Hıçkırıklarımın arasından, "bırak beni!" Diyerek onun sesinden biraz fazla bağırdım. Tam o sırada sol yanağıma aniden tokat attığında daha çok bağırmaya başladım. "Bırak beni pislik!" Dedim. Ardından sağ eliyle ağzımı kapattı. Gömleğimin düğmelerini yavaş hareketlerle açmaya başlayınca bağırmak, çığlık atmak istiyordum ama yapamıyordum. Onun yüzüne karşı atamadığım çığlıklarımı içimden atıyordum. Gömleğimin düğmelerini yarıya kadar açtığında başını boynuma gömüp öpmeye ve emmeye başladı. Gözyaşlarım benden istemsizce akıp kaçıyordu. Onları yakalayamıyor, onlara durun diyemiyordum. Sessiz sedasız, tek tek akıp gidiyorlardı. Eli pantolonumun düğmesine gittiğinde daha fazla dayanamayıp elini ısırdım. İnleyip aniden elini ağzımdan çekti. Onu tekrardan itelemeye çalışırken bu sefer de sağ yanağıma tokat attı. Bir anda beni tutup pantolonomun düğmesini bir çırpıda açtı. Ben hem ağlıyor hem de onu itmek için hâlâ direniyordum. Pantolonumu tutup aniden aşağıya sıyırdığında bana pis gülümsemesini de atmayı ihmal etmedi. Bitti. Buraya kadarmış yaşantım, zaten bundan önce de hiç yaşantım olmamıştı ki! Yaşamak kelimesinin 'Y' sini bile yaşayamamıştım ben. Sadece berbat olan hayatıma asla unutamayacağım yeni bir olay eklenecekti. Hepsi bu.. ••• 'Yaşamak'.. tek kelime, üç hece ve yedi harf. Bu kelime benim hayatıma o kadar uzak ve yabancı ki.. Ben, hiçbir zaman diliminde, bu kelimeyi yer edinmedim, edinemedim. Çünkü ben, hiçbir zaman yaşayamadım.. ölüydü, benim ruhum, bedenim, hislerim.. Sessiz çığlıklarım, çaresiz ağlayışlarım, bitmeyen özlemlerim, karşılıksız sevgim, hepsi benim yüreğimde.. # İYİ OKUMALAR # - Eyl 2016 -

DÜZENLENMEYE BAŞLANDI. Kitaba başlamadan önce tüm klişeleri unutun. Çünkü farklı bir dünyaya yelken açıyoruz. Mahperi'nin dünyasına. Aşık Mahperi'nin dünyasına. 🌙🌙🌙🌙🌙 Mahperi Aydoğdu, çok küçük yaşlarda bir travma yaşar. Bu travma sonucunda babasını kafasına takar. Travma yaşarken sinir hücrelerinde bir kopukluk olur, bir sendroma yakalanır. O saf kalbi öfkeyle dolar. Artık Fregoli Sendromu, Mahperi'nin kader arkadaşıydı. Mahperi, gün geçtikçe sendromunu daha ağır yaşar. Kimseyle konuşamaz, kalabalığın içinde erir adeta. Sendromu yüzünden kalabalıktaki herkesin yüzünde babasını görür. Derken bir gün metroda biriyle tanışır. İşte o an hayatı değişir, Mahperi'nin. Çünkü, karşılaştığı kişi yani Deran'ın yüzünde babasının yüzünü görmemişti. Peki, Mahperi'nin bu çocuğa yaklaşımı nasıl olacaktı? Deran, Mahperi'nin hayatına girince neler olacaktı? O halde okuyun, birlikte görelim. '' O, o benim ilk arkadaşımdı. '' '' Burnuma huzur veren o okyanus kokusu dolmuştu. Güneş'in kıskanacağı koyu sarı rengindeki saçları omzuna dökülmüştü. Gözleri... Gözleri ise kokusu gibi okyanustu. '' * Aşkın en saf hali anlatılıyordur. İçiniz rahat olsun. Tecavüz veya ensest yoktur. İyi okumalar dilerim. * Ağır dram içerebilir, haberiniz olsun. Çok etkilenecekler okumasın. kapak tasarımı: @baharaladag_

"Oyunlarında kullanılıp atılan bir parça olmayacağız, kendi oyunlarında onları hükmeden parça olacağız." dedi Patron karar ve intikam dolu gözlerle. İşte o an anladım ki oyun daha yeni başlıyor. ~~ Bir genç kızın, babası ve arkadaşlarına yapılanların intikamını alma hikayesi. "İntikam peşine düşünüyorsan iki tane mezar kaz." Bir sözün doğruluğu ancak bu kadar can yakabilirdi.

Kaçmaya çalışıyorum... Kaçmayı bırak şu an nefes alamıyorum... Hareket edersem ölecekmiş gibiyim... Ruhumu bilmediğim yollara terk etmiş gibi hissediyorum... Özel alanıma yaklaşan biri var... Biri ya da bir şey... Ama ne ya da kim bilmiyorum... Belki bir hayal belki gerçek... Neden hayatımı mahvetmek üzeresin gibi hissediyorum?

