİNİN BATAN KISMIYDIM? SAHİ NEYDİM BEN? BİR SAVAŞTA KALAN SON KALE Mİ? FETHEDİLMESİ EN ZOR TOPRAK MI ? HANGİ İMKANSIZLIĞIN GÖSTERGESİYDİM BEN? HANGİ ÇİÇEĞİN SOLUŞUNDA BİR GÜNEŞİN BATIŞINDA GİZLİYDİM? BİR MUCİZE Mİ GEREKLİ SEVİLMEM İÇİN ? BİR İNSANIN MERHAMETİNİN SON KIRINTISINI DAHİ HAKETMİYOR MUYDUM? SEVGİ SOFRASINA TOK OTURUP AÇ KALKAN BİR TEK BEN MİYDİM? BU DÜNYADAN NASİBİNİ ALAMAYACAK BİR BİZ MİYDİK? ASLINDA SORULARIMIN ARASINDA HEPSİNİN TEK BİR CEVABI GİZLİYDİ. BİZ KİMSESİZDİK. BİZ BU KOCAMAN DÜNYANIN AYAĞA ÇARPAN ÇAKIL TAŞLARIYDIK. EFŞAN ÇETİN: ELİFCAN ONGURLAR CANDAN HAŞEMOĞLU: UFUK ŞEN AYAZ ALACA: EKİN MERT DAYMAZ HAVİN HAŞEMOĞLU: SEMA AYBARS BARAN ÇETİN:TUNCEL KURTİZ PERVİN HAŞEMOĞLU : ECE OKAY UMUT HAŞEMOĞLU: EMİR BERKE