civcivliruyalar:Ben seni seviyorum,sen başkasını civcivliruyalar:Ben seni düşünüyorum,sen başkasını civcivliruyalar:Ben seninle hayaller kuruyorum,sen başkasıyla civcivliruyalar:Ben sana ağlıyorum,sen başkasına civcivliruyalar:Ben sana gülüyorum sen başkasına civcivliruyalar:Sen bana nefessin,ama ben sana herkesim Batın. Civciv yapamıyor. Civciv ölüyor. Ruhu ölüyor.

Birbirleri için sürekli plan kuran ve senelerdir saçma bir nedenden dolayı düşman olan iki kolej. Ateş ve Su koleji. Ne yapmışlardı da tüm şehirde düşman okullar diye anılmışlardı? Neden aşk yerine savaşı tercih etmişlerdi? Belki de yaz kampında karşılaşmamış olsalar böyle devam edebilirdi kim bilir. Ancak benim bildiğim tek şey var o da bu hikayede benimle birlikte olmanız gerektiği. Hadi şimdi hep birlikte onların hayatlarına dahil olalım.

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

18 yaşındaki Mine Sayar'ın bir den bire mutlu giden hayatının bozulmasıyla beraber İstanbul daki en belalı okullardan olan Barış Meslek Lisesine kaydını aldırdığı gün mavi gözlü Aras Çağanı tanımasıyla tüm hayatı değişir...

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

İnsan hiç dokunamadığı birine aşık olabilir miydi? Ben oldum. Hem de her an onu düşünecek kadar aşık oldum. Rekor: Hikaye içinde #1 Asansör içinde #1 |18.08.2017|