[zakończone] obaj w głębi duszy byli samotni. dopóki się nie spotkali, nie zdawali sobie z tego sprawy. gatunek: fluff (lekki smut w dodatku) słowa: 19k (+ dodatek 8k; razem 27k) początek: 05052020 koniec: 23062020 (+ dodatek 04122020) (nico di angelo x male!oc)

DRUGA CZĘŚĆ SAVE ME Koniec roku zbliża się wielkimi krokami, a problemy zamiast znikać, tylko się nawarstwiają. Zdezorientowany Nico próbuje na nowo odbudować sobie życie, za fundament obierając jedyny znany mu wcześniej element własnej przeszłości. Percy próbuje odkupić swoje winy, miotając się między obowiązkami przewodniczącego a nauką. Ben natomiast stara się ratować teraźniejszość, od której Will tak bardzo ucieka. Tymczasem czasu, żeby wszystko uporządkować, mają coraz mniej... [2021]

Zakochanie się w nim było jednym wielkim błędem. Oddanie serca komuś, kto jest nieosiągalny na tak wiele sposobów uważał za tak bardzo głupie... Dlaczego więc nie odmówił w pierwszy dzień, gdy Percy został przydzielony na jego korepetytora? Być może wtedy nic z tego, co miało nastąpić, nie miałoby miejsca. Być może ich drogi rozeszły by się i każdy z nich byłby szczęśliwy. Ale Los miał wobec nich inne plany. ✖✖✖ Od pewnego momentu dużo angstu ;) [2018]

Mówili, że ludzie to potwory. Mówili, że lepiej unikać ich za wszelką cenę. Zabroniono zbliżać się do powierzchni. To go nie powstrzymało. Przecież chciał tylko zobaczyć zachód słońca. Zamiast tego dostał ciemne chmury, topielca i całą gamę uczuć, z którymi nie umiał sobie poradzić. 🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊 Luźne opowiadanie Percy x Nico oparte na ,,Małej syrence'' Brak scen +18 Druga część już wystartowała! :)

czasem potrzebuję się wyżyć i odbić nieco od prowadzonych regularnie serii, dlatego powstaje to nooo, mogę przyjąć zamówienie jestem szmatą dla stony, just sayin'

"Anthony" - tak przedstawił mu się cicho przerażony chłopiec, którego właśnie znalazł w rezydencji zamordowanych Starków czyli jak Steve odkrył, czego brakowało mu cały czas od wygramolenia się z lodu to jest dokładnie to, co myślicie, że jest. nadal nie żałuję niczego fluff

najgorszy poradnik o tym, jak pozbyć się młodszej siostry [pierwotnie opowiadanie było zamieszczone na profilu @grimian. z powodów osobisty jego kontynuacja została przeniesiona tutaj. niemniej, pragnę przypomnieć, że współtwórczynią projektu jest @_grimshit_]

Szkoła to miejsce, gdzie każdy bez wyjątku zostawał szufladkowany. Dostawał niewidzialną etykietkę z przydzielonym mu tytułem. Etykietkę z tytułem "Dziwak" dostał jeden z najinteligentniejszych i najbogatszych uczniów, o dosyć dziwnym drugim imieniu, które on sam lubił bardziej niż to pierwsze czy trzecie. Zresztą, uczniowie którzy znali jego pierwsze i trzecie imię, byli jedynie garstką. Niedługo po nadaniu Sherlockowi tytułu pojawiły się pod nim pasujące rzeczowniki: świr, psychopata, dupek... Złotą etykietkę popularności otrzymał jeden z najmilszych i o dziwo uboższych osób, ale to było kiedyś. Teraz John ma dwadzieścia lat, pracę w pewnej restauracji i niesamowicie irytująco nudne życie. Drogi Sherlocka i Johna złączą się już niedługo w pewnym zakładzie dla niepełnosprawnych dzieci. Być może ich znajomość przetrwa, a być może nie i będzie jedynie kolejnym rozdziałem w życiu obojga, który będą musieli zamknąć. ☠→←☠ (ten znaczek oznacza wiadomość od autora) Nie wiem czy mam cokolwiek dodawać. Po prostu zapraszam do czytania. Praca bierze udział w konkursie literackim "Splątane Nici" organizowanym przez @adriananitniteczka

Szok, tak wielki szok... spoglądała na idącą postać owiewaną po nogach pyłem z drogi wzburzanym przez wiatr. Pojawiło się niechciane skojarzenie z popiołem, w który Thanos obrócił połowę ludzkich istnień. Jednak wszyscy wrócili. W tym ona sama. Wanda Maximoff. Wytężała wzrok, chłonąc nim oddaloną sylwetkę, jakby czekając aż rozwieje się w polnym kurzu, aż okaże się ułudą. To naprawdę ona? Jej kochana Natasha? Z dedykacją dla @-venushoe oraz @Sliweczkaa-