Bir kış günü başladı hikayeleri. Hava kasvetliydi. Bir not vardı ortada cama acı nefesinin buğusuyla kazınmış. Bir de gözyaşları onu süsleyen. Hem gülerken hem ağlamak. Koşarken yorulmakta vardı. Yolun sonu uçurumdu, evet. Karmen o uçuruma koştu. Uçurum gül bahçesiydi. Düşünce binlerce dikenin batacağını bile bile koştu. Adal kendini dipsiz bir kuyuya bıraktı. Binlerce ses "Gitme." diye yalvarırken bir tanesine uzattı elini. Dikenler acımasızca saplanıp kanatırken onları, gözyaşları dökülürken sonlarının iyi olmayacağını biliyordu, Karmen. Koştu, nefesi tükendi. Ağladı, gözyaşlarıyla meydan okudu "Erkekler ağlamaz." sözüne. Kalbi, hızını arttırdığın da duracak sandı. Ve işte bu onların hikayesi... "Bir kız var. Ölüm gibi..."

Hayatını kardeşine adayan bir genç kız. Kardeşi kanser ve ilik gerekiyor. Ancak uygun ilik bulunamadı. Bir saniye, iliği uyan birisini tanıyorum. O, kızın hayatını değiştirecek. Bir evlilik ne kadar masum olabilir? Ya da ne kadar gizemli? İNTİKAM ? AŞK ? NEFRET ? BELKİ DAHA FAZLASI ... ©《Tüm Hakları Saklıdır》© ❇ 26 Mart 2014 ❇

O benim delice tutkum, hiçbir zaman iyileşmeyecek yaramdı . ~01.01.2015~ Bu kitabı bitirdikten sonra okumaya "DEMİRKAN ARAS" adlı kitaptan devam ediniz...

Tüm kitaplarda kız ve erkek ya üniversite koridorunda hızlı giderken çarpışarak, ya erkeğin arkadaş grubu ile iddalaşması sonucu, ya rast gele numara sallayıp mesajlaşarak, ya yeni bir yere taşınarak, ya öyle, ya böyle, ya şöyle tanışıyor. Bizim tanışmamız böyle sıradan olsun olur mu? Sen sahilde böyle otururken ben senin yanına geldim. Aşk hikeyemiz böyle başladı. Ne ben kötü çocuğum ne sen saf kızsın. Ne ben egoluyum, ne de sen çılgınsın. Geldim. Girdim hayatına. Başladı sıradan aşkımız. Ne sen bana diklendin ne de ben seni zorladım. Böyle sıradan başladı..." Anlattıklarına güldüm. "Yani sen şimdi egolu olmadın mı böyle?" diye sordum. Oturduğu bankta geri yaslandı. "Hiçte bile. Tamamen sıradan bir erkek vatandaşım. Ne zenginim ne kötü çocuk ne egolu ne de yalancı. Baya baya sıradan biriyim." "Peki anlaştık. Ama bir şartla." dedim. İlgiyle bana döndü. "Nedir şartın?" "Beni sen inandır."

Kesttiiikk ! Grubumuzun en masum ve saf kızı Almila. Prense dönüşeceğini düşünüp az kurbağa öpmedi. Hemen sağ tarafımda duran karının saf salak durduğuna bakmayın tavlamadığı erkek kalmadı. Gerçek aşkın olduğuna asla inanmaz Çağla. Basketçi playboy Arda. Çoğu kızın gözdesi. Yağız. Grubumuzun en renkli kişiliği. Ve ben Berre Barlas. Namı-değer Bela ! Herkesin korkulu rüyas- "Kes lan sen mi herkesin korkulu rüyası olcan herkesin korkulu rüyası benim." Kafama vuran Yağız'a dönüp kafamı sıvazlayarak "Ya niye bölüyosun film çekiyorum burda!" cırlamama karşı hepsi kulaklarını tıkadı. Dinlemeyin onu benim herkesin korkulu rüyası. •••••••••• "Arkadaşlık ve aşkla dolu bir kitap" Yeri gelecek çok güleceksiniz yeri gelecek gözleriniz dolu dolu okuyacaksınız. Siz hazırsanız biz başlıyoruz ! ❤️

Liseli bir kızın hikayesi. Annesinin maddi durumundan habersizce şehir değiştiren Melis Sönmezi bir bela bekliyor bela'nın kendisi olan Koray Üstüner Melis ile baş edebilecek mi? Peki Melis bu zorluklardan haberi var mı? Hadi sizde Melisa ortak olun. Melisin aşk macerası sizi bekliyor. Aşka inanmıyordu. Ve hâlâ inanmıyor,hep sevilmek istiyordu. Babası gibi birini istemiyordu. Karşısına biri çıktı ve ona aşık olabilir mi? Onun için aşk ilk görüşte değildi çünkü ilkleri sevmez. Aşk onun için bir tebessüm gibi olmalıydı. Babasının öldüğünü biliyor ama babası İstanbul'un sayılı mafyalarından olduğunu bilmiyordur. Peki Melis bunu öğrense n'olacak . Melisin ikiz kardesi nerde? Hadi okuyalım ve bakalım bizi neler bekliyor...