Cassie sabah haberlerinde polis aracından kaçan ve domuz maskesi takan bir seri katil haberini duyduğunda pek tepki vermemiştir çünkü katil ondan üç yüz kilometre uzaktadır ve ilk dersine yetişmek için acele etmesi gerekiyordur. O bir kitap kurdudur ve gerçek bir asosyaldir. Geceyarısı balosu afişini gördüğünde bile heyecanlanmamıştır ve bir kavalyeyi bırakın, bir arkadaşı bile yokken baloya gidip gitmeyeceğinden emin değildir. Akşamını balo salonu yerine şehir kütüphanesinde geçirmeyi tercih eder ama annesi sosyalleşmesi için öyle ısrar ediyor ki, Cassie baloya gitmeyi kabul etmek zorunda kalıyor ama hiçbir şey planladığı gibi gitmiyor. Balo gecesi kocaman bir katliama dönüşmek üzere ve ondan önce Cassie kendini senatörün oğluyla soyunma kabininde sıkışmış halde buluyor. Üstelik bitişikteki kabinde boğazı kesilmiş bir ceset var! Korkudan titriyor ve ses çıkarmamak için dudaklarını birbirine bastırıyor çünkü yaklaşan ayak seslerinin kime ait olduğunu çok iyi biliyor. Bu o! Haberlerdeki seri katil! Görünüşe göre katil Cassie'nin küçük, sıkıcı kasabasını ziyaret etmeye karar verdi ve balo gecesinde, içinde Cassie'nin de olduğu bir grup genci okulun içinde tuzağa düşürerek teker teker öldürmeye başlıyor...

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne