Gökalp mahallesinde sonsuz aşkın ateşiyle kavrulan iki ayrı ruh... Almina, geçmişi acılarla dolu küçük bir kadındı. Bir gün ansızın yaşadığı şehir olan Ankara'dan ayrılıp İstanbul'a taşınmış ve yıllar evvel kaybettiği babasının anılarının hâlâ sokaklarında dolandığı Gökalp'e ayaklarını basmıştı. Gökalp mahallesine taşındıktan sonra hayatının seyri değişecek olan Almina güzelliğiyle mahallede adeta nefesleri kesmişti. Tıpkı ilk görüşte Bertan'ın da nefesini kestiği gibi... Bertan, Gökalp mahallesinin gıptayla bakılan adamlarından biriydi. İyi bir mesleği vardı, herkes tarafından sevilir, beğenilir ve övülürdü. Dipsiz bir kuyuyu andıran kara gözleriyle baktığı kişiyi alev alev yakardı, hırslı ve ihtiraslıydı. Ona arkasından "Belalı" derlerdi. Her şeyi tamamdı lakin tek bir şey dışında... Aşk. Ve bir gün ansızın onu da bulacaktı. Almina ve Bertan'ın yolları Gökalp'in sokaklarında kesiştiğinde, aşklarının sınırları bulundukları yeri çoktan aşmıştı. İnsanlar bu kez Bertan'a değil, Bertan'ın sevdiği kadına karşı duyduğu aşka gıptayla bakar olmuştu. Almina ilk defa bir adam tarafından sevilmenin heyecanını, Bertan ise ilk defa bir kadın tarafından sevilmenin büyüsünü yaşıyordu. Sonsuz olacağına hiç şüphe duymadan, yana yana sevmişlerdi birbirlerini. Ama sandıkları gibi aşkları, gerçekten pâyidar kalabilecek miydi? Almina ve Bertan karşılarına çıkan fırtınalarla başa çıkabilecek miydiler? Ya da her şeyde olduğu gibi bu güzel duyguların da mı bir sonu vardı? Sevmenin ve sevilmenin, doğrunun ve yanlışın, yalanın, dürüstlüğün, aşk için nelerden vazgeçilebileceğinin anlatıldığı limonlu şeker tadında bir aşk romanı!

+18 Sahneler içerir Meydanda kalırsam yazılsın taşa Kader de ne varsa o gelirmiş başa... Bir yüreğe iki sevda sığar mı? İlk sevdanı dünyaya gözlerini ilk açtığında isminle beraber fısıldadılarsa kulağına,diğer sevdan ruhun bedenine üflendiğinde yazılmışsa alnına, hangisinden vazgeçersin? Vazgeçmeli misin...? Vazgeçebilir misin...? "Seni kaderime yazan şahit olsun! Adımızı,kulağımıza okuyanlar şahit olsun! Yüreğimize bu sevdayı düşürenler şahit olsun! Elimden damlayan kana! Şerefim olan belimde taşıdığım silaha, Kitabıma ve Kelamullaha yemin olsunki SENDEN ASLA VAZGEÇMEYECEĞİM! " Beklemek... Dünyaya gözlerini açtığı ilk anda bile gelmesini beklemişti...Alnına yazılan sevdanın,kulağına kendi isminden sonra ismi fısıldanan adamın. Beklemek...Yüreğine iki sevdayı sığdırmış bir adamı beklemek...Aldığı ilk nefesten bu yana,nasibine düşen hep beklemek olmuştu. Zeynep, her bekleyişin sonunda Emir'e açtığı kapıyla cenneti sunarken, Emir,o na çılan kapıyla cehennem ateşlerini savurdu Zeynep'in yüreğine... Vazgeçmek mi kolaydı, beklemek mi...? Bekleyen mi acı çekerdi,beklenen mi...? İki yüreğe bir sevda düşünce aynı dil mi konuşulurdu, yoksa dil lal mi olurdu...? Aşkın dili bir miydi yoksa başka dili var mıydı...? İki sevdalı beden de yürek suskun,dil lal olunca aşk iki dil den de farklı dökülür sonun da İKİ DİL DE AŞK çıkardı ortaya...

+18 Sahneler içerir Kirli bir oyununun ölüme sürüklediği masum bir adam. İntikam için edilen büyük yemin. Küçük yüreğinde açılan büyük yaralarla büyüyen,sert,acımasız bir adam. Gözleri, aşka davet edercesine sıcacıkken,kalbi sevgi tohumunu ekemeyecek kadar soğuktu. Küçük yüreğindeki yaraları büyük bir sevgiyle saran, zarif,kırılgan bir kız. Gözleri hüzün kokarken,kalbi kurak topraklara su olacak kadar sevgi doluydu. Bazen "Aşkı,Sevdayı "anlatmaya dilin dönmez. Lal olan bir dilin dermanı için gerekli olan yanlızca kalem ve kağıttır. Mürekkebin duyguların,kağıt ise çözülemeyen dilindir. Bazen yüreğinin söyleyemediklerini yazarsın,bazen yaşanan sevdalardan yola çıkarsın. Bu yolda ilk dili tutulandan dinleyin Sevdayı...

"Anlatayım mı sana? Anlayacak mısın anlatırsam?" Dedi bir anda ateş gibi bir sesle. Elleri kollarımı kavradı. "Neyi?" Dedim titrek bir nefesle. "Anlatamadıklarımı." Sesi dümdüzdü, ama gözleri... Söylediklerim onda bir alev çıkarmıştı ve şimdi beni de yakıyordu alevi. Güçlü elleri belime doğru indi, sol gözümden kayıp yanağıma doğru yol akan yaşa içi giderek baktı. "Biliyor musun sen Gonca? İçinin ateş gibi yanmasının ne demek olduğunu biliyor musun?" "Biliyorum." Dedim kendimden emin bir sesle, bunu bana o öğretmişti. Kalbim hınçla çarparken öğrenmiştim. "Senden öğrendim." "Ben sende neyi öğrendim peki biliyor musun?" Dediğinde artık gerçekten sessizce ağlıyordum, bu yıkım fazlaydı. Korkut bana yaklaştı, dudaklarıma çarpan sıcak nefes tenimi yakıyordu, elleri sertçe belimi kavradı ve beni kendine yasladı. "İçim ateş gibi yanarken, karşında buz gibi durmayı, Gonca. İçim kor olurken seni sevmeyi öğrendim ben." (+18) 22.01.2022 - Komando #1

1. Hikaye İş dünyasının Demir Leydi'si Nermin Soysal. 32 yaşında başarılı bir mimar. Arkan Holding'in baş mimarı. Bu yaşına kadar hiç aşık olmamış. Aşktan hep uzak durmuş. İş dünyasında disiplin abidesi, özel hayatında ele avuca sığmayan bir serseri. Peki bu serseri bir anda aşık olursa neler olur. Aklı başında kalır mı? Yoksa aşk gözünü kör mü eder? Geç gelen bu aşk Nermin'e neler getirecek hep beraber okurken öğreneceğiz.... Sevgiyle kalın... Yeni kapak tasarımı @filmgibiserisi tarafından yapılmıştır. Kendisine çok teşekkür ederim ☺️

"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.

Romantizm#1 23.03.2017 Dik başlı,sözünü sakınmayan güzelleri güzeli bir kızdı,aynı Annesi gibi..Genelde sivri dili,sert bakışları ve bir bayanın ağzına yakışmayacak kadar ettiği kaba küfürlerle tanınırdı çevresinde..Fakat o kimin ne dediğini bile umursamayacak kadar gamsızdı..Düşündüğü tek şey hayali olan ve bu uğurda mesleğini bile bir kenara fırlattığı butik otelini işletmekti..Evet..Yanlış duymadınız..Hayatta herşeye sahip Diyarbakır'ın en büyük aşiretlerinden olan Ateşoğlu aşiretinin çiçeği Nazlı'nın tek hayali Butik oteli'ni güzelce işletmek.. Peki ya aşk?..Aslında aşkın nasıl boktan bir şey olduğunu ve bu uğurda yapılan hataları Üniversite yıllarında görmüş ve Allaha şükür olsun hiç yaşamamıştı..Peki ya kalp geçmişten çıkıp ansızın gelen bir adam için çarpmaya başladığında sözünü geçirebilecekmiydi kendine?

♡ 𝑇𝑎𝑚𝑎𝑚𝑙𝑎𝑛𝑑ı ♡ ᴄ̧ᴀᴋıʀʙᴇʏ sᴇʀɪsɪ -3- ➷ Yaralı Bir Kalpte Her Geçen Gün Büyüyen Koca Bir Yangın. Ve Bu Yangına Nasıl Müdahale Edilir Bilmeyen Toy Bir Kızın Hikayesi.

"İlk görüşte aşka inanır mısın yoksa çıkıp tekrar mı gireyim?" Her şey bu cümleyle başlamadı belki; ama bununla devam etmesi Neslihan için hayatının aşkını bulmasını mı sağlayacaktı yoksa tüm hayalleri toz olup uçarak onu hiç istemediği bir evliliğe mi mahkum edecekti? Bir iddia bir kadının hayatını nasıl ve ne şekilde değiştirebilirdi? Bu değişim iyi mi yoksa kötü mü olurdu?

İmkansız aşk var mıydı? Gönül Erbatur kesinlikle var olduğunu düşünüyordu. Çünkü yıllardır sevdiği adam Ozan Özsoy artık yakışıklılığı ile ünlenmiş, yıldızı parlayan bir oyuncuydu. Onun gibi birinin Gönül'ü görmesi imkansızdı. Genç adamın ailesi onu aileye gelin olarak seçene kadar umutsuzlukla boğulmuş biriydi. O günden sonra ikisinin hayatı da bambaşka olacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